Ο Rudolf Dreikurs γεννήθηκε στη Βιέννη το 1897 και σπούδασε ιατρική και ψυχιατρική στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Εκτός από τη διδασκαλική και συγγραφική του δραστηριότητα, ο Dreikurs πρωτοστάτησε στην ίδρυση συμβουλευτικών σταθμών για τους γονείς και υπήρξε από τους θεμελιωτές της ιδέας για τις ομαδικές συζητήσεις στην τάξη και του οικογενειακού συμβουλίου στο σπίτι.
Ο Dreikurs αναφέρει: «Δεν υπάρχουν κακά παιδιά – υπάρχουν μόνο αποθαρρυμένα και δυστυχισμένα παιδιά, που δεν είχαν την τύχη να δεχτούν εκείνη την ανατροφή που θα τους άνοιγε τα φτερά για να ολοκληρωθούν μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία. Δεν υπάρχει, όμως, και γονιός που ΔΕΝ θα κάνει λάθη στην αγωγή των παιδιών. Απαλλαγείτε, λοιπόν, από τις ενδεχόμενες ενοχές σας. Και ηρεμήστε».
Στο παρακάτω απόσπασμα μιλάει σαν ένα παιδί, που απευθύνεται στο γονιό του.
Μη με κάνεις να νιώθω μικρότερος από ό,τι είμαι. Αυτό με κάνει να παριστάνω τον σπουδαίο.
Μη μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο, αν μπορείς. Θα προσέξω περισσότερο αυτά που θα μου πεις, αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή, που θα είμαστε οι δυο μας.
Μη με προστατεύεις πάντα από τις συνέπειες. Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω, για να μάθω.
Μη μου δημιουργείς το αίσθημα ότι τα λάθη μου είναι αμαρτήματα. Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες, που έχω μάθει να αναγνωρίζω.
Μη δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου. Καμιά φορά γίνονται μόνο και μόνο για να κερδίσω την προσοχή σου, που ζητούσα.
Μη μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις, γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου, παριστάνοντας τον… κουφό.
Μη με παραχαϊδεύεις. Ξέρω ότι δεν γίνεται να έχω πάντα αυτό, που θέλω.
Μη μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις. Νιώθω πολύ περιφρονημένος, όταν δεν τις κρατάς.
Μη με αγνοείς, όταν σου κάνω ερωτήσεις. Αν κάνεις κάτι τέτοιο, σύντομα θα αρχίσω να αναζητώ απαντήσεις από άλλες πηγές.
Μην πέφτεις σε αντιφάσεις. Με μπερδεύεις αφάνταστα και χάνω την εμπιστοσύνη μου σε ‘σένα.
Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω ότι είσαι τέλεια/-ος και αλάνθαστη/-ος. Είναι μεγάλο σοκ για εμένα να καταλάβω ότι δεν είσαι τίποτα από τα δύο.
Μη διανοηθείς ποτέ να πιστέψεις ότι θα πέσει η υπόληψή σου, εάν μου ζητήσεις συγγνώμη. Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου, μου δημιουργεί θερμά αισθήματα απέναντί σου.
Πηγή:psychotherapyjourney.wordpress.com