Πρόωρος απογαλακτισμός βρέφους: Όσα πρέπει να ξέρετε για την πρόωρη διακοπή του θηλασμού

Ο απογαλακτισμός του βρέφους από τη μητέρα του είναι η διαδικασία της διακοπής του θηλασμού. Η διαδικασία δηλαδή όπου το βρέφος σταδιακά θηλάζει όλο και λιγότερο. Σε αντικατάσταση του μητρικού γάλακτος το βρέφος λαμβάνει βρεφικό γάλα και ανάλογα με την ηλικία του πιθανόν να καταναλώνει και άλλες τροφές. Η διαδικασία του απογαλακτισμού κανονικά δεν πρέπει να γίνεται πριν από τον 6ο μήνα της ζωής του βρέφους. Ο πρόωρος απογαλακτισμός, ωστόσο, είναι μια κατάσταση στην οποία αναγκάζονται πολλές μητέρες ή αν δεν αναγκάζονται τότε την επιλέγουν.

Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά

[babyPostAd] Λόγοι πρόωρου απογαλακτισμού

Κάποιες μητέρες αναγκάζονται να διακόψουν πρόωρα τον θηλασμό του μωρού τους ενώ άλλες απλώς το επιλέγουν. Ο πόνος είναι μια από τις πρώτες αιτίες όπως επισημαίνουν οι ειδικοί. Είναι κατανοητό και ανθρώπινο μια μητέρα να διακόπτει τον θηλασμό του μωρού της επειδή πονάει και δεν το αντέχει, ωστόσο ο θηλασμός δεν θα έπρεπε να πονάει. Οι τραυματισμοί των θηλών είναι ένδειξη της λάθος στάσης που που έχει επιλέξει η μητέρα για να θηλάσει το μωρό της ή σε άλλη περίπτωση είναι ένδειξη ότι το μωράκι δεν έχει μάθει από την αρχή να θηλάζει σωστά, πιάνοντας δηλαδή τη θηλή με το σωστό τρόπο. Και τα δύο διορθώνονται με προσπάθεια και έναν καλό σύμβουλο θηλασμού.

Άλλες μητέρες επιλέγουν να διακόψουν τον θηλασμό γιατί όπως λένε οι ίδιες: «Δεν έχω γάλα»… Η ανησυχία της μη παραγωγής ικανής ποσότητας μητρικού γάλακτος είναι μια ανησυχία που σχεδόν κάθε θηλάζουσα περνάει. Είναι εξαιρετικά σπάνιο, στην πραγματικότητα, μια μητέρα να μην παράγει ικανή ποσότητα γάλακτος για να θηλάσει επαρκώς το μωρό της. Η παραγωγή του μητρικού γάλακτος είναι ζήτημα προσφοράς. Όσο περισσότερο θηλάζει το μωρό, τόσο περισσότερο γάλα παράγει ο οργανισμός. Δεν έχει να κάνει ούτε με το μέγεθος του στήθους, ούτε φυσικά με το βάρος της μητέρας. Και σε αυτήν την περίπτωση, καλό είναι πριν η θηλάζουσα εγκαταλείψει την προσπάθεια, να μιλήσει με τον γυναικολόγο της και με τον παιδίατρο. Το συμπέρασμα της επάρκειας του θηλασμού ενός βρέφους, δεν μπορεί να γίνεται από τη θηλάζουσα μητέρα. Ο παιδίατρος είναι εκείνος που αξιολογεί την εικόνα του βρέφους και εκείνος μόνο μπορεί να πει αν το μωρό αναπτύσσεται σωστά και αν τρέφεται επαρκώς.

Η κόπωση είναι μια ακόμα αιτία που κάνει τις θηλάζουσες να απογαλακτίζουν πρόωρα τα μωρά τους. Είναι αλήθεια ότι το διάστημα μετά τον τοκετό, δεν είναι εύκολο για τον οργανισμό της γυναίκας. Η ταλαιπωρία από τον τοκετό, οι δύσκολες πρώτες μέρες με το νεογέννητο στο σπίτι και ειδικά αν υπάρχουν και άλλα παιδιά στο σπίτι, κάνουν τη μητέρα να μην αντέχει, να μην έχει άλλη ενέργεια για να συνεχίσει τον θηλασμό.

