Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Και μετά;

Η συμβουλευτική γάμου ή σχέσεων, καλείται να βοηθήσει ένα ζευγάρι να δυναμώσει τη σχέση του και να καταρρίψει κάποιους μύθους που της κάνουν ζημιά.

Ίσως γιατί μετά το γάμο, τη θέση των ωραίων προκλήσεων, του παιχνιδιού και της αβεβαιότητας που κρατά το ενδιαφέρον ζεστό, παίρνει η καθημερινή τριβή, η αντιμετώπιση προβλημάτων που προηγουμένως δεν εμπλέκονταν στη σχέση, η εικόνα του βασιλόπουλου με το εσώρουχο να περιφέρεται στο σπίτι και της πριγκίπισσας που μέσα σε όλες της τις υποχρεώσεις δεν μπορεί να εμφανίζεται κάθε μέρα φροντισμένη και βραδινές συζητήσεις για το ότι «η σχέση μας έχει πρόβλημα».

Γνωριζόμαστε, ερωτευόμαστε, έχουμε σχέση, αποφασίζουμε να παντρευτούμε. Κάπως σαν: Γνωριζόμαστε, ερωτευόμαστε, έχουμε σχέση, παίρνουμε φόρα και πέφτουμε στο γκρεμό. Ακούγεται σαν τα ζευγάρια να ζουν σε μια σημαντική πλάνη. Θεωρούν ότι αφού αγαπιούνται τόσο πολύ, το επόμενο βήμα για αυτά είναι να μείνουν μαζί και να παντρευτούν. Είναι σαν να λένε «είμαστε τόσο ερωτευμένοι, ας δούμε λοιπόν πώς μπορούμε να σκοτώσουμε τον έρωτά μας. Να μια ιδέα! Θα παντρευτούμε!»Στην πράξη όμως, μια σχέση που θα περάσει στο στάδιο της συγκατοίκησης ή του γάμου αβίαστα, κινδυνεύει να πνιγεί σύντομα στη ρουτίνα, στις συγκρούσεις λόγω ασύμβατων προσωπικοτήτων σε συνδυασμό με συγκρουόμενες πεποιθήσεις που μπορεί να έχουν τα δύο μέλη της σχέσης και να βρεθεί απροετοίμαστη για αν αντιμετωπίσει τις προκλήσεις.

Μπορεί να ακούγονται απαισιόδοξα, ή ακόμα και παράλογα τα παραπάνω, αν όμως είναι έτσι τότε θα χρειαστεί να αναζητήσουμε αλλού τους λόγους για τους οποίους τα ζευγάρια χωρίζουν σε ολοένα και αυξανόμενα ποσοστά.

Ο γάμος δεν είναι η τελική επίθεση του ζευγαριού για ακόμα πιο έντονο έρωτα. Περισσότερο είναι μια συνειδητοποιημένη απόφαση για κοινή πορεία, θέση κοινών στόχων και πάνω από όλα αποδοχή πως σταδιακά ο έρωτας και η έντονη σεξουαλική έλξη θα αλλάξουν μορφή και θα εξισσοροπηθούν με άλλες απολαύσεις που προσφέρει η δημιουργία οικογένειας και η κοινή πορεία.

Για να πετύχει αυτή η όμορφη απόφαση χρειάζεται τα δύο μέρη να απαλλαγούν από πεποιθήσεις και απαιτήσεις που σύντομα θα αποδεικνύονται μή ρεαλιστικές. Τέτοιες συνήθεις πεποιθήσεις είναι:

• «επειδή με τον σύντροφό μου αγαπιόμαστε, θα είμαστε ερωτευμένοι πάντα και θα θέλουμε να είμαστε συνέχεια μαζί»,
• «το σεξ πάντα θα είναι όσο πολύ και όσο καλό είναι τώρα»,
• «επειδή αγαπώ το σύντροφό μου, ποτέ δε θα αισθανθώ έντονη έλξη για κάποιον άλλο – και το ίδιο καλά θα κάνει να ισχύει και για τον σύντροφό μου! –»,
• «είναι εγκληματικό να σκέφτομαι κάποιες φορές πόσο πιο ανέμελη θα ήταν η ζωή μου χωρίς παιδιά».

Η έννοια του γάμου λοιπόν, εκφράζει περισσότερο την συνειδητή επιλογή δύο ανθρώπων να διαβούν μαζί και τις πιο καθημερινές πτυχές της ζωής και να πορευθούν παρέα προς τους κοινούς τους στόχους, παρά μια τσιμεντένια δέσμευση για αιώνιο έρωτα. Και όταν δύο άνθρωποι μοιράζονται συμβατές αξίες και στόχους, μάθουν πώς να επικοινωνούν, πώς να νοιώθουν ο ένας τον άλλον και πάνω από όλα όταν η έννοια της σχέσης έχει παρεμφερές νόημα και για τους δύο, τότε η σχέση, ο γάμος και η οικογένεια μπορεί να είναι ένα υπέροχο –συχνά δύσκολο, αλλά υπέροχο! – ταξίδι. Η συμβουλευτική γάμου / σχέσεων μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση.

Πηγή: coaching-therapy.gr

Το διαβάσαμε στο huffingtonpost.gr