Δυο μέρες πριν αποφάσισα να βρω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου και να φτιάξω λίγο τα μαλλιά μου, να μακιγιαριστώ και να φύγω αργότερα από το σπίτι.
Ο σύζυγός μου με βοήθησε αρκετά και έπλυνε τα πιάτα όσο τα παιδιά μας παίζανε μπαινοβγαίνοντας στο μπάνιο. Δεν θα τα άφηνα να το κάνουν αυτό υπό άλλες συνθήκες αλλά ήθελα να τους κρατήσω μακριά από τα μαλλιά μου. Ενώ παρακολουθούσα τι κάνουν ενώ βαφόμουν , γύρισα 2 λεπτά να μαζέψω το σίδερο μαλλιών πιο πέρα για να μην το φτάνουν τα παιδιά.
Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο μικρός μου γιος μάγκωσε τα δάχτυλά του στην πόρτα. Άφησα το σίδερο πιο ψηλά στο τραπέζι για να πάω να βοηθήσω το παιδί και τότε το κακό έγινε. Ο άλλος μου γιος πάτησε κατά λάθος το καλώδιο και το σίδερο έπεσε το στο πρόσωπό του. Ενώ το τράβηξα σε κλάσματα δευτερολέπτου, το σίδερο άφησε ένα απαίσιο σημάδι στο λαιμό του παιδιού μου.
Έκλαιγα και έλεγα “Ω Θεέ μου Ω, Θεέ μου” και τράβηξα τον γιο μου στην αγκαλιά μου. Το παιδάκι μου έκλαψε για αρκετά λεπτά αλλά ηρέμησε σχετικά γρήγορα.
Εγώ από την άλλη έκλαιγα για πολλές μέρες και αμφισβητούσα συνεχώς την ικανότητά μου σαν μητέρα. Σκεφτόμουν συνεχώς τι θα έπρεπε να είχα κάνει πριν συμβεί το κακό: Θα έπρεπε να είχα διώξει τα παιδιά μου από το μπάνιο και να μην έκανα τα μαλλιά μου ή θα έπρεπε να τα κοιτάω συνεχώς τι κάνουν;
Μόλις εξομολογήθηκα το περιστατικό σε μια φίλη μου εκείνη μου είπε πως δεν πρέπει να κατηγορώ συνεχώς τον εαυτό γιατί τα παιδιά χτυπάνε συνεχώς. Το συζήτησα με πολλές μαμάδες και οι περισσότερες μου εξομολογήθηκαν παρόμοια περιστατικά που έχουν ζήσει με τα παιδιά τους. Ένιωσα λίγο καλύτερα αλλά συνέχισα να κατηγορώ τον εαυτό μου.
Ξέρω ότι ο γιος μου θα γίνει καλά αλλά αυτές οι σκέψεις θα με βασανίζουν για καιρό.
Είμαι τόσο κακή μητέρα; Μήπως υπάρχουν και άλλες μητέρες που νιώθουν το ίδιο αλλά ντρέπονται να το συζητήσουν γιατί φοβούνται μήπως τους κρίνουν αρνητικά;
babyradio.gr-Μαρίνα Ε.
