«Δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία μαμά! Θα τα καταφέρω! »

«Δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία μαμά! Θα τα καταφέρω! »

depressao-pos-parto

Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά η μητρότητα είναι δύσκολο πράγμα. Πολύ δύσκολο. Χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο γιατί ο πόνος με βοηθά να σταματώ να σκέφτομαι το πόσο δύσκολο πράγμα είναι η μητρότητα.

Είναι εύκολο να λυγίσεις υπό το βάρος της. Εκρήξεις θυμού, άτακτος ύπνος, σνακ, πειθαρχία, μάχες για να κάνει μπάνιο, τουβλάκια, μια κουζίνα που ξέχασε τι θα πει καθαριότητα, μια μυρωδιά από τσίσα στην ατμόσφαιρα, όλα αυτά. Ορισμένα βράδια πέφτω στο κρεβάτι και σκέφτομαι σαν ανόητη «Καημένη μου. Είμαι η μόνη που το αντιμετωπίζει όλο αυτό. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι τραβάω».

Ψέματα.

Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά

[babyPostAd]Δεν είμαι η πρώτη μαμά και δεν θα είμαι και η τελευταία.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που χώνεται κάτω απ’ την κουβέρτα στις 5 το ξημέρωμα και χαμηλώνει τον ήχο στην ενδοεπικοινωνία με το μωρό προσπαθώντας να ξεκλέψει άλλα δύο-τρία λεπτά προσποιούμενη πως τα παιδιά της δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη.

Δεν είμαι πρώτη μαμά που βλέπει το σπίτι της να μετατρέπεται από ένα μέρος που λαμποκοπάει από καθαριότητα σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο πριν ακόμη καταφέρει να πιει την πρώτη της γουλιά καφέ.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που προσπαθεί να ηρεμήσει το παιδί της επειδή θέλει το μπλε ποτήρι… Μέχρι που δει το αδερφάκι του να κρατάει το κόκκινο, και τότε κλαίει για το κόκκινο…

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που έχει να αντιμετωπίσει ένα παιδί που κλαίει απαρηγόρητο επειδή εκείνη έκανε το λάθος να αφήσει την κόρα στο ψωμί του.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που θα ξερίζωνε με μεγάλη της ευχαρίστηση το δεξί της χέρι για να της ξεκολλήσει εκείνο το παιδικό τραγούδι απ’ το κεφάλι.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που συνήθιζε να ονειρεύεται τον Τζόνι Ντεπ και τώρα ονειρεύεται την Πέππα το γουρουνάκι.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που έβαλε τις φωνές στα παιδιά της και αισθάνθηκε απαίσια γι’ αυτό.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που έδωσε στα παιδιά της να φάνε λαχανικά κρυμμένα μέσα σε άλλο φαγητό.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που έμαθε να σκέφτεται πριν μιλήσει αφού άκουσε το δίχρονό της να βρίζει στο σουπερμάρκετ.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που προσποιείται πως έχει στομαχικές διαταραχές για να έχει την ευκαιρία να κρυφτεί στο μπάνιο λιγάκι παραπάνω απ’ ό,τι συνήθως.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που ανυπομονεί να ξεκινήσει το σχολείο – ακόμη κι όταν το μεγαλύτερο παιδί της είναι μόλις δύο ετών.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που έβαλε τα κλάματα από εξάντληση πίνοντας τον καφέ της.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που μόλις έβγαλε το μικρό της πεντακάθαρο απ’ το μπάνιο κι εκείνο πήγε και κατούρησε στο φρεσκοσφουγγαρισμένο πάτωμα της κουζίνας.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που τρώει τα αποφάγια των παιδιών της και τα θεωρεί φαγητό.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που αισθάνεται πως τα χει κάνει χάλια με τα παιδιά της και αναρωτιέται αν θα έπρεπε αντί να κρατά χρήματα για τις σπουδές τους, να τα κρατά για να τα δώσει αργότερα σε ψυχολόγους.

Δεν είμαι η πρώτη μαμά που δεν έχει ιδέα τι κάνει κι αν το κάνει σωστά. Ποτέ! 

Έχουν υπάρξει εκατομμύρια μαμάδες πριν από μένα που επέζησαν και μεγάλωσαν παιδιά τα οποία άλλαξαν τον κόσμο – ή τουλάχιστον έγιναν ενεργά μέλη της κοινωνίας μας. Με τον ίδιο τρόπο, θα υπάρξουν και εκατομμύρια μαμάδες μετά από μένα που θα νομίζουν πως είναι αδύνατο να ανταπεξέλθουν με αυτό που ονομάζεται μητρότητα. Όλες τα ίδια περνάμε. Αναγνωρίζω τον πόνο σου και συ αναγνωρίζεις τον δικό μου.

Ας έρθουμε όλες πιο κοντά και ας θυμηθούμε πως δεν είμαστε οι πρώτες μαμάδες που δυσκολεύονται. Ας κρατήσουμε όλες το κεφάλι μας ψηλά επειδή γνωρίζουμε πως κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.

Ας κοιτάζουμε τον εαυτό μας κάθε πρωί στον καθρέφτη και ας υπενθυμίζουμε σε αυτόν πως παρά τα κλάματα και τους φόβους και τις ανησυχίες μας, είμαστε πράγματι πολύ καλές μαμάδες.

Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή – Βabyradio.gr

Μετάφραση από babble.com

Διαβάστε ακόμη:

24 ψέματα που λένε οι γονείς στον εαυτό τους για να ανταπεξέλθουν στην καθημερινότητα

Λίγα λόγια σοφίας όχι μόνο για τα παιδιά μου αλλά και για όλα τα παιδιά…

Δεν έχει σημασία ότι κάνω, αλλά για ποιον τo κάνω: Για τα παιδιά μου.