Το διαζύγιο, είναι μια απόφαση οδυνηρή και επίπονη για ένα ζευγάρι, το οποίο στην ουσία καλείται να θέσει υπό αμφισβήτηση τις επιλογές και τις συνήθειες μιας ολόκληρης ζωής και να επιβάλλει μια αναδιοργάνωση της καθημερινότητας, που ειδικά τον πρώτο καιρό φέρνει μεγάλες δυσκολίες σε όλα τα μέλη της οικογένειας. Είναι γεγονός ότι ακόμα και το ιδανικότερο διαζύγιο θα έχει αντίκτυπο σε όλους τους εμπλεκόμενους αλλά κυρίως στα παιδιά. Πολλές φορές οι γονείς μέσα στην απελπισία τους και απασχολημένοι με όλες τις επικείμενες αλλαγές, ίσως να αγνοήσουν τα μηνύματα που τους στέλνουν τα παιδιά. Έτσι πολλές φορές τα παιδία υποφέρουν σιωπηλά ή μεγαλόφωνα, περιμένοντας πως κάποια στιγμή οι γονείς τους θα τα ακούσουν και θα τα καταλάβουν.
Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας (2,5 – 6 ετών) έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τους γονείς τους καθώς είναι αυτοί με τους οποίους αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια. Σε αυτή την ηλικία λοιπόν που ο κόσμος του παιδιού περιστρέφεται κυρίως γύρω από τους γονείς του, είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουν ότι «η μαμά και ο μπαμπάς δεν ζουν πια μαζί» και ακόμα δυσκολότερο να κατανοήσουν τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό. Για τον λόγο αυτό αρχικά μπορεί να αντιδράσουν με δάκρυα και θυμό και αργότερα με στάδια έντονης σιωπής, σε σημείο αδιαφορίας.
Κάποια από τα συνήθη συμπτώματα μετά την ανακοίνωση ενός διαζυγίου σε παιδί προσχολικής ηλικίας είναι διαταραχές στον ύπνο, στο φαγητό, επιθετικότητα, φοβίες, παλινδρόμηση σε προηγούμενες αναπτυξιακές συμπεριφορές και αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα. Γενικά, υποστηρίζεται πως όσο μικρότερο είναι το παιδί τόσο πιθανότερο είναι να νιώθει το ίδιο ενοχές για το διαζύγιο και να νομίζει εσφαλμένα ότι επειδή ήταν «άτακτο» ή κούραζε τους γονείς του, φταίει που φεύγει ο ένας από τους δυο.
Πως να προστατεύσετε το παιδί:
Όποια και να είναι η ηλικία του παιδιού είναι σημαντικό, οι γονείς να πράξουν με τέτοιον τρόπο ώστε οι ενδεχόμενες επιπτώσεις στον ψυχισμό του παιδιού να ελαχιστοποιηθούν και αυτό απαιτεί πολύ προσπάθεια και από τις δυο μεριές. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να επαναληφθεί πολλές φορές ότι τα συναισθήματα των γονιών δεν έχουν αλλάξει απέναντι στο παιδί.
- Το παιδί θα πρέπει να καταλάβει την διαφορά μεταξύ συζυγικού και γονεϊκού ρόλου. Δηλαδή να του εξηγηθεί ξεκάθαρα ότι ο συζυγικός δεσμός μεταξύ των δυο συντρόφων μπορεί να έχει λήξει όμως ο γονεϊκός ρόλος παραμένει αναλλοίωτος (η μαμά θα είναι πάντα η μαμά και ο μπαμπάς πάντα ο μπαμπάς) και πως οι γονείς του θα συνεχίσουν να είναι μια ‘συμμαχία’, να μιλάνε γι’αυτό, να το φροντίζουν και να θα σέβεται ο ένας τον άλλο.
- Είναι σημαντικό να διαβεβαιωθεί και από τους δυο ότι δεν ευθύνεται αυτό για τον χωρισμό.
- Τα παιδιά επειδή δυσκολεύονται να αποδεχτούν την κατάσταση, πολλές φορές καλλιεργούν έντονες φαντασιώσεις και ελπίδες ότι οι γονείς θα συμφιλιωθούν. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να είναι ξεκάθαροι και σταθεροί ως προς την απόφασή τους και να μην αφήσουν κανένα παραθυράκι ανοιχτό για τα παιδιά.
- Επίσης το παιδί πρέπει να πιστέψει στην ικανότητα των γονιών του να απαντάνε ξεκάθαρα στις ερωτήσεις του.
- Είναι σημαντικό το παιδί να καταλάβει ότι είναι ελεύθερο και μπορεί να βλέπει ή να μιλάει στον απόντα γονιό όποτε αυτό το επιθυμεί. Δεν πρόκειται να στερηθεί την ουσιαστική αγάπη από καμία πλευρά. Ειδικά στην αρχή, είναι καλό η επικοινωνία να καθοριστεί και να διατηρείται σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες του παιδιού και να μην του επιβάλλεται. Επίσης να νοιώθει ελεύθερο το παιδί να ‘θρηνήσει’ την απώλεια του γονιού που απουσιάζει.
- «Χτίστε» σταθερότητα και σιγουριά τόσο σε συναισθηματικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο και στα δυο σπίτια. Αυτό σημαίνει ότι, όσο αυτό είναι δυνατόν, το πρόγραμμα και οι ρουτίνες του παιδιού δεν θα πρέπει να αλλάξουν πολύ. Αυτό ισχύει και με τις μέρες ή ώρες που είναι με τον απόντα από το σπίτι γονιό. Έτσι ακόμα και τις μέρες που είναι με τον πατέρα θα πρέπει το παιδί εκτός από δραστηριότητες ψυχαγωγίας να περνά κάποιες ώρες διαβάζοντας ενδεχομένως μαζί του, πηγαίνοντας supermarket κτλ.
- Ενημέρωση σχολείου – δασκάλου και οικογενειακού φιλικού περίγυρου ώστε το παιδί να ξέρει ότι μπορεί να στραφεί για στήριξη και αλλού. Συμμετοχή και των δυο γονέων σε σημαντικές στιγμές του παιδιού όπως πχ πρώτη μέρα στο Δημοτικό, σχολικές δραστηριότητες και δρώμενα, βαθμούς, συνελεύσεις γονέων κτλ. Σημαντικό να ενημερωθεί το σχολείο και να στέλνει τυχόν προσκλήσεις και στους δυο γονείς.
Πηγή:proseggisi.gr
