Υπάρχουν και οι γυναίκες που προσπαθούν να γίνουν μητέρες. Αυτές οι γυναίκες που απλά και μόνο είναι μητέρες στην επιθυμία τους και στην προσπάθεια τους. Γυναίκες που δεν έχουν καταφέρει να γίνουν η πρώτη “στέγη” συναισθημάτων για τον αγέννητο άνθρωπο, γυναίκες που δεν κατάφεραν να κρατήσουν μέσα τους το σώμα ενός μωρού, γυναίκες που προδόθηκαν από την αδυναμία τους να γίνουν μητέρες…Αλλά προσπαθούν, αντιμετωπίζουν τις εσωτερικές τους συγκρούσεις, βιώνουν τα συναισθήματα τους και παλεύουν να αποδεχτούν την πραγματικότητα τους.
Είναι δύσκολο να αποδεχθείς την πραγματικότητα σου, μια πραγματικότητα που δημιουργείται από την επιθυμία της ψυχής σου, τα όνειρα της ζωής σου και την απόρριψη που βιώνεις από το σώμα σου.Και προσπαθείς μέσα σε αυτές τις ολοκληρωτικές ψυχικές αντιθέσεις να επιβιώσεις και να ξαναπροσπαθήσεις. Είναι οι γυναίκες που ονειρεύονται να κυφορήσουν ένα παιδί γιατί συναισθάνονται ότι κυοφορώντας ένα πλάσμα κυοφορείς συναισθήματα, όνειρα και καλοδέχεσαι μια καινούργια πλευρά του εαυτού σου που ξεκινάει να ανθίζει.
Είναι οι γυναίκες που έχουν βιώσει την αποβολή στην κύηση τους και γνωρίζουν καλά ότι η αποβολή στην κύηση παρεμβαίνει με δύναμη στην ολοκλήρωση και πραγμάτωση της ψυχοσωματικής διαδικασίας. Το σώμα ξαφνικά αδειάζει και η ψυχή τραυματίζεται. Το σώμα της που τροφοδοτούσε το αγέννητο πλάσμα της και το μεταμόρφωνε σε μικρό άνθρωπο, ξαφνικά αδειάζει και η εμπιστοσύνη στο σώμα της κλονίζεται. Η ψυχή της που είχε χρωματίσει την ύπαρξη της με προσμονή και όνειρα ξαφνικά γεμίζει ενοχές. Ο αποχωρισμός πονάει, το τραύμα είναι εκεί και οι ενοχές δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την ίαση του.
Eίναι πολύ σημαντικό να αποδεχτείτε την μη-αναστρεψιμότητα που έχει η αποβολή στην κύηση. Κολυμπήστε μέσα στα συναισθήματα που αναδύονται και αφουγκραστείτε τα, συναισθανθείτε την «πληγή» στο σώμα σας και αγαπήστε το. Η εγκυμοσύνη χρειάζεται Πραγματική Εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να δώσει «σάρκα και οστά» στην έννοια της Εμπιστοσύνης, είστε εσείς.
Υπάρχουν και οι γυναίκες που όσο και να προσπαθήσουν, η εγκυμοσύνη δεν έρχεται. Με φυσικό τρόπο, με εξωσωματική προσπάθεια απλά Δεν έρχεται. Και αδυνατούν να καταλάβουν το γιατί, εγκλωβίζονται σε συναισθήματα, στρέφονται πολλές φορές με θυμό κατά του εαυτού τους και συνεχίζουν να προσπαθούν. Κάθε προσπάθεια χρωματίζεται με προσμονή, με αγωνία και κάθε προσπάθεια Δημιουργείται και Ορίζεται από την ανάγκη της μητρότητας.
Όλες αυτές οι γυναίκες είναι μαχήτριες Μέσα από το Σώμα τους και Ηρωίδες μέσα από την Ψυχή τους. Γυναίκες που όμως χρειάζονται στήριξη και ενθάρρυνση, με τον Σύντροφο τους να έχει έχει πρωταγωνιστικό ρόλο . Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα βιώνεται σε σωματικό και ψυχοσυναισθηματικό επίπεδο από την Γυναίκα, αλλά ο Σύντροφος είναι η αγκαλιά που πλαισιώνει την εμπειρία. Μια εμπειρία που με την Γέννηση, μεταμορφώνει δύο Ανθρώπους σε Γονείς και την Σχέση σε Οικογένεια”
Αντιγόνη Συμεωνίδου, Ψυχολόγος-Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια
Πηγή: antigonisimeonidou.wordpress.com
