Γιατί ο Άγιος Βασίλης θα είναι για πάντα πραγματικός για την οικογένειά μου
Όσο μεγάλωνα ο Άγιος Βασίλης έπαιζε σημαντικό ρόλο στις οικογενειακές χριστουγεννιάτικες παραδόσεις μας. Οι γονείς μου πραγματικά ζούσαν τη μαγεία των Χριστουγέννων και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να το περάσουν και σε εμένα με την αδερφή μου. Είχαμε ακόμα και προσωπική επίσκεψη από τον Άγιο, κάθε χρόνο!
Λίγες ώρες μετά, στη μέση της νύχτας, ερχόταν τρέχοντας στο δωμάτιο μας να μας ξυπνήσει και μας έλεγε να βιαστούμε γιατί ο Άγιος Βασίλης ετοιμαζόταν να φύγει και θα τον χάναμε. Μας έλεγε να ακούσουμε τους ήχους από τα καμπανάκια των ταράνδων στη σκεπή μας. (Ήταν ο μπαμπάς μας που πετούσε πετραδάκια στη σκεπή από την πίσω αυλή! Δεν τους ξέφευγε τίποτα…) Ακούγαμε και τον Άγιο Βασίλη με την βαριά, χοντρή φωνή του να μας εύχεται καλά Χριστούγεννα από το σαλόνι.
Κατεβαίναμε γρήγορα τις σκάλες και βλέπαμε τον Άγιο να μας χαιρετάει ονομαστικά, λέγοντας μας πόσο καλά κορίτσια ήμασταν και αυτή τη χρονιά και μας έδινε τα δώρα μας… Τότε έφευγε για να προλάβει να μοιράσει και τα υπόλοιπα δώρα, οπότε και μπορούσαμε να ξετυλίξουμε τα δικά μας!
Ήταν τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός μας που ποτέ δεν παρατηρούσαμε ότι ο μπαμπάς έλειπε μέχρι να φύγει ο Άγιος Βασίλης. Κάθε χρόνο μας έλεγε ότι πετάχτηκε στο περίπτερο να πάρει παγωτό που μας τελείωσε…
Όταν ήμουν 8 χρονών μερικοί συμμαθητές μου στο σχολείο έλεγαν ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Είχαν την τρελή ιδέα ότι οι γονείς μας ήταν αυτοί που μας έφερναν τα δώρα. Τότε αποφάσισα να πω στην μαμά μου το τι πίστευαν αυτά τα ανόητα παιδιά… Μάλιστα, της ζήτησα να μου δώσει αποδείξεις για να μπορέσω να τους πείσω για την ύπαρξη του Αγίου.
Ήμουν 99.9% σίγουρη ότι η μαμά μου θα με διαβεβαίωνε πως έχω δίκιο. Άλλωστε τον βλέπαμε, κάθε χρόνο! Πώς γίνεται να μην υπάρχει;
Η μαμά μου πολύ ευγενικά και όμορφα τότε μου εξήγησε ότι ο Άγιος Βασίλης είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων και ότι ο άντρας με την κόκκινη στολή που ζεί στον βόρειο πόλο είναι απλά μια αστεία ιστορία. Τότε μου ζήτησε να μην το πω ποτέ στην μικρότερη αδερφή μου ή στους μικρότερους από εμένα συγγενείς, γιατί πίστευε ότι κάθε παιδί πρέπει να καταλάβει μόνο του την αλήθεια. Ήταν μια υπόσχεση που κράτησα για πολλά χρόνια…
Μέχρι αυτή τη χρονιά.
Ο μικρός μου γιος έγινε 10 και περίμενα πως έφτασε η ώρα που θα το είχε καταλάβει. Ήταν Πέμπτη δημοτικού και φοβόμουν μήπως τα άλλα παιδιά τον κορόιδευαν επειδή πίστευε ακόμη. Είχα κάποιες υποψίες ότι γνωρίζει την αλήθεια, αλλά ο ίδιος δεν είχε πει τίποτα.
Τις προάλλες μιλούσαμε για τις ερχόμενες γιορτές και το ότι θα ξαναδούμε τον Άγιο Βασίλη μετά από ένα χρόνο. (ο πατέρας μου αναλαμβάνει το ρόλο του Άγιου Βασίλη εδώ και 16 χρόνια). Ευγενικά ανέφερα πως ο Άγιος Βασίλης είναι το πνεύμα των Χριστουγέννων και δεν υπάρχει πραγματικά.
«Ω, ναι, το ξέρω», μου είπε.
Λοιπόν, αυτό ήταν εύκολο. Του ζήτησα να μην πει τίποτα σε κανέναν και ιδιαίτερα στα 2 μικρότερα ξαδέρφια του που ήταν μικρά και ακόμα πίστευαν.
«Μαμά, το ξέρω ότι ο Άγιος Βασίλης είναι ο παππούς»
«Αλήθεια;»
«Ναι»
«Τότε κάνε μου την χάρη και μην πεις τίποτα σε κανέναν»
«Δεν θα το πω. Βάλε με όμως να φάω, πεινάω!»
Τότε συνειδητοποίησα τι συμβαίνει. Για τα παιδιά μου ο Άγιος Βασίλης θα είναι πάντα πραγματικός. Τον βλέπουν κάθε Χριστούγεννα, όπως και εγώ. Μπορεί να μην ζει στο βόρειο πόλο με την γυναίκα του αλλά δεν πειράζει! Ήταν ο παππούς που από την αγάπη του για τα παιδιά κάθε χρόνο ντυνόταν Άγιος Βασίλης και η γιαγιά που κάθε χρόνο τον βοηθούσε…
Η μητέρα μου είχε δίκιο τελικά! Ο Άγιος Βασίλης είναι το πνεύμα του να δίνεις και να μοιράζεσαι. Τι καλύτερο μάθημα να δώσει κανείς στα παιδιά και στα εγγόνια του;
Για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία – Ζωή
