Δύο ξεχωριστοί γονείς…
Το διαζύγιο των γονιών είναι για κάθε παιδί τραυματική εμπειρία. Ο χωρισμός οδηγεί αυτόματα σε μεγάλες αλλαγές τόσο στη ζωή εκείνων όσο και στη ζωή του παιδιού. Το παιδί καλείται να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα, η οποία ουσιαστικά περιλαμβάνει δύο ξεχωριστούς γονείς, δυο αυτοκίνητα, δυο δωμάτια, δυο σπίτια κ.ο.κ. Μια, λοιπόν, από τις μεγάλες αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή του παιδιού αφορά στην μετακίνηση του από τον ένα γονιό στον άλλον κάθε Σαββατοκύριακο ή και συχνότερα.
Αν προσπαθήσουμε να μπούμε για λίγο στη θέση των παιδιών, ίσως και να κατανοήσουμε καλύτερα την αντίσταση που προβάλλουν κάποιες φορές όταν πρόκειται να πάνε στο σπίτι του μπαμπά. Ας φανταστούμε, λοιπόν, πως μπορεί να είναι κάθε εβδομάδα να «ξεσπιτώνεται», να αλλάζει δωμάτιο, παιχνίδια, γειτονιά, συνήθειες;;; Όλες αυτές οι αλλαγές, οι οποίες σε εμάς τους μεγάλους μπορεί να φαίνονται μηδαμινές, για τα παιδιά έχουν πολλή μεγάλη σημασία, γι’ αυτό και αποτελούν και την αιτία των εντάσεων σε πολλά σπίτια χωρισμένων γονιών κάθε εβδομάδα. Και αν για πολλά παιδιά η αγάπη στον πατέρα τους τα κάνει να δέχονται σχεδόν αδιαμαρτύρητα αυτή τη νέα πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετά που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν και αντιδρούν.
[babyPostAd]Το μόνο σίγουρο είναι ότι από αυτή την κατάσταση, όλοι δυσαρεστούνται. Η μητέρα γιατί δεν ξέρει αν πρέπει να πιέσει το παιδί να πάει στον πατέρα ή να το κρατήσει κοντά της μέχρι να νιώσει έτοιμο. Ο πατέρας ο οποίος εισπράττει την άρνηση του παιδιού και νιώθει ότι το χάνει. Και τέλος, το παιδί που αμφιταλαντεύεται και δεν ξέρει προς τα που να μοιράσει την αγάπη του.Αυτό που χρειάζεται να κάνουν οι γονείς είναι να καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια ώστε να κρατήσουν το παιδί έξω από τη μεταξύ τους σύγκρουση και να σεβαστούν την ανάγκη του να αγαπάει και να είναι εξίσου αφοσιωμένο και στους δύο γονείς του. Μέχρι και την στιγμή του χωρισμού, η μαμά και ο μπαμπάς, στα μάτια του παιδιού αποτελούσαν μια ενότητα και το παιδί απολάμβανε την κατάσταση αυτή, έχοντας κάθε ευκαιρία να είναι με τον μπαμπά όσο το θέλει. Αυτό όμως αλλάζει μετά το διαζύγιο και το παιδί βιώνει ένα έντονο συναίσθημα διχασμού. Όταν οι γονείς χωρίσουν, το παιδί πρέπει να μοιράσει τον εαυτό του, να «δεχτεί» εξίσου και τους δύο γονείς, ενώ η μετακίνηση του από τον έναν γονιό στον άλλον είναι κάτι που δεν εξαρτάται απόλυτα από εκείνο. Το παιδί καλείται να δεχθεί το πρόγραμμα που έχουν βγάλει οι «μεγάλοι» χωρίς να έχουν υπολογίσει τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες. Αντιδρά επομένως έντονα στο να πάει στον μπαμπά, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν τον αγαπάει πια.
Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν χρειάζεται να ασκείται έντονη πίεση στο παιδί γιατί κάτι τέτοιο θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο το αίσθημα διχασμού που νιώθει. Επίσης, σημαντικό είναι να μην κατηγορεί ο ένας γονιός τον άλλον. Όταν ο ένας γονιός αισθάνεται αδικημένος και συχνά προσπαθεί να εκδικηθεί τον πρώην σύζυγο του στερώντας του την αγάπη του παιδιού, τότε βάζει το παιδί του σε ένα τρομερό δίλημμα που δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει. Αγαπάει και τους δύο γονείς του και αναρωτιέται ποιος έχει δίκιο και ποιος όχι, αν επιτρέπεται να αγαπάει πια αυτόν το γονιό, αν αυτός είναι «κακός» άνθρωπος.
Κλείνοντας, να τονιστεί για ακόμη μια φορά ότι, όσο πιο ήρεμη και χωρίς εντάσεις είναι η σχέση μεταξύ των γονιών, τόσο πιο εύκολο είναι για το παιδί να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση. Έτσι, λοιπόν, ακόμη κι αν το διαζύγιο ήταν πολύ οδυνηρό για τον ένα γονιό και υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να ξεπεράσει, πρέπει να φροντίσει ώστε η δική του συναισθηματική κατάσταση να μην επηρεάσει το παιδί.
Πηγή: aegeandoctors.gr
