Οι απόκριες ομολογουμένως είναι από τις αγαπημένες μου γιορτές το γιατί από ψυχαναλυτικής πλευράς δεν είναι του παρόντος να το συζητήσουμε!! Με ένα παιδί στο σπίτι όμως τα πράγματα παίρνουν κάπως ένα καλούπι αν μου επιτρέπεται η φράση ακριβώς επειδή τα δικά μου αγαπημένα δεν είναι απαραίτητο να είναι και του γιου μου όταν μάλιστα είναι κάτω των τριών ετών….
Άρα; Τι κάνουμε για να νιώσει ένα μικρό παιδί τις γιορτές και την ατμόσφαιρα στο μέτρο που του επιτρέπει η ηλικία του αλλά παράλληλα να είναι οι γιορτές ευχάριστες για όλους;
Μιλώντας συγκεκριμένα για τις απόκριες μπαίνει το ζήτημα της μεταμφίεσης που είναι αρκετά ευαίσθητο στις ηλικίες κάτω των τριών ετών. Ακριβώς επειδή αυτά τα πρώτα χρόνια το παιδί χτίζει το “εγώ” του που είναι πολύ εύθραυστο δεν είναι σε θέση να διαλέξει συνειδητά την μεταμόρφωση του και πολύ συχνότερα δεν την δέχεται κιόλας. Για αυτό μπορεί να δούμε παιδιά που θα κλάψουν όταν δουν την μεταμφιεσμένη μορφή τους στον καθρέφτη. Αποφεύγουμε δε τις μάσκες που καλύπτουν το πρόσωπο του παιδιού. Οι απόκριες πρέπει να δοθούν στα παιδιά με την μορφή της ελεύθερης επιλογής να δοκιμάσουμε παράξενα καπέλα και αξεσουάρ όσο και όποτε θέλουμε και να γελάσουμε με την αλλαγή. Οι πρώτες απόκριες των παιδιών δεν έχει και πολύ νόημα να ντυθούν με ένα βαρύγδουπο κουστούμι πέρα από την δική μας ανάγκη να τα ντύσουμε κουνελάκια και να τα χαζεύουν όλοι. Θα μπορούσαν όμως στην ηλικία των 1 1/2 με 2 να φορέσουν πάνω από τα κανονικά τους ρούχα μια ποδιά και ένα καπέλο και να ντυθούν μάγειρες κρατώντας κουτάλα και κατσαρόλα ή ακόμα και να φορέσουν τα γυαλιά του παππού και της γιαγιάς και να κρατούν το βιβλίο του ή να φορέσουν ένα όμορφο φόρεμα της μαμάς και να ντυθούν σαν και αυτή. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχει πιο πολύ νόημα να ντυθούν κάτι που ούτως ή άλλως το γνωρίζουν καλά.
Το σπίτι δε μπορεί να αποκτήσει την ατμόσφαιρα που απαιτείται στις γιορτές, να φτιαχτούν γιρλάντες και πολύχρωμες κορδέλες και στις μουσικές να μπει ένα αποκριάτικο cd, στην βιβλιοθήκη ένα αποκριάτικο βιβλίο. Μπορείτε ακόμα και να εκτυπώσετε φωτογραφίες από μασκαράδες ή δικές παλιές φωτογραφίες από πάρτι και να πλαστικοποιώντας τες να φτιάξετε ένα κουτί για τις απόκριες. Αν πιάνουν τα χέρια σας μπορείτε να φτιάξετε το γαϊτανάκι και να το χορεύετε με τα παιδιά σε ένα ανοιχτό χώρο.
Μια πολύ ωραία ιδέα για την ελεύθερη πρόσβαση στην μεταμφίεση είναι το καλάθι με τα αποκριάτικα ή ένα ωραίο μπαούλο που σταδιακά θα προσθέτετε αξεσουάρ (καπέλα αληθινά και αποκριάτικα, μάσκες που τις κρατάμε μπροστά στο πρόσωπο μας και αστεία γυαλιά, φουλάρια κτλ). Το τοποθετείτε κοντά σε έναν ολόσωμο καθρέφτη και δοκιμάζετε διασκεδάζοντας οικογενειακώς. Τους αρέσουν ιδιαίτερα τα γυαλιά με χρώμα (με χρωματιστούς φακούς).
Όσο για τις δικές μας μεταμφιέσεις έχετε στο νου σας ότι καθόλου μπορεί να μην αρέσει σε ένα παιδί κάτω των 3μιση να δει την μαμά με μια τεράστια περούκα ή περίεργο μακιγιάζ τέτοιο που να αλλοιώνει την εικόνα της ή τον μπαμπά του και τους αγαπημένους του κρυμμένους πίσω από μάσκες. Διανύει μια ευαίσθητη περίοδο για τάξη και τα πράγματα και οι άνθρωποι του πρέπει να έχουν την όψη και την θέση που ξέρει…για αυτό περιοριστείτε στα λίγα και φειδωλά αξεσουάρ, κι όταν είναι να μετατραπεί σε “βαμπίρ” ή “σέξι νοσοκόμα” φροντίστε να περάσει το βράδυ του στην γιαγιά του!! Τώρα που το θυμήθηκα ο Δημήτρης έφυγε τρέχοντας “βγάλταααα” την πρώτη φορά που φόρεσα ρόλευ στα μαλλιά μου…φέτος που πλησιάζει τα 3 και αφού έχουμε περάσει ήρεμα τις περσινές απόκριες, διασκεδάζει αφάνταστα με τα καπέλα και τις περούκες, αλλα εξακολουθεί να θέλει οι μάσκες να φοριούνται μπροστά του!
Καλά να περάσετε και μην βιάζεστε να