Είσαι αυτός που είσαι…
Απογευματινή βόλτα στην παιδική χαρά με τα παιδιά μου ένα Αυγουστιάτικο απόγευμα.. Πήραμε τα πατίνια μας, φορέσαμε τα αθλητικά μας παπούτσια και ετοιμαστήκαμε.
Εκείνη τη στιγμή του λέει η μητέρα του : «Βέβαια, εσένα σε ενδιαφέρουν μόνο τα παιχνίδια που έχουν τα άλλα παιδάκια, μόνο αυτά κοιτάζεις και όχι αυτά που έχεις».
Την κοίταξα μέσα στα μάτια και νομίζω ότι είδα τη συχνή ανταπόκριση όλων μας όταν νιώθουμε απογοήτευση, βλέποντας τα παιδιά μας να έλκονται από παιχνίδια, ρούχα άλλων παιδιών και όχι από αυτά που προσπαθούμε να επιλέξουμε μαζί τους.
Και εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ένα εξαιρετικό βιβλίο.
Γυρνώντας λοιπόν στο σπίτι, αποφάσισα να το διαβάσουμε με τα παιδιά μου στην αγαπημένη μας γωνιά του διαβάσματος.
«Πόσο θα ήθελα να είχα και εγώ τόσο όμορφα, μεγάλα και περήφανα κέρατα. Μακάρι να είχα και εγώ τόσο λεπτά και ψηλά πόδια… Πόσο θα ήθελα να έχω και εγώ ένα τόσο πολύχρωμο και όμορφο τρίχωμα… Γιατί να μην έχω και εγώ όμορφα πολύχρωμα φτερά για να μπορώ να πετάω όπως το πουλί.»
Μία συνηθισμένη και πολύ οικεία συμπεριφορά όλων των παιδιών. Να εστιάζουν σε όλα όσα έχουν ή είναι οι άλλοι. Ξεχνώντας με αυτό τον τρόπο όσα έχουν, μειώνοντας την αξία των χαρακτηριστικών τους.
«Δεν σου χρειάζονται τα περήφανα κέρατα ή το πολύχρωμο τρίχωμα, μικρό μου «ΓΙΑΤΙ». Έχεις τεράστια και παιχνιδιάρικα αυτιά, μια υπέροχη και περήφανη προβοσκίδα και… είσαι ξεχωριστός και μοναδικός όπως ακριβώς είσαι!».
Ξεχωριστός και μοναδικός όπως ακριβώς είσαι.. Τόσο ώριμη συναισθηματικά απάντηση.
Και αυτό καλούμαστε να κάνουμε εκείνες τις στιγμές, όλοι οι γονείς, που τα παιδιά αμφισβητούν τον εαυτό τους ή την αξία όσων έχουν.
Να τους υπενθυμίσουμε την αξία τους & να τους βοηθήσουμε να μάθουν να τη βλέπουν.
- Αφορμή για το άρθρο αυτό ήταν ένα απόγευμα με τα παιδιά μου και το βιβλίο που επιλέξαμε να διαβάσουμε: «Το μικρό Γιατί», του Jonny Lambert, των εκδόσεων Τζιαμπίρης Πυραμίδα.
- Θυμηθείτε να δίνετε αξία στον εαυτό σας….Γιατί αν δεν του δώσετε εσείς, δεν θα σας δώσει κανένας την αξία που σας αρμόζει!
Πηγή: mytwins.gr
