Μάθε να αγαπάς τις ατέλειες. Είναι δικές σου!

 .

Πώς μπορούμε να αποδεχθούμε τις ατέλειές μας και να αγαπήσουμε τον εαυτό μας;

 .

 .

Όλοι μας έχουμε απόψεις για τα πάντα· είτε μας ενδιαφέρει ένα θέμα, είτε όχι, εκφραζόμαστε επ’ αυτού. Κάτι τέτοιο μπορεί να μας δίνει αφορμή για συζήτηση όταν είμαστε έξω με φίλους, όμως μετατρέπεται σε μια προβληματική κατάσταση όταν οι άλλοι εκφράζουν τη γνώμη τους για τη δική μας ζωή. Ακόμη χειρότερα, όταν η γνώμη των άλλων καθορίζει τις επιλογές μας και τις πράξεις μας. Σίγουρα θα ζητήσουμε τη γνώμη κάποιου ανθρώπου που εμπιστευόμαστε όταν χρειαζόμαστε βοήθεια, αυτή η γνώμη, όμως, δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να είναι η πυξίδα της δικής μας ζωής. Για να είμαστε αυθεντικοί, πρέπει να γνωρίζουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας και να παίρνουμε τις δικές μας αποφάσεις, με βάση τους δικούς μας στόχους και επιθυμίες, όχι με βάση ό,τι οι άλλοι επιτάσσουν.

 .

 .

Η τελειομανία δε θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους μας. Είναι εντελώς διαφορετικό το να θέλει κανείς να κάνει «τέλεια» (δηλ., καλά) τη δουλειά του ή τη γενική καθαριότητα του σπιτιού ή το πάρτι-έκπληξη για τα γενέθλια της κόρης του και εντελώς διαφορετικό το να μην ευχαριστιέται τίποτε και να κατηγορεί πάντοτε τον εαυτό του ως τεμπέλη και αμελή, ακόμη και όταν όλα είναι καλώς καμωμένα. Η τελειομανία και η μηδενική ανοχή προς τον ίδιο μας τον εαυτό μας κάνει να μη βλέπουμε τις δυνατότητές μας, τα καλά μας χαρίσματα και τα επιτεύγματά μας. Όταν θεωρούμε πως τίποτε από όσα κάνουμε δεν είναι καλό, αλλά «θα μπορούσε να γίνει καλύτερο» γινόμαστε σκληροί με τον εαυτό μας. Για να αποκτήσουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής, χρειάζεται να επιδεικνύουμε ανοχή και συμπόνια προς εμάς τους ίδιους.

 .

 .

Ένα μεγάλο ελάττωμα πολλών ανθρώπων είναι να μην εκτιμούν όσα έχουν, να παραγνωρίζουν τις δυνατότητες και τα επιτεύγματά τους και να θέλουν συνεχώς περισσότερα ή να κυνηγούν το καλύτερο, το μεγαλύτερο, το άπιαστο. Όταν αρχίζουμε, όμως, να ευχαριστιόμαστε όσα έχουμε, γινόμαστε χαρούμενοι. Η ευτυχία ξαφνικά υπάρχει και στα απλά, καθημερινά πράγματα που πριν θεωρούσαμε δεδομένα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να κατανοήσουμε τι έχουμε και να το εκτιμήσουμε. Έτσι μόνο μπορούμε να θέτουμε νέους στόχους, αλλά και να εξετάζουμε τι έχουμε ήδη πετύχει.

 .

 .

Το ευκολότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για να πέσουμε σε βαθιά κατάθλιψη και να αφήσουμε το άγχος να μας καταβάλλει είναι να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους. Εάν βάλουμε για τα καλά στο μυαλό μας πως ο καθένας μας είναι διαφορετικός και πως δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με κάποιον άλλο, που έχει διαφορετικούς στόχους, ικανότητες και αξίες, τότε θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα στη ζωή μας. Έτσι, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε όσα οι ίδιοι έχουμε ανάγκη και επιθυμούμε στη δουλειά και τη ζωή μας. Καλό είναι να παίρνουμε ιδέες και κίνητρα από τους άλλους, χωρίς να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αυτούς.

 .

 .

Στη δουλειά μας, για να αποδίδουμε, πρέπει να ξεκουραζόμαστε και να βελτιώνουμε τις γνώσεις μας. Εάν εξαντλούμαστε μόνο και μόνο για να αποδεικνύουμε στους άλλους πόσο εργατικοί και αποτελεσματικοί είμαστε και εάν χρησιμοποιούμε την καριέρα μας ως σύμβολο του κοινωνικού μας στάτους, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα δούμε πως έχουμε ξεγελάσει τον εαυτό μας. Δεν έχουμε να αποδείξουμε σε κανέναν τίποτε και η μόνη μας υποχρέωση είναι προς τον ίδιο μας τον εαυτό και τους δικούς μας ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους. Επομένως, ας κάνουμε τα διαλείμματά μας, θα μας κάνουν καλό.

 .

 .

Πολλοί πιστεύουν πως πρέπει να εμφανίζονται πάντοτε άψογοι, ήρεμοι και «κουλ» μπροστά στους άλλους, σαν να μην μπορεί τίποτε να τους διαπεράσει. Πόσο ειλικρινές είναι κάτι τέτοιο; Για πόσο καιρό μπορούμε να εξαπατούμε τον εαυτό μας και να μην απολαμβάνουμε τη ζωή; Ας παραμερίσουμε αυτή την καθωσπρέπει εικόνα για να απολαύσουμε ένα δυνατό γέλιο, ένα χορό στη μέση του δρόμου και ό,τι άλλο μας εκφράζει σε μια τρελή στιγμή. Σίγουρα θα μας αναζωογονήσει.

 .

flowmagazine.gr