Μια δεύτερη-φορά-μαμά συμβουλεύει

Η Πρώτη φορά μαμά έγινε δεύτερη φορά μαμά και το blog της περνάει κρίση ταυτότητας! Κάτι σαν να σε έχουν βαφτίσει Ξανθή και να είσαι μαύρη σαν το κατράμι. Ή να σε φωνάζουν οι φίλοι σου Ψηλό και να είσαι σαν πινέζα με χέρια! Δε θα σκάσω όμως με το θέμα της ονοματοδοσίας του blog, once a protiforamamma – always a protiforamamma, που έγινε και δεύτερη!

[babyPostAd]Έχοντας πλέον ζήσει δύο εγκυμοσύνες και δύο λοχείες, είμαι σε θέση να σας δώσω αναλυτικές οδηγίες για όλα όσα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να λέτε σε μια έγκυο και σε μια λεχώνα. Μπας και σώσω καμιά επόμενη μανούλα από τα εγκεφαλικά που πέρασα εγώ!

Τι να μην πω ΠΟΤΕ σε μια έγκυο:

1. Μήπως περιμένεις δίδυμα;
Ναι, το ξέρω πως έχω γίνει σαν φακλάνα και πως η κοιλιά μου σου προκαλεί τρόμο και σ’ ευχαριστώ που μου το υπενθυμίζεις! Παρεμπιπτόντως, δεν ζούμε στην εποχή του Νώε, αν είχα δίδυμα θα το ήξερα!

2. Πότε γεννάς; Α ναι ε; Χάλια εποχή, θα μαρτυρήσεις!
Δεν πα να γεννάς καλοκαίρι, δεν πα να γεννάς χειμώνα, πάντα θα βρεθεί ο καλοθελητής που θα σου υπενθυμίσει πόσο χάλια εποχή είναι! Τουτέστιν:
Χειμώνα; Πώπω, χάλια εποχή, θα μαρτυρήσεις! Μέσα στο κρύο δεν θα μπορείς να ξεμυτίσεις από το σπίτι σου, θα σε φάει η κλεισούρα και οι τέσσερις τοίχοι! Άσε που νυχτώνει από τις 5 οπότε πού να βγεις με το βρέφος; Και σέρνονται και παντού ιώσεις!
Καλοκαίρι; Πώπω, χάλια εποχή, θα μαρτυρήσεις! Θα βράσεις μέσα στη ζέστη και δε θα μπορείς να βγεις ούτε μια βόλτα γιατί δεν κάνει να δει το μωρό ο ήλιος! Άσε που όλοι θα πηγαίνουν για μπάνιο κι εσύ θα σκας από τη ζήλια σου που θα είσαι κλεισμένη μέσα για να θηλάζεις!
Τέλεια, σε ευχαριστώ!

3. Είσαι έγκυος; Λοιπόν, άκου να σου πω τι έπαθε στην εγκυμοσύνη/τοκετό η ξαδέρφη του μπατζανάκη της γειτόνισσας του μανάβη μου (και φυσικά η ιστορία ποτέ δεν είναι καλή).
Ξέρεις, οι ορμόνες μου κάνουν ήδη πάρτυ και η αγωνία μου έχει χτυπήσει κόκκινο γιατί σε λίγο καιρό θα φέρω στον κόσμο ένα πλάσμα που θα είναι το παιδί μου και το μόνο που εύχομαι είναι να είναι γερό και να πάνε όλα καλά. Με λίγα λόγια έχω ήδη χεστεί πάνω μου από τον φόβο μου και δεν χρειάζομαι καμία ιστορία τρόμου για να με κάνει να νιώσω καλύτερα, ευχαριστώ.

4. Τί; Μόνο 6 μηνών είσαι; Μοιάζεις για ετοιμόγεννη!
Σε ευχαριστώ για την παρατήρηση αλλά πραγματικά σε τι ακριβώς με βοηθάει το σχόλιό σου πέρα από το να νιώσω για άλλη μια φορά σαν φάλαινα;

