Σαν γονείς προσπαθούμε να είμαστε συνεχώς προετοιμασμένοι σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Προετοιμαζόμαστε διαβάζοντας συμβουλές, βιβλία και βλέποντας ταινίες για γονείς. Όμως υπάρχουν 10 στιγμές στην ζωή μου σαν μητέρα για τις οποίες όσο και να προσπάθησα δεν ήμουν ποτέ προετοιμασμένη.
Δεν ήμουν έτοιμη…
Όταν το παιδί μου για πρώτη φορά με αποκάλεσε “μάνα.” Όχι μαμά, ούτε μανούλα, ούτε μαμάκα. Μόλις το άκουσα συνειδητοποίησα πως το παιδί μου δεν ήταν πια μωρό.
Όταν έδωσε το πρώτο του φιλί. Η ηλικία των τεσσάρων δεν είναι η κατάλληλη ηλικία για ένα πρώτο φιλί γιατί απλά δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει ένα πρώτο φιλί στην μέση της παιδικής χαράς.Όμως εγώ δεν ήμουν έτοιμη για αυτό.
Την πρώτη φορά που έβαλε τα πιάτα στον νεροχύτη χωρίς να το ζητήσω. Δεν με πειράζει που θέλει να βοηθήσει αλλά μου φαίνεται περίεργο που πλέον είναι ανεξάρτητο και δεν χρειάζεται να του πω να μαζέψει τα πιάτα. Απλά θα ήθελα να εξαρτάται από εμένα για λίγο καιρό ακόμα.
Όταν την άφησα να πάει μόνη της στο πρώτο πάρτι γενεθλίων. Ντρέπομαι να το παραδεχτώ αλλά δεν ήθελα να την αφήσω και περίμενα τουλάχιστον 2 ώρες έξω από το σπίτι που την άφησα μήπως το μετανιώσει και θέλει να γυρίσει σπίτι.
Όταν μου είπε τι ρούχα θέλει να φορέσει χωρίς την βοήθειά μου.Φυσικά και είμαι περήφανη που το παιδί μου έχει άποψη για το στυλ του και για τα ρούχα που θέλει να φορέσει αλλά μου λείπουν οι στιγμές που το έντυνα με ρούχα που μου άρεσαν εμένα και ήταν στο δικό μου στυλ και ταιριάζαμε χρωματικά.
Την πρώτη της μέρα στο σχολείο. Έκλαψε γιατί δεν ήθελε να πάει σχολείο και μαζί της έκλαψα και εγώ. Ενώ εγώ όλη την ημέρα ανησυχούσα αν θα τα καταφέρει , αν έφαγε και αν πήγε καλά , εκείνη γύρισε από το σχολείο ήταν χαρούμενη που γνώρισε τόσους φίλους και έκανε τόσα διαφορετικά πράγματα.
Όταν την άφησα στους παππούδες και δεν έκλαψε που έφευγα. Δεν είχε κανένα πρόβλημα που εγώ δεν θα ήμουν εκεί. Μπορεί να χαιρόμουν που θα περνούσε καλά με τους παππούδες αλλά βαθιά μέσα μου σκεφτόμουν πως δεν της λείπω και δεν με χρειάζεται πια.
Όταν μου φώναξε πρώτη φορά επειδή την ξύπνησα. Οι μέρες της εφηβείας δεν θα αργήσουν να έρθουν και εγώ δεν ξέρω αν θα είμαι έτοιμη.
Την πρώτη φορά που την φίλησα μπροστά στους φίλους της και γούρλωσε τα μάτια της και μου ψιθύρισε: Μαμά μην με φιλάς μπροστά στους φίλους μου. Ελπίζω οι στιγμές αυτές να κρατήσουν λίγο παραπάνω και να την κρατάω στην αγκαλιά μου για λίγο ακόμη.
Όταν μου πήρε τα κραγιόν μου. Ήταν εκείνη η στιγμή που την είδα στο μπάνιο μουτζουρωμένη με κραγιόν γιατί προσπαθούσε να γίνει “όμορφη”. Δεν ήμουν έτοιμη να βλέπω την κόρη μου να βάφεται γιατί πίστευα πως έχω καμιά δεκαριά χρόνια ακόμη για να συμβεί αυτό.
Είναι μόλις τεσσάρων αλλά πιστεύω πως οι στιγμές που θα κοιτάω το παιδί μου και θα βλέπω το μωρό μου δεν θα τελειώσουν ακόμα. Όμως είμαι σίγουρη πως όταν θα τελειώσουν οι στιγμές αυτές εγώ δεν θα είμαι έτοιμη.
babyradio.gr- Γεωργία Τ.
