Κάποιες φορές οι ώρες που περνάμε με τα παιδιά μας μοιάζουν ατελείωτες, ειδικά όταν είμαστε κουρασμένες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ωστόσο, ότι τα χρόνια περνούν σαν αστραπή. Τα παιδιά μας τη μια στιγμή είναι μικρά και χρειάζονται την στήριξή μας, ενώ την άλλη μεγαλώνουν και ανοίγουν τα φτερά τους μακριά από εμάς. Οι στιγμές μαζί τους είναι πολύτιμες, γι’ αυτό όπως διαβάζουμε και στο παρακάτω άρθρο, δεν πρέπει να αφήνουμε την εξάντληση να μπαίνει ανάμεσα σε εμάς και τα παιδιά.
Είσαι κουρασμένη και όταν επιστρέφεις στο σπίτι, νιώθεις τις δυνάμεις σου να σε εγκαταλείπουν. Έχεις έναν επίμονο πονοκέφαλο που σε μουδιάζει και σκέφτεσαι πόσες δουλειές σε περιμένουν ακόμη. Ρωτάς τα παιδιά σου πώς ήταν η μέρα τους, αλλά δεν είσαι σε θέση να ακούσεις την ακατάπαυστη φλυαρία τους. Το μόνο που θέλεις είναι ησυχία να αδειάσει λίγο το μυαλό σου και να ξεκουραστείς.
Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι για μια μέρα δεν πειράζει να μην ασχοληθείς όσο θα ήθελες με τα μικρά σου. Είσαι άνθρωπος, χρειάζεσαι χρόνο. Και υπόσχεσαι να επανορθώσεις για αυτήν την αδυναμία σου την επόμενη ημέρα.
Η επόμενη ημέρα όμως γίνεται η μεθεπόμενη και συνεχίζει καθαυτό τον τρόπο μέχρι να γίνει μια ωραία συνήθεια που στρογγυλοκάθεται στον καναπέ μπροστά από την τηλεόραση, όσο τα παιδιά παίζουν μόνα στο δωμάτιό τους.
Κανείς ποτέ δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αγάπη σου. Βάζεις τα δυνατά σου καθημερινά, δουλεύεις για να παρέχεις στα παιδιά σου όλες τις ανέσεις και φροντίζεις να μην τους λείπει τίποτα. Τους κάνεις μικρά δωράκια, τα σφιχταγκαλιάζεις και τα γεμίζεις με ζεστά φιλιά. Είσαι δίπλα τους πριν κοιμηθούν και είσαι δίπλα τους όταν ξυπνούν.
Ασχολείσαι όμως όπως πρέπει; Σε καμία περίπτωση η ποσότητα δεν σε κάνει περισσότερο ή λιγότερο γονιό. Κανένας δεν είναι τέλειος. Όταν, όμως, αφήνεις την κούραση να σε καταβάλλει και να μπαίνει ανάμεσα σε εσένα και τα παιδιά, η πραγματικότητα είναι μόνο μία: θα χάσεις πολύτιμες στιγμές μαζί τους. Και ο χρόνος, όπως όλοι ξέρουμε, δεν γυρνάει πίσω.
Δυστυχώς, δεν μπορείς να είσαι δίπλα στα παιδιά σου όλη την ώρα. Υπάρχουν ωστόσο μερικές στιγμές που πρέπει οπωσδήποτε να ζήσεις μαζί τους, όπως το να κάνεις το μικρό σου μπάνιο. Αν δεν το αναλάβεις εσύ, θα χάσεις την χαρωπή φωνούλα του, όταν παίζει με το νερό. Ή όταν χαϊδεύει την κοιλίτσα του και ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Όταν δεν τρώτε όλοι μαζί στο τραπέζι ή όταν το κινητό σου αποσπά την προσοχή, χάνεις την ευκαιρία να ακούσεις τα παιδιά σου να εξιστορούν πως πέρασαν στο σχολείο, τι τα προβλημάτισε, με τι γέλασαν, τι κάνουν οι φίλοι τους, ποιο μάθημα σιχαίνονται και ποιο αγαπούν.
Πίστεψέ με το έχουν ανάγκη!
Όταν δεν τους διαβάζεις ένα παραμύθι πριν κοιμηθούν, χάνεις πολύτιμες εικόνες γέλιου, ενθουσιασμού ή συγκίνησης. Χάνεις την ευκαιρία να μάθεις ποιος είναι ο αγαπημένος τους ήρωας και γιατί, αλλά και τις απίθανες γκριμάτσες τους όταν αλλάζεις την φωνή σου για να μπεις στον ρόλο.
Όταν χάνεις τις σχολικές τους εορτές (επειδή δουλεύεις), ουσιαστικά χάνεις την ευκαιρία να δεις να επιδεικνύουν το ταλέντο τους και πως συμπεριφέρονται στο σχολείο. Και επίσης είναι πολύ άσχημο για ένα παιδί να βλέπει τους γονείς των φίλων του στο κοινό, αλλά πουθενά τους δικούς του.
Μπορεί ακόμη να μην το έχεις συνειδητοποιήσει, όμως, αυτές οι στιγμές με τα παιδιά είναι πολύτιμες. Αξιοποίησέ τες για να μην το μετανιώσεις, όταν τα χρόνια περάσουν και έχουν πια μεγαλώσει. Μην αφήνεις την κούραση να σου στερήσει αυτόν τον χρόνο που έχεις. Όσο ασχολείσαι με τα μικρά σου δημιουργείς έναν δυνατό δεσμό ασφάλειας και εμπιστοσύνης μαζί τους. Εκείνα με τη σειρά τους σε αφήνουν να μπεις στον μικρόκοσμό τους και αργότερα να τα συμβουλεύσεις και να τα προστατεύσεις.
Με αυτόν τον τρόπο δεν απομακρύνονται από εσένα και δεν κινδυνεύεις να βρεθείς ποτέ στη δυσάρεστη θέση να μην ξέρεις τίποτα για το παιδί σου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μεγαλώνουν τόσο γρήγορα! Τώρα είναι η ευκαιρία μας να χαρούμε κάθε στιγμή μαζί τους: να παίξουμε, να γελάσουμε, να τα νανουρίσουμε, να τα βάλουμε για ύπνο, να τα κάνουμε μπάνιο. Όσο κουρασμένη και αν είσαι (και ξέρω ότι είσαι πολύ!), βρες την δύναμη να κάνεις όσα περισσότερα μπορείς με τα παιδιά σου. Γιατί αυτές οι στιγμές δεν ξανάρχονται…»
Πηγή: sg.theasianparent.com