Δεν θέλει να κάτσει στη καρέκλα του παιδοδοντιάτρου! Τι να κάνω;

Ο φόβος για τον οδοντίατρο είναι κάτι που απασχολεί αρκετούς ενήλικες. Αυτό το γεγονός δημιουργεί προβλήματα στη διατήρηση ενός υγιούς στόματος αφού συχνά αναβάλλουν τις οδοντιατρικές τους επισκέψεις. Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και με τα παιδιά.

Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά

[babyPostAd]Ο φόβος στο παιδί μπορεί να προκληθεί είτε από μια προηγούμενη αρνητική εμπειρία στον οδοντίατρο είτε από “ιστορίες για τον οδοντίατρο” που μπορεί να ακούσει από κάποιον ενήλικα ή άλλο παιδί.

Ο παιδοδοντίατρος είναι ο ειδικά εκπαιδευμένος οδοντίατρος με 3ετή εκπαίδευση αποκλειστικά στα παιδιά μετά την ολοκλήρωση των βασικών οδοντιατρικών σπουδών. Έχει λοιπόν εκπαιδευτεί στη παιδική ψυχολογία και είναι ο πλέον αρμόδιος να αντιμετωπίσει ένα φοβισμένο παιδί.

Πώς θα το κάνει όμως αυτό; Χρησιμοποιώντας ψυχολογικές τεχνικές για να διαμορφώσει τη συμπεριφορά του παιδιού στο παιδοδοντιατρείο ώστε να γίνει με επιτυχία η οδοντιατρική του θεραπεία.

Μια από αυτές είναι η τεχνική “tell, show, do”, δηλαδή πρώτα θα εξηγήσει με γλώσσα κατανοητή στο παιδί τι θα κάνει, έπειτα θα το δείξει και στο τέλος θα χρησιμοποιήσει τα οδοντιατρικά εργαλεία στο στόμα του παιδιού.

Ένα παράδειγμα είναι: Γεια σου, σήμερα θα μετρήσουμε πόσα δόντια έχεις και θα δούμε αν είναι καθαρά. Τα δόντια τα μετράμε με το καθρεπτάκι, μπορείς να πιάσεις το καθρεπτάκι και να δεις ότι καθρεπτίζεται το μάτι σου. Αφού επεξεργαστεί το “καθρεπτάκι του οδοντιάτρου”, μπορούμε να του ζητήσουμε να μας ανοίξει το πιο μεγάλο στόμα που έχει για να μετρήσουμε μαζί τα δόντια του.

Κάποιο μικρότερο παιδί μπορεί να χρειασθεί να εξεταστεί στην αγκαλιά των γονιών του με τη βοήθειά τους.

Όταν τελειώσει η οδοντιατρική εξέταση ο παιδοδοντίατρος θα επιβραβεύσει το παιδί δίνοντας του ένα “συμβολικό δώρο”, χρησιμοποιώντας την τεχνική του επαίνου.

Ένα φοβισμένο παιδί που παρόλες τις προσπάθειες του παιδοδοντιάτρου δεν συνεργαστεί, πιθανώς να χρειαστεί παραπάνω από μία επισκέψεις για να εγκληματιστεί στον χώρο και να τον εμπιστευτεί. Η μέθοδος αυτή καλείται απευαισθητοποίηση.

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και θέλει τον δικό του χρόνο. Καλό θα ήταν να μην έχετε προετοιμάσει το παιδί από το σπίτι με πολλές λεπτομέρειες για το τι θα γίνει στην οδοντιατρική επίσκεψη. Είναι καλύτερα να αφήσετε τον παιδοδοντίατρο να τα εξηγήσει βήμα βήμα και να απαντήσει εκείνος στις πιθανές ερωτήσεις του μικρού ασθενή.

Υπάρχουν βέβαια πάντα και οι περιπτώσεις κάποιων παιδιών που λόγω μη συνεργασίας δεν είναι δυνατό να αντιμετωπισθούν στο χώρο του παιδοδοντιατρείου. Στις περιπτώσεις αυτές, για την ασφάλεια των παιδιών και για την επιτυχή έκβαση της θεραπείας τους ενημερώνονται οι γονείς πως υπάρχει η δυνατότητα η οδοντιατρική θεραπεία να γίνει υπό γενική αναισθησία ή με χρήση μέθης σε νοσοκομειακό περιβάλλον.

Η λύση αυτή προτείνεται πάντα σαν τελευταία, αφού εξαντληθούν όλοι οι τρόποι και οι τεχνικές διαμόρφωσης συμπεριφοράς του παιδιού στο ιατρείο.

Πηγή:   mothersbird.gr