Η επιστροφή στη δουλειά επίσης αναγκάζει πολλές θηλάζουσες σε πρόωρο απογαλακτισμό του βρέφους τους. Μολονότι, αυτό λύνεται με την αποθήκευση του μητρικού γάλακτος με τη χρήση ενός θηλάστρου, πολλές μητέρες δεν μπορούν να συνεχίσουν αφού κάτι τέτοιο απαιτεί επιπλέον χρόνο και οργάνωση.

Η ανάγκη φαρμακευτικής αγωγής είναι ένας λόγος πρόωρης διακοπής του θηλασμού. Εξαρτάται πάντα από τις οδηγίες του γιατρού που έχει προτείνει αυτή τη φαρμακευτική αγωγή στη θηλάζουσα μητέρα και εδώ δεν μπορεί να αλλάξει κάτι για τη συνέχιση του θηλασμού εφόσον προέχει η ασφάλεια και της μητέρας και του βρέφους.

Για ποιους λόγους πρέπει να προσπαθήσει η θηλάζουσα να συνεχίσει τον θηλασμό αν δεν συντρέχουν λόγοι υγείας:

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο θηλασμός επιβάλλεται να είναι ο αποκλειστικός τρόπος θρέψης του βρέφους τουλάχιστον για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής του ενώ θα πρέπει να συνεχίζεται σε συνδυασμό και με άλλες τροφές για όσο περισσότερο γίνεται. Το μητρικό γάλα είναι δώρο της φύσης για το νεογέννητο βρέφος και μπορεί να ωφελήσει σημαντικά και τη θηλάζουσα μητέρα.

Τα βρέφη που θηλάζουν είναι λιγότερο πιθανό να νοσήσουν από σοβαρές λοιμώξεις και βακτήρια. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι πιο ισχυρό σε σχέση με εκείνο των βρεφών που απογαλακτίζονται πρόωρα. Ο θηλασμός μπορεί να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες του ξαφνικού αιφνίδιου θανάτου. Ο θηλασμός αποτρέπει τα πεπτικά προβλήματα στα βρέφη και τα προστατεύει από προβλήματα όπως είναι το έκζεμα. Ο θηλασμός όμως προστατεύει τα μωρά και από πολύ σοβαρές καταστάσεις όπως είναι οι ασθένειες της καρδιάς, ο διαβήτης και πολλά είδη παιδικών καρκίνων.

Πώς μπορεί μια μητέρα να αποφύγει τον πρόωρο απογαλακτισμό;

Πριν απ’ όλα η θηλάζουσα μητέρα θα πρέπει να βρει και να καταλήξει με βεβαιότητα στον λόγο που την κάνει να απογαλακτίσει το μωρό της πρόωρα. Αν ο λόγος δεν είναι κάποιο πρόβλημα υγείας, τότε πιθανόν να υπάρχει λύση και να αποφευχθεί ο πρόωρος απογαλακτισμός.

Η θηλάζουσα πρέπει να βρει ένα δίκτυο υποστήριξης. Τι είναι αυτό; Πρέπει να μιλάει με άλλες θηλάζουσες που τα έχουν καταφέρει καλά και να ενθαρρύνεται από εκείνες να συνεχίσει. Ακόμη, πρέπει να βρει υποστήριξη από φίλους και συγγενείς όχι απαραίτητα για να της λένε πόσο καλό είναι να συνεχίσει να θηλάσει αλλά για βοήθεια σε πρακτικά ζητήματα. Αν η θηλάζουσα είναι εξαντλημένη λόγω υποχρεώσεων τότε ίσως κάποια φίλη της, την βοηθήσει αναλαμβάνοντας κάποιες εξωτερικές δουλειές και κάποιο συγγενικό πρόσωπο αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις του σπιτιού.

Ακόμη, η θηλάζουσα πρέπει να είναι σε διαρκή επικοινωνία με τον γυναικολόγο της και τον παιδίατρο που παρακολουθεί το βρέφος. Αν για παράδειγμα ο λόγος του πρόωρου απογαλακτισμού είναι το άγχος της ότι το μωρό δεν λαμβάνει ικανή ποσότητα μητρικού γάλακτος, τότε μόνο ο παιδίατρος μπορεί να της επιβεβαιώσει ότι αυτό δεν ισχύει αφού το βρέφος αναπτύσσεται κανονικά.

Ο θηλασμός είναι πολύτιμος και για το βρέφος και για τη μητέρα. Ο πρόωρος απογαλακτισμός δεν έχει επιστροφή και καλό είναι να γίνεται μόνο όταν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας.

Πηγή:    thilasmos.gr