Θεέ μου, τελικά το είπα.
Πολλές φορές είμαι σχεδόν έτοιμη να το πω μετά από κάποιους καυγάδες με την κόρη μου.
Μαλώνουμε με την κόρη μου σαν μαμά και κόρη. Τότε σε μια στιγμή αδυναμίας το είπα:
“Είσαι σαν τον πατέρα σου!”
Αρχικά θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι: το να είναι σαν τον μπαμπά της δεν είναι αυτόματα κάτι κακό. Είναι σαν εκείνον με πολλούς καλούς τρόπους αλλά μοιάζουν σε ένα πράγμα:Δεν λένε ποτέ συγνώμη.
Δεν είναι ότι δεν νιώθει πως έχει κάνει λάθος, καθώς την έχω δει να καταλαβαίνει τα λάθη της. Και τον μπαμπά της τον έχω δει να νιώθει πως έχει κάνει λάθος. Αναγνωρίζω πότε προσπαθεί να τα ξαναβρούμε αλλά δεν λέει ποτέ αυτές τις λέξεις.
Όμως χρειάζομαι αυτές τις λέξεις. Όποτε νιώθω ότι κάνω λάθος ζητάω συγνώμη.Απλά η κόρη μου δεν λέει ποτέ. Θέλω να μεγαλώσει και να ξέρει πως πρέπει να ζητάει συγνώμη. Εγώ μπορεί να ξέρω πως συνειδητοποίησε το λάθος της όμως οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω της δεν το ξέρουν και για αυτό πρέπει να ζητάει συγνώμη.
Δεν έπρεπε ποτέ να συγκρίνω το παιδί μου με τον μπαμπά της. Μπορεί με τον πατέρα της να μην είμαστε πια μαζί αλλά δεν σημαίνει πως πρέπει να την καταδικάζω και να χρησιμοποιώ την δική του συμπεριφορά ως επιχείρημα.Ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του προσωπικότητα.Όλοι μας είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι.
Νιώθω πραγματικά πολύ άσχημα. Δεν έπρεπε να ξεπεράσω τα όρια.
Αύριο είναι μια καινούρια μέρα. Θα προσπαθήσω να το υπενθυμίζω αυτό στον εαυτό μου.
Απλά θα πρέπει να προσπαθώ. Θα πρέπει να της δείξω πόσο την αγαπώ. Πρέπει να μάθω από τα λάθη μου.
Το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο, και το ξέρουμε όλοι καλά.
Δεν υπάρχει ένα μαγικό ραβδάκι που να εξαφανίζει τα λάθη μας ή να γυρνάει τον χρόνο πίσω.Απλά πολλές φορές πρέπει να σκεφτόμαστε καλύτερα, πριν μιλήσουμε και πούμε κάτι που μπορεί να μετανιώσουμε αργότερα.
babyradio.gr- Άννα Κ.
Τα παιδιά δεν θυμούνται πόσο χρόνο αφιερώσατε ,αλλά το ότι κάνατε κάτι για αυτά…
Στην μαμά μου, που μου δίδαξε το πιο σημαντικό πράγμα σήμερα…
ΌΛΑ όσα πρέπει να έχετε μαζί σας στην βόλτα με το νεογέννητο!
