“Μαμά, μαμά, εγώ πρώτος!”: Όταν έχεις δίδυμα 2 ετών

“Μαμά, μαμά, εγώ πρώτος!”: Όταν έχεις δίδυμα 2 ετών

δίδυμα 2 ετών

“Μαμά, εγώ πρώτος! Πρώτος εγώ”, μου είπε ο Μάριος και έσπρωξε τον αδελφό του για να πιει εκείνος πρώτος γάλα. Ο Νάσος άρχισε να κλαίει. Ο Μάριος κάθισε στα πόδια μου για να πιει το γάλα και μόλις τον πλησίασε ο Νάσος άρχισε να κλαίει και εκείνος…

Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά

[babyPostAd]Και ήταν 07.40 το πρωί και έπρεπε να πιούμε το γάλα μας, να βάλουμε τα παπούτσια και το μπουφάν μας, να μπούμε στο αυτοκίνητο. Και να μην ξεχάσω να χτενιστώ, να βαφτώ και να βάλω τα παπούτσια μου και εγώ γιατί έπρεπε να πάω στο γραφείο, αφού είχα συνεδρίες… Μία τυπική μας μέρα μόλις ξεκινούσε…

Η αλήθεια είναι πως εάν το διάβαζε κάποιος αυτό θα μπορούσε να χαμογελάσει. Νομίζω ότι σε μία χαλαρή στιγμή μου θα μπορούσα να χαμογελάσω και εγώ, γιατί μου θυμίζει σκηνές από αμερικάνικη ταινία. Όταν όμως το βιώνεις, μάλλον χρειάζεται να κάνεις ασκήσεις ηρεμίας. Αφήστε που πλέον έχω αρχίσει να καταλαβαίνω τις γυναίκες που βάφονται μέσα στο αυτοκίνητο!

Και, ναι, είμαστε 2 ετών και 3 μηνών… Και, ναι, περνάμε τη φάση του Εγώ, του Όχι, της αντίδρασης, της ζαβολιάς και ενθουσιαζόμαστε να φέρνουμε τη μαμά και τον μπαμπά στα όριά τους.

Η φάση των terrible twos για πολλούς χαρακτηρίζεται ως πρώτη εφηβεία (και είναι ένα θέμα για το οποίο θα σας μιλήσω αναλυτικά σε επόμενό μου άρθρο).

Αυτό όμως που έχει σημασία να θυμόμαστε όλοι είναι ότι καθοριστικό ρόλο για την επίλυση  παίζει ο τρόπος που εμείς διαχειριζόμαστε το γεγονός.

Και προφανώς δεν είναι όλες οι μέρες το ίδιο, δεν αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα το ίδιο stress, υπάρχουν μέρες που είμαστε λιγότερο ξεκούραστοι ή που έχουμε μαλώσει με τον σύζυγό μας, που έχει έρθει αυξημένος ένας λογαριασμός ή που δεν έχουμε πληρωθεί ακόμα.

Εκείνες τις μέρες όμως πρέπει να διαχειριστούμε ακόμα καλύτερα τον εαυτό μας. Όχι τα παιδιά μας, γιατί εκείνα λατρεύουν αυτή την περίοδο της ζωής τους να εκπληρώνονται τα θέλω τους ή να εστιάζουν στο Εγώ. Ο σκοπός μας πρέπει να είναι η δική μας η διαχείρισηη αυτοδιαχείριση.

Πώς διαχειριζόμαστε λοιπόν μία παρόμοια καθημερινή κατάσταση;

  • Προσπαθούμε να εκτιμήσουμε ποιο παιδί μας είναι περισσότερο ήρεμο και θα μπορούσε να μας ακούσει καλύτερα.
  • Ζητάμε από αυτό το παιδί να μας βοηθήσει σε κάτι, για να τον κάνουμε να νιώσει πιο ώριμο. Εμένα, για παράδειγμα, μου αρέσει να τους ζητάω να μου φέρουν ένα πανάκι για να σκουπιστούμε ή να ακουμπήσουν το καπάκι από το μπιμπερό στον πάγκο της κουζίνας.
  • Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας για την οποία έκλαιγαν, και ενώ σταδιακά ηρεμούν τα παιδιά μου, μου αρέσει να τους μιλάω. Δεν έχει νόημα να τους εξηγείτε πράγματα και το νόημα της αδελφικής σχέσης ενώ εκείνα είναι έξαλλα ή κλαίνε με λυγμούς γιατί δεν θα μπορούν να σας ακούσουν ουσιαστικά. Εκείνη τη στιγμή ο σκοπός τους είναι να υλοποιηθεί το θέλω τους. Ο δικός σας σκοπός θα πρέπει να είναι να μειωθεί η ένταση για να μπορέσουν να σας ακούσουν στη συνέχεια, χωρίς όμως να τους ικανοποιήσετε το θέλω. Οπότε, προσπαθήστε να είστε πολύ ήρεμοι και επιλέξτε να τους αποσπάσετε την προσοχή. Εάν μάθετε στα παιδιά σας ότι ικανοποιείτε το θέλω τους όταν εκείνα κλαίνε, θα πρέπει να αποδεχθείτε πως κάθε φορά που θα θέλουν να ικανοποιηθεί ένα θέλω τους, θα κλαίνε, και κάθε φορά θα είναι πιο έντονη από την προηγούμενη.
  • Χρησιμοποιήστε ήρεμη φωνή, διατηρήστε τη βλεμματική επαφή με τα παιδιά σας, μην τους φωνάξετε, μην τους κατηγορήσετε και μην τους κάνετε να νιώσουν ενοχικά.
  • Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουν είναι το νόημα της διαδικασίας που ακολουθείτε. Για παράδειγμα ότι «σήμερα θα πιει γάλα πρώτος ο αδελφός σου, γιατί χθες είχες πιει εσύ και πρέπει να είσαι δίκαιος». Προσέξτε τη λέξη που χρησιμοποίησα: «να είσαι δίκαιος..», όχι να «είμαστε..». Συχνά οι γονείς χρησιμοποιούμε πληθυντικό αριθμό «θα πιούμε γάλα, πηγαίνουμε σχολείο». Εστιάστε στο να μεταδώσετε στο παιδί την αξία της δικής του επιλογής και στάσης.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε ηλικία για τα παιδιά μας είναι μαγική. Ταυτόχρονα είναι και μία μεγάλη πρόκληση για εμάς.

Μήπως τελικά πρέπει απλά να διαχειριστούμε την οπτική μας; Τι θα ήταν άλλωστε μια ζωή χωρίς προκλήσεις;

  • Μην διστάζετε να μας στέλνετε τους προβληματισμούς σας για θέματα που θέλετε να αναλύσω και να συζητήσουμε. Περιμένω με ανυπομονησία τις προτάσεις σας.
  • Σήμερα θα πάμε να επισκεφθούμε μία φάρμα, θα δούμε μία αγελάδα και κοτούλες και θα διαλέξουμε φρέσκα λαχανικά και φρούτα” τους είπα και εκείνοι ενθουσιασμένοι είχαν ήδη τρέξει για να πάρουν τα παπούτσια τους». Αφορμή για επαφή με την φύση και για προσωπικό χρόνο με τα παιδιά μας. Το επόμενό μου άρθρο ετοιμάζεται…
  • Θυμηθείτε να δίνετε αξία στον εαυτό σας. Γιατί αν δεν του δώσετε εσείς, δεν θα σας δώσει κανένας την αξία που σας αρμόζει.
Πηγή:    mytwins.gr