Χαρούμενοι γονείς, χαρούμενα παιδιά!

Γιατί είναι σημαντικό οι γονείς να “συναντάμε” τις ανάγκες μας;

Ο ρόλος του γονιού είναι αδιαμφισβήτητα υπέροχος, απαιτητικός, με πολλές αναπάντεχες… «εκπλήξεις», ευχάριστες και δυσάρεστες. Όταν γίνεσαι λοιπόν γονιός (δεν γεννιέσαι έτοιμος) βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια καινούρια κοσμοθεωρία, όπου μέρα με την ημέρα “τα πάντα ρει”!

Η ζωή σου δεν είναι και δεν θα είναι πια η ίδια και ενώ είσαι ευτυχισμένος με την πανέμορφη φατσούλα που ήρθε στην ζωή σου, «ανακαλύπτεις» ότι θα πρέπει να εξοπλιστείς με υπομονή, επιμονή, να έχεις θέληση για μάθηση και εκπαίδευση σε καθημερινή βάση, να είσαι έτοιμος για όλα.

Στην αρχή, παρ’ όλες τις όποιες ανησυχίες, άγχη και ανασφάλειες έχεις για την ανατροφή του παιδιού σου έχεις πολλή όρεξη και διάθεση να κάνεις τα πάντα για να είναι ο μικρός/ή χαρούμενος/η, υγιής σωματικά και συναισθηματικά (από όσα μπορεί να γνωρίζεις). Όσο όμως περνάνε οι μήνες ή ακόμα τα πρώτα χρόνια αρχίζεις να “πέφτεις”. Θέλεις τόσο πολύ να είσαι ο “τέλειος γονιός”, που βάζεις προτεραιότητα το παιδί σου και εσένα σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να είσαι “τέλειος” για έτσι επιτάσσει η κοινωνία,ο οικογενειακός περίγυρος και οι ενοχικές πεποιθήσεις που κληρονόμησες ίσως από την δική σου μητέρα.

Φυσικά και θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς γιατί από την στιγμή που γίνεσαι γονιός συνειδητά αναλαμβάνεις την ευθύνη ενός άλλου πλάσματος και χρειάζεται υπευθυνότητα, πολύ αγάπη και δοτικότητα!

Όμως εσύ αρχίζεις λίγο-λίγο να χάνεις τον εαυτό σου και ενώ θέλεις να παραδεχθείς ότι έχεις ανάγκες και θέλω, δεν τολμάς να το παραδεχθείς.

Αλήθεια πως να αποδεχθείς κάτι τέτοιο όταν είσαι πλημμυρισμένος από τόσες δυσλειτουργικές πεποιθήσεις “περί εγωιστή γονιού”, “καλός γονιός είναι αυτός που βάζει προτεραιότητα τα παιδιά του”, εγώ δεν έχω σημασία”, τα παιδιά μου να είναι καλά” κ.ο.κ.

Προσπαθείς πραγματικά να είσαι ο γονιός που πρέπει, αλλά συνεχώς αναρωτιέσαι:

• “Τι συμβαίνει με εμένα; Γιατί είμαι τόσο κουρασμένος/η; Είναι σαν να έχω χάσει τον έλεγχο”
• “Έχω αυτά που πάντα επιθυμούσα, γιατί δεν είμαι χαρούμενος/η;”

Νιώθεις εξουθενωμένος/η, είσαι πλήρως απασχολημένος/η χωρίς ελεύθερο χρόνο για εσένα, μόνος και είναι πολύ δύσκολο να έχεις υπομονή με το παιδί σου ,να εκτιμήσεις τις ανάγκες του ακόμα και να τις ικανοποιήσεις, όσο αυτό συνεχίζεται στρεσάρεσαι περισσότερο.

Διαπιστώνεις λοιπόν ότι ο παλιός τρόπος δεν λειτουργεί πια για εσένα αλλά ακόμα δεν έχεις βρει καινούριους τρόπους. Έχεις κολλήσει.

«Θέλω απλά να νιώσω και πάλι ΕΓΩ και να χαρώ την οικογένειά μου».

Υπάρχει όμως κάτι που σε εμποδίζει να το κάνεις ,γιατί ενώ το θέλεις δεν μπορείς να κάνεις δράση….

Οι αιτίες πολλές. Πρώτα από όλα οι σκέψεις που δεν σε βοηθάνε όπως:

• Οι ανάγκες του παιδιού μου έρχονται πάντα πρώτες.
• Μπορώ να είμαι χαρούμενος όταν το παιδί μου είναι ήσυχο, καλό και καλός μαθητής.
• Δεν έχω δικαίωμα να βάζω πρώτο τον εαυτό μου.
• Πρέπει να είμαι ο “τέλειος γονιός”.
• Εγώ το ήθελα.
• Δεν μπορώ να βασιστώ στους άλλους για βοήθεια.
• Είναι πολύ δύσκολο να ικανοποιήσω τις δικές μου ανάγκες.
• Είναι αδυναμία να έχω ανάγκες.
• Είναι εγωιστής ο γονιός που ασχολείται με τον εαυτό του.

Εμπόδια όπως:

• Να μην γνωρίζεις καν τι θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.
• Να μην έχεις αρκετή υποστήριξη από άλλους ανθρώπους.
• Μπορεί να μην υπάρχει χρόνος ή χρήματα που σε κρατάνε πίσω.

Εάν όμως ντρέπεσαι ή κριτικάρεις τον εαυτό σου που έχεις ανάγκες γιατί ως παιδί οι ανάγκες σου δεν ικανοποιούνταν ή δεν είχες το κατάλληλο γονεϊκό πρότυπο για να το μάθεις, τότε μπορεί να πιστεύεις :

• Ότι δεν είναι σωστό να ικανοποιείς τις ανάγκες σου.
• Ότι οι ανάγκες δεν πρέπει να υπάρχουν τώρα που είσαι γονιός.
• Ότι δεν σου αναλογεί να έχεις κάποιους να σε βοηθάνε.

Επιπροσθέτως εάν είχες μάθει όλα τα παραπάνω ως παιδί ίσως έχεις πρόβλημα να αποδεχτείς τις ανάγκες του παιδιού σου ή να υπερβάλλεις σε μια προσπάθεια να μην περάσεις τα δικά σου παιδικά συναισθήματα.

Γιατί είναι καλό να ικανοποιείς τις ανάγκες σου;

Είσαι ο καλύτερος γονιός!

Όταν είσαι ικανοποιημένος και χαρούμενος μπορείς να αντιμετωπίσεις όλες τις καταστάσεις πιο αποτελεσματικά με χρησιμότητα για εσένα και την οικογένειά σου!

Όταν έχεις φυσική και συναισθηματική υγεία είναι γεμάτες οι πιο σημαντικές πηγές σου, η ενέργεια και η καλή θέληση! Εάν πιστέψεις ότι οι ανάγκες σου μετράνε θα απελευθερωθείς από ενοχές και θα μπορέσεις να διακρίνεις καθαρά μεταξύ των πραγματικών αναγκών του παιδιού σου και αυτών που θα πρέπει να αρνηθείς.

Από το να αισθάνεσαι εγωιστής γιατί αρνήθηκες την απαίτηση του παιδιού σου, μπορείς να το δεις σαν να το διδάσκεις τα υγιή όρια.

Αλήθεια για σκέψου! Πως μπορείς να διδάξεις στο παιδί σου…

• Πως να αναζητά και να διεκδικεί τα θέλω του.
• Να υποστηρίζει τον εαυτό του.
• Να έχει αυτοεκτίμηση.
• Να να αποκόπτεται από αρνητικές σχέσεις ή επιδράσεις.

…εάν εσύ, δεν υιοθετήσεις μια τέτοια συμπεριφορά;

Πολλοί γονείς και ειδικότερα μητέρες έχουν συνηθίσει να μην μιλάνε για τον εαυτό τους, να μην σκέφτονται καν εάν θέλουν κάτι.

Με το να διεκδικείς και να υποστηρίζεις την θέση σου, μπορείς πραγματικά να αυξήσεις τις πιθανότητες να αποκτήσεις ότι θέλεις.

Εάν θέλεις λοιπόν να προχωρήσεις σε αλλαγές που θα σε βοηθήσουν και θα δυναμώσουν την συνοχή της οικογένειάς σου χρειάζεται να κάνεις μικρά βήματα που θα αλλάξουν την οπτική του ρόλου σου ως γονιού ή απλά θα αποκτήσεις δύναμη και χαρά που θα μοιραστείς με την οικογένειά σου.