Aρχίσαμε να βγαίνουμε με τον άντρα μου όταν ήταν μόλις 22 χρονών.
Δουλεύαμε μαζί στην πρακτική μας εξάσκηση και ήταν ένας όμορφος άντρας με ελεύθερο πνεύμα.
Δεν έκανε ποτέ σχέδια και πάντα ήταν χαλαρός. Κάποιες φορές αργούσε αλλά τα αντιμετώπιζε όλα με χαμόγελο.Καμιά φορά ξεχνούσε πράγματα αλλά προσπαθούσε να δώσει τον καλύτερό του εαυτό.
Δεν με ενοχλούσε τίποτα από όλα αυτά όσο καιρό βγαίναμε. Χαμογελούσα όταν έκανε μικρές γκάφες ή ξεχνούσε κάτι.
Μετά από χρόνια παντρευτήκαμε.
Μετά ήρθε ο γιος μας.Τότε άρχισαν να με ενοχλούν διάφορα πράγματα. Τι θα γίνει αν είναι έτσι και με τα παιδιά; Αν ξεχάσει το παιδί μας στο πάρκο; Τι μπαμπάς θα είναι; Θα είναι καλός ή θα τα θαλασσώσει;Θα είναι ο μπαμπάς που παρατάει τα παιδιά του για να βγει με τους φίλους του;
Θα τρώμε μαζί ή θα αργεί και θα καταλήγουμε να τρώμε μόνοι μας;
Θα νοιάζεται για τα παιδιά μας ή θα ασχολείται με την δουλειά που τόσο αγαπάει;
Τι μπαμπάς θα γινόταν;
Σκεφτόμουν συνεχώς τι μπαμπάς θα μπορούσε να γίνει χωρίς να συνειδητοποιώ τι πατέρας έγινε στην πραγματικότητα. Έγινε ο μπαμπάς που ήθελα για τα παιδιά μου. Σταμάτησε να αργεί; Σταμάτησε να ξεχνάει τα πράγματά του; Όχι .
Όμως δεν μπορούσα να καταλάβω τι μαμά ήμουν εγώ μέχρι τώρα. Πάντα είχα το άγχος να οργανώνω την κάθε λεπτομέρεια χωρίς να σκέφτομαι πως υπάρχει πιθανότητα να πάει κάτι στραβά.
Ο μπαμπάς τους όμως τους μάθαινε πως να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις όταν πάει κάτι στραβά.Να ζητάνε συγνώμη αν κάνουν λάθος και να προχωράνε μπροστά.Μαθαίνουν να ασχολούνται και με άλλα πράγματα και να απολαμβάνουν ότι κάνουν. Φυσικά ο μπαμπάς τους δεν ξεχνά ποτέ τα παιδιά μας και κάνει τα πάντα για εκείνα. Έτσι λοιπόν έγινε ο μπαμπάς που πάντα ήλπιζα να έχουν τα παιδιά μου.Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτό.
babyradio.gr– Γεωργία Τ.
«Αφού γίνεις γονιός σταματάνε όλα…» Δεν νομίζω!
To άγχος για τα κιλά στην εγκυμοσύνη κάνει κακό στο μωρό
Τα όρια στη συμπεριφορά των παιδιών: θετικοί τρόποι διαπαιδαγώγησης
