Είναι εκεί μπροστά σου, το βλέπεις κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, συνέχεια. Το θαύμα της ζωής που μεγαλώνει στο πλάι σου. Στο πλάι σου, με εσένα βοηθό. Αλλά καθοδηγητής είναι ο μικρός, κι όχι ο μεγάλος της παρέας.
–Το παιδί θα σου δείξει πως θέλει να παίξει, τι θέλει να κάνει στην παιδική χαρά, άστο να πάει στα παιχνίδια που του αρέσουν, δεν θέλει να κάνει κούνια, θέλει απλά να κοιτάζει τα άλλα παιδάκια. Θέλει το χρόνο του. Σεβάσου το.
-Το παιδί θα σου δείξει πόσο θέλει να φάει, μην το πιέσεις, αυτό ξέρει τις ανάγκες του οργανισμού του, επικοινωνεί με το σώμα του με έναν ξεκάθαρο τρόπο, με τον καθαρό τρόπο που εμείς χάσαμε μεγαλώνοντας.
-Το παιδί θέλει να βγει έξω και να τρέξει, και να περιεργαστεί τον κόσμο, και να ανοιγοκλείσει μια πόρτα 3250 φορές, κάτι θέλει να μάθει, να κατακτήσει απ’ αυτό, δεν το κάνει για να σε εκνευρίσει, δεν σκέφτονται τα παιδιά όπως εμείς οι μεγάλοι, δρουν με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, κι όχι με πονηριά.
-Θέλει να φωνάξει, και να κλάψει, και να εκφράσει όλα του τα συναισθήματα για να τα γνωρίσει. Θέλει να επικοινωνήσει τις επιθυμίες του με όλους τους τρόπους που έχει. Παρακολούθησέ το με προσοχή για να δεις τι θέλει να πει με το κλάμα ή τις φωνές του, αλλά μην το εμποδίσεις να τα εκφράσει όταν έχει την ανάγκη να το κάνει.
-Το παιδί θα σου δείξει πότε θέλει να κοιμηθεί, πολλά παιδιά εκεί γύρω στα 2 χρόνια σταματάνε τον μεσημεριανό ύπνο, μην το πιέζεις, κάντε πιο χαλαρές δραστηριότητες εκείνη την ώρα ή απλώς καθίστε παρέα κουλουριασμένοι επάνω στο κρεβάτι. Όσο για τον βραδινό ύπνο, ένα τελετουργικό που επαναλαμβάνεται καθημερινά αρέσει πολύ στα μωρά-παιδιά (χαμήλωμα φωτισμού, παραμύθι, μπάνιο, γάλα) και είναι ό,τι καλύτερο για έναν ήρεμο, καλό ύπνο.
-Το παιδί θέλει τη μάνα και τον πατέρα του. Για τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής αυτή η τριάδα είναι το πιο σημαντικό πράγμα για την ψυχή και την ανάπτυξή του, όλα τα άλλα (δραστηριότητες, τρίτα πρόσωπα κλπ) ακολουθούν με μικρότερη σημασία. Αν έστω η μάνα μπορεί να μείνει στο σπίτι για αυτά τα 3 πρώτα χρόνια, αν έχει αυτήν την επιλογή, ας μην διστάσει να το κάνει. Το κέρδος και για το παιδί αλλά και γι’ αυτήν θα είναι τεράστιο. Γιατί μέσα από τη μαγική σχέση μάνας-παιδιού και οι δύο μεταμορφώνονται, και οι δύο ανθίζουν.
-Το παιδί θέλει το χρόνο, το σεβασμό και την υπομονή μας. Ας έχουμε το νου μας όταν είμαστε κοντά στα παιδιά μας, να είμαστε 100% εκεί, με καθαρό μυαλό και να ακολουθούμε τις δικές τους ανάγκες, κι όχι τις δικές μας. Ας αφήσουμε τα κινητά στην άκρη, ας κλείσουμε τις τηλεοράσεις, ας βγάλουμε ό,τι μεσολαβεί ανάμεσα σε μας και στο παιδί, κι ας κάτσουμε παρέα, να κυλιστούμε στο χαλί, επάνω στο κρεβάτι, να αγκαλιαστούμε, να γελάσουμε, να πούμε ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι. Για όσο αντέχουμε, για όσο χρόνο διαθέτουμε. Δεν θέλει σχεδιασμό, αυθορμητισμό θέλει για να ζήσετε στιγμές αξέχαστες, γεμάτες αγάπη και γέλια!
Πηγή: paidikokouti.gr
