Το ξύλο ΔΕΝ βγαίνει από τον παράδεισο
Είτε είσαι υπέρ είτε κατά, το να χτυπάς τα τα παιδιά είναι ιστορικά ο πιο συχνός τρόπος επιβολής πειθαρχίας από τους γονείς και ως γνωστόν το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο. Ή μήπως όχι;
Μπορείς να φανταστείς πόσο θα μπέρδευε ένα παιδί το να το χτυπάει η δασκάλα του ή κάποιος άλλος που το φροντίζει; Ταυτόχρονα θα νιώσεις τον ίδιο πόνο καθώς τους εμπιστευόσουν.
Ο κύριος λόγος που δε χτυπώ τα παιδιά μου είναι γιατί πολύ απλά αυτό το “μέσο” διαπαιδαγώγησης δε δουλεύει! Έρευνες έδειξαν πως φέρνουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα από τα επιθυμητά, τα κάνουν αντικοινωνικά και έχουν περισσότερες πιθανότητες για προβλήματα ψυχικής υγείας. Η σωματική τιμωρία σίγουρα θα δώσει αποτελέσματα για τους γονείς στο άμεσο μέλλον αλλά σπάνια είναι μία οριστική λύση για τη συμπεριφορά του.
Ασχέτως με τις έρευνες, η γνώμη μου βασίζεται στην κοινή λογική. Πως μπορώ να περιμένω πως τα παιδιά μου δε θα κάνουν το ίδιο μεγαλώνοντας; Πως θα μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους με υγιή τρόπο όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελαν;
Όταν χτυπάς ένα παιδί, είναι δύσκολο να διακρίνει το λόγο για τον οποίο η μαμά ή ο μπαμπάς ενοχλήθηκε και για αυτό το λόγο τιμωρείται. Όπως και να ‘χει, δεν υπάρχει κανένας καλός λόγος στο να χτυπάς ένα παιδί και ελπίζω όλο και περισσότεροι γονείς όχι μόνο να το αντιληφθούν αλλά να βρουν δικούς τους τρόπους, ορθούς για μία σωστή και διδακτική τιμωρία.
Επιμέλεια κειμένου για το BabyRadio: Αγγελική Κατσαντρίδου
