Όταν ήμουν έγκυος είχα πολλές απόψεις και ιδέες σχετικά με το πώς θα είναι η ζωή μετά τα παιδιά και πως θα ήμουν σαν γονιός, πως θα είναι το παιδί μου και πως θα μεγαλώσουμε μαζί με τον άντρα μου τα παιδιά μας.
Τελικά δεν πάνε όλα όπως τα σχεδιάζεις.
Μπορεί να ήμουν μαζί με τον πατέρα των παιδιών μου αλλά τελικά έμεινα μόνη μου να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Νόμιζα πως θα γίνω η μητέρα πρότυπο που θα παίζει δημιουργικά παιχνίδια με τα παιδιά της, θα φροντίζει το σπίτι της, θα έχει χρόνο για την καριέρα της αλλά και για τον εαυτό της. Όμως τα σχέδια άλλαξαν όταν αυτή η μητέρα πρότυπο έγινε μια εξαντλημένη μητέρα που δεν είχε χρόνο για τίποτα.
Έγινα μια γυναίκα που είχε τόσες ιδέες και τόσα πράγματα να κάνει αλλά τις έβαλε στην άκρη επ’ αόριστον. Μια γυναίκα που ξέχασε τον εαυτό της για πολύ καιρό και η ζωή της περιελάμβανε μόνο πλυντήριο, μαγείρεμα, έλλειψη ύπνου και ατέλειωτες κούπες καφέ. Και όχι ότι ήμουν καλή στο μαγείρεμα αλλά έπρεπε να το κάνω. Πλήρωνα λογαριασμούς, έκανα μπάνιο τα παιδιά μου, τους χώριζα όταν καβγάδιζαν, ξενυχτούσα όταν αρρώσταιναν, καθάριζα το σπίτι και τους αγκάλιαζα συχνά. Όμως υπήρχαν στιγμές που ένιωθα σαν να ήμουν κλεισμένη σε ένα κλουβί ειδικά τον πρώτο καιρό.
Πιστέψτε με είναι τελείως φυσιολογικό για κάθε γυναίκα να νιώθει έτσι. Αναρωτιέμαι όμως τι πήγε στραβά. Γιατί δεν στάθηκα «τυχερή» όπως οι άλλες γυναίκες που είχαν τον πατέρα των παιδιών τους κοντά τους; Δεν μπορούσα να αφήσω τα παιδιά και να πάω ούτε στο περίπτερο. Ένιωθα παγιδευμένη γιατί όλα μου φαινόταν δύσκολα.
Ένιωσα πως αντάλλαξα την ζωή μου για μια άλλη πιο δύσκολη και γεμάτη προκλήσεις. Όμως αυτά όλα αλλάζουν όταν αγκαλιάζω τα παιδιά μου και τους λέω πόσο τα αγαπώ και εκείνα μου ψιθυρίζουν: « Και εγώ Σ’ αγαπώ μαμά!»
Τότε συνειδητοποιώ πως αντάλλαξα την ζωή μου χωρίς παιδιά για τις καλύτερες αγκαλιές και για τα πιο γλυκά χαμόγελα.
Η ζωή σπάνια πηγαίνει όπως την σχεδιάζουμε. Μπορεί να έχουμε τις ιδέες μας, τους στόχους μας αλλά δεν πρέπει να μπερδεύουμε ποτέ την αποτυχία με την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα ήταν πως δεν ήμουν ούτε είμαι αποτυχημένη. Είμαι μαμά. Ήμουν αφοσιωμένη στα παιδιά μου.
Και αυτή είναι η αλήθεια μιας ανύπαντρης μητέρας.
babyradio.gr-Γεωργία Τ.
Αν σας άρεσε το άρθρο πατήστε…Share και μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
