Η χώρα μας κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στην παχυσαρκία τόσο των ενηλίκων όσο και παιδιών και αυτό επειδή έχουμε απομακρυνθεί από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής που είχε σχέση με τη μεσογειακή δίαιτα, λένε οι ειδικοί
Περισσότερα από 200 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο είναι υπέρβαρα και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, η νέα γενιά, λόγω της παχυσαρκίας, αναμένεται να έχει μικρότερη διάρκεια ζωής από ό,τι οι γονείς της. Η παιδική παχυσαρκία συσχετίζεται με την παχυσαρκία των γονέων, γεγονός που οφείλεται αφενός σε γονιδιακά αίτια και αφετέρου στο ότι οι διατροφικές συνήθεις των γονέων λειτουργούν ως πρότυπο για τα παιδιά.
Μελέτη με τίτλο «Δείκτης μάζας σώματος γονέων: Υπάρχει συσχέτιση με την δείκτη μάζας σώματος των απογόνων;» που πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής και της Β΄ Παιδιατρικής Κλινικής έδειξε ότι ποσοστό 62,5% των παχύσαρκων παιδιών που μελετήθηκαν είχαν δύο υπέρβαρους/παχύσαρκους γονείς. Ειδικότερα, στο 77,5% των υπέρβαρων/παχύσαρκων παιδιών ο πατέρας ήταν υπέρβαρος, ενώ η μητέρα ήταν υπέρβαρη σε ποσοστό 72,5% των παιδιών και παχύσαρκη σε ποσοστό 60,6%.
«Η παχυσαρκία αποτελεί μάστιγα για τον σύγχρονο κόσμο και είναι αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Στην Ελλάδα έχουμε μία από τις πρώτες θέσεις στην παχυσαρκία τόσο των ενηλίκων όσο και παιδιών και αυτό επειδή έχουμε απομακρυνθεί από τον πατροπαράδοτο τρόπο ζωής που είχε σχέση με τη μεσογειακή δίαιτα. Είναι προφανές ότι με δύο τρόπους οι γονείς επηρεάζουν το αποτέλεσμα όσον αφορά την παχυσαρκία των παιδιών: πρώτον, γονιδιακά με την προδιάθεση να αναπτύξουν παχυσαρκία και τα παιδιά και δεύτερον, παιδαγωγικά αποτελώντας το πρότυπο των παιδιών και το πρότυπο το διατροφικό. Κάνουμε μια δυσοίωνη πρόβλεψη ότι με την αύξηση της παχυσαρκίας θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης στις νεότερες γενιές, διότι η παχυσαρκία αποτελεί γνωστό παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου, συνδέεται με ένα δυσμενές μεταβολικό προφίλ, δηλαδή είναι το ενδιάμεσο στάδιο για τον σακχαρώδη διαβήτη και επίσης συνδέεται με τον προδιαβήτη και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη προκαλεί τόσο δυσλιπιδαιμία όσο και υπέρταση και η κατάσταση αυτή προδιαθέτει για την εμφάνιση των βασικών παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσησης και θανάτου» ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο καθηγητής Παθολογίας στο ΑΠΘ και διευθυντής της Α΄ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής του ΑΧΕΠΑ, Απόστολος Χατζητόλιος.
Η μελέτη των Ζ. Καραμπούτα, Ν. Κακαλέτση, Χ. Δημητρούλα, Β. Μπισμπινά, Ε. Φωτιάδου, Χ. Σαββόπουλου, Ι. Ρούσσου, Α.Ι. Χατζητόλιου, παρουσιάζεται με τη μορφή αναρτημένης ανακοίνωσης στο 2ο Πανελλήνιιο Σύνεδριο Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης στην Εσωτερική Παθολογία με διεθνή συμμετοχή, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.