5. Ακόμα δεν γέννησες; (Σχόλιο το οποίο βγαίνει σε πολλές παραλλαγές όπως: Μα θα το χωνέψεις το παιδί; Δε θα γεννήσεις ποτέ εσύ; Μα πότε θα γεννήσεις επιτέλους;)
Σας παρακαλώ, σας εκλιπαρώ, πέφτω στα πόδια σας γονατιστή, μην κάνετε ΠΟΤΕ αυτές τις ερωτήσεις σε ετοιμόγεννες! Το ξέρουν ήδη πως έχουν φάει τις μέρες τους, το ξέρουν πως αν δεν αποφασίσει το μωρό να εμφανιστεί στα επόμενα εικοσιτετράωρα θα φάνε πρόκληση ή καισαρική, αλλά πραγματικά δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Με το να λαμβάνουν 10 τέτοια μηνύματα την ημέρα, μόνο κρίσεις πανικού μπορούν να προσκληθούν, και σίγουρα όχι τοκετός. Και πιστέψτε με. Όταν γεννήσουν θα το μάθετε, οπότε δε χρειάζεται να τις ρωτάτε μέρα-παρά-μέρα!
(Tip από τη μαία μου όταν της είπα πως έχω φρικάρει με όλη αυτή την πίεση από τον περίγυρο: Βρε χαζή, έπρεπε να έχεις δώσει ψεύτικη ημερομηνία τοκετού 2 εβδομάδες μετά!!!!)

Τι να μην πω ΠΟΤΕ σε μια λεχώνα:

1. Έχεις ακόμα κοιλίτσα βλέπω…
Πολύ βοηθητικό σχόλιο! Από αυτά που σου ανεβάζουν το ηθικό και σου φτιάχνουν τη διάθεση! Δεν φτάνει δηλαδή που πέρασα 9 μήνες σαν παραγεμισμένη γαλοπούλα, δεν φτάνει που γέννησα και με τρόμο διαπίστωσα πως η κοιλιά μου συνεχίζει να είναι στη θέση της, εντάξει, πιο μικρή αλλά στη θέση της, χρειάζομαι και τη σχετική ευγενική υπενθύμιση; ΟΧΙ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ!!

2. Φαίνεσαι πολύ κουρασμένη!
Σοβαρά; Μα πώς γίνεται; Αφού κοιμάμαι 10 ώρες σερί κάθε βράδυ και γενικά δεν κουράζομαι καθόλου! ΜΑ ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;; Προφανώς και είμαι κουρασμένη και μάλιστα είμαι 10 φορές πιο κουρασμένη από αυτό που φαίνομαι γιατί παλεύω και κάπως να το καλύψω! Εσύ πώς θα ήσουν αν ξυπνούσες ανά δίωρο, έβγαζες βυζί, τάιζες, έρευες, ξεσκάτιζες και φτου κι από την αρχή; Σαν ανθισμένο τριανταφυλλάκι;;;

3. Μα πριν ένα λεπτό στο είπα, δεν με προσέχεις καθόλου;
Μάλλον δεν είναι τόσο γνωστό στους μη παθόντες γι’αυτό και είναι το μόνο σχόλιο που μπορώ να δικαιολογήσω. Λοιπόν ακούστε, η περίοδος της εγκυμοσύνης, και ακόμη περισσότερο της λοχείας συνοδεύονται από προσωρινή αμνησία. Είναι μάλιστα τόσο διαδεδομένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο φαινόμενο που έχει αποκτήσει μέχρι και όνομα: momnesia. Ξεχνάς τι ήθελες να πεις, πού ήθελες να πας, τι σου είπαν και τι είπες πριν από 1′. Δείξτε κατανόηση!

4. Καλά, πάλι πεινάει; Πριν 5′ θήλασες!
Μου είναι ήδη αρκετά κουραστικό να είμαι όλη την ημέρα με ένα μωρό κρεμασμένο στο βυζί. Αλλά αν το μωρό μου πεινάει, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να το θηλάσω και αν πεινάει συνέχεια θα το θηλάζω συνέχεια. Και για του λόγου το αληθές, δεν είναι καθόλου μα καθόλου περίεργο το πρώτο δίμηνο τα μωρά να είναι κολλημένα στο στήθος 20 ώρες το 24ωρο. Το στήθος για τα νεογέννητα δεν είναι μόνο τροφή, είναι και θαλπωρή, ζεστασιά, μυρωδιά μανούλας και ασφάλεια.

Κι αν με ρωτούσε κάποιος τι να πω για να βοηθήσω μια έγκυο, ετοιμόγεννη ή λεχώνα το μόνο που θα του έλεγα θα ήταν απλά να  ΜΗΝ λέει όλα τα παραπάνω τα σχόλια!
(Ίσως και ένα “μα πόσο σε ομόρφυνε η εγκυμοσύνη/μητρότητα” δεν θα ήταν κακό τώρα που το σκέφτομαι!!)