“Δεν φοβάμαι που θα στείλω τα παιδιά στο σχολείο…!”

“Δεν φοβάμαι που θα στείλω τα παιδιά στο σχολείο…!”

στείλω τα παιδιά στο σχολείο

Δεν φοβάμαι να στείλω τα παιδιά μου – ηλικίας 6, 4 και 2 – στο σχολείο.

Δεν φοβάμαι ότι θα τους λείπει η μαμά τους.

[babyPostAd]Δεν φοβάμαι ότι οι ανάγκες των παιδιών μου δεν θα τηρηθούν εγκαίρως.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα αγωνιστούν με την εκμάθηση βασικών, κατάλληλων για την ηλικία εκπαιδευτικών εννοιών.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου δεν θα υποστηρίζονται διανοητικά και συναισθηματικά.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα συναναστρέφονται με τους συνομηλίκους τους.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα αγωνιστούν για να κάνουν φίλους.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα εκφοβιστούν ή ακόμα χειρότερα, θα γίνουν νταήδες.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου δεν θα έχουν κανέναν να καθίσουν δίπλα στο γεύμα τους ή να παίξουν στην παιδική χαρά.

Δεν φοβάμαι ότι τα παιδιά μου θα αντιδρούν στο σχολείο επειδή θέλουν περισσότερη προσοχή από μένα στο σπίτι.

Δεν φοβάμαι για τίποτα από αυτά.

Βλέπετε, δεν φοβάμαι αυτά τα φυσιολογικά πράγματα που κάθε γονέας φοβάται όταν πρόκειται για τα παιδιά και την εκπαίδευσή τους, γιατί, αντίθετα, είμαι φοβερά τρομοκρατημένη από τότε που τα παιδιά μου τραυματίστηκαν στο σχολείο από έναν τρελό.

Πόσο φοβερό είναι αυτό;

Πόσο τρομαγμένη και ανήσυχη σας κάνει να νιώθετε;

Κάνει το μυαλό μου να βράζει, σηκώνει την τρίχα μου και με κάνει να θέλω να σπρώξω οποιοδήποτε άτομο που βοήθησε στο να είναι αυτή η νέα πραγματικότητα ενός γονέα.

Δεν έχω την πολυτέλεια να φοβάμαι για την ευτυχία των παιδιών μου και για την ποιότητα της μάθησης που λαμβάνουν επειδή αναγκάζομαι να ανησυχώ για τη διάρκεια ζωής τους.

Τρέμω μήπως τα παιδιά μου δεν θα με περιμένουν  ένα μεσημέρι που θα πάω να τα παραλάβω.

Είμαι τρομοκρατημένη που τα παιδιά μου θα πρέπει να κάνουν ασκήσεις κλειδώματος και εκκένωσης σε τακτική βάση.

Είμαι τρομαγμένη που τα νεαρά, αθώα παιδιά μου θα ενημερωθούν ή θα ακούσουν περισσότερες λεπτομέρειες από αυτές που η μαμά τους έχει μοιραστεί για το είδος των κακών ανθρώπων που είναι η αιτία αυτών των ασκήσεων.

Είμαι τρομαγμένη που τα παιδιά μου θα τρομάξουν όταν καταλάβουν πόσοι μαθητές έχουν φύγει από τη ζωή λόγω κάποιων κακών ανθρώπων.

Είμαι τρομαγμένη που τα παιδιά μου θα τρομοκρατηθούν με το ενδεχόμενο να έρθουν σε επαφή με ένα ξένο, χωρίς προειδοποίηση.

Είμαι τρομοκρατημένη που τα παιδιά μου μεγαλώνουν σε μια εποχή στη χώρα μας, όπου τα χθεσινά συμβάντα είναι χθεσινά νέα, επειδή τα σημερινά συμβάντα πρέπει να υπερισχύσουν στις σημερινές ειδήσεις.

Όπως είπα, δεν φοβάμαι. Είμαι τρομοκρατημένη και αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει!

Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή