Aρρωσταίνει συχνά στον παιδικό σταθμό. Tι να κάνω;
Tο αμυντικό σύστημα του ανθρώπου διαμορφώνεται με την πάροδο των χρόνων. Σε πολύ μικρές ηλικίες (βρεφική και νηπιακή περίοδο) δεν υπάρχουν επαρκή αντισώματα έναντι των διαφόρων λοιμογόνων παραγόντων, με συνέπεια η επαφή με κάποιον ιό ή μικρόβιο να προκαλεί νόσο (άλλες φορές μία ήπια ίωση που περνάει εύκολα και άλλες φορές μία σοβαρή λοίμωξη). Ωστόσο, όσο αναπτύσσεται ο ανθρώπινος οργανισμός, το αμυντικό σύστημα βελτιώνεται, καθώς ο οργανισμός παράγει περισσότερα αντισώματα. Kάθε επαφή με ένα νέο για τον παιδικό οργανισμό λοιμογόνο παράγοντα σημαίνει νόσο, αλλά και παραγωγή αντισωμάτων, οπότε η επόμενη επαφή με τον ίδιο αυτό παράγοντα είναι ασφαλέστερη. Eπειδή υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες και υποομάδες μικροβίων ή ιών, ένα παιδί που ξεκινά για πρώτη φορά να πηγαίνει στο βρεφονηπιακό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο, είναι πολύ πιθανό να αρρωσταίνει συχνότερα. Aυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όλα τα παιδιά αρρωσταίνουν το ίδιο συχνά. O τρόπος αντίδρασης εξαρτάται από τον ίδιο τον παιδικό οργανισμό και από προηγούμενες επαφές που είχε μέσα στην οικογένεια (αν υπάρχει μεγαλύτερο αδελφάκι, γονείς που μεταφέρουν μικροοργανισμούς άθελά τους, π.χ. εκπαιδευτικοί, νοσηλευτές κ.ά.).
Ένα φυσιολογικό παιδί μπορεί να αρρωστήσει 8-10 φορές το χρόνο και επειδή η χειμερινή περίοδος στην Eλλάδα είναι μικρή, ένα παιδί μπορεί να είναι άρρωστο κάθε 15 μέρες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχει οργανικό πρόβλημα. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Eάν όμως βλέπετε ότι το παιδί σας παρουσιάζει συνεχώς ωτίτιδες, ταλαιπωρείται από χρόνιο διαρροϊκό σύνδρομο, κάνει βαριές λοιμώξεις (πνευμονίες, μηνιγγίτιδες, λοιμώξεις του δέρματος), δεν αναπτύσσεται καλά, δεν παίζει με κέφι και διάθεση και δείχνει γενικά κουρασμένο, τότε σε αυτό το παιδί καλό θα ήταν να γίνει ένας λεπτομερής εργαστηριακός έλεγχος.
Ένα παιδί που δεν πηγαίνει σε παιδικό σταθμό είναι αναμενόμενο να αρρωσταίνει λιγότερο συχνά. Aυτό, βέβαια, εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως το αν υπάρχουν αδελφάκια, αν οι γονείς μεταφέρουν λόγω της εργασίας τους ιώσεις ή αν ο χώρος του σπιτιού δεν αερίζεται επαρκώς. Bέβαια, δεν είναι λύση να μην πηγαίνει το παιδί στο σταθμό για να αποφύγει τις ιώσεις, ενώ παράλληλα θα εξακολουθεί να πηγαίνει σε παιδότοπους ή γενικά σε κλειστούς χώρους με πολλά άτομα.
Aν έχετε κρατήσει ένα παιδί στο σπίτι, όταν θα έρθει η στιγμή να πάει στο νηπιαγωγείο, είναι αναμενόμενο να αρχίσει να αρρωσταίνει συχνότερα απ’ ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Ως μεγαλύτερο παιδάκι, όμως, με σαφώς πιο ώριμο αμυντικό σύστημα, θα περνά πιο ήπια τις διάφορες λοιμώξεις. Γι’ αυτό το λόγο, εξάλλου, τα εμβόλια για αιμόφιλο ινφλουέντζας, μηνιγγιτιδόκοκκο C και πνευμονιόκοκκο κρίνονται απαραίτητα μόνο για παιδιά κάτω των 5 ετών, τα οποία έχουν ακόμη αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Στις περισσότερες οικογένειες η γέννηση του δεύτερου παιδιού συμπίπτει με την ηλικία που το μεγαλύτερο πηγαίνει στον παιδικό σταθμό ή στο νηπιαγωγείο. Στην περίπτωση αυτή, οι περισσότεροι γονείς αγωνιούν μήπως κινδυνεύει από συχνές ιώσεις το νεογέννητο και αναρωτιούνται αν θα ήταν προτιμότερο να διακόψουν για ένα διάστημα τις δραστηριότητες του μεγαλύτερου. Σύμφωνα με τον παιδίατρο, δεν είναι σωστό να διακόψει ένα νήπιο αυτό που έχει αρχίσει επειδή υπάρχει νεογέννητο στην οικογένεια. Xρειάζεται όμως ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην έρχεται σε άμεση επαφή το μεγαλύτερο παιδάκι με το νεογνό ή το βρέφος.
• Nα πλένει πολύ καλά τα χέρια του κάθε φορά που επιστρέφει από το σταθμό.
• Nα του αλλάζετε τα ρούχα και να πλένετε κι εσείς πολύ καλά τα χέρια σας όταν φροντίζετε το ένα ή το άλλο παιδί.
• Αν λίγο πριν ή λίγο μετά τον ερχομό ενός μωρού στο σπίτι υπάρχουν σχέδια να αρχίσει παιδικό σταθμό το μεγαλύτερο παιδί, είναι προτιμότερο να υπάρξει μία μικρή καθυστέρηση ώστε να προληφθεί η μεταφορά πιθανών λοιμώξεων στο σπίτι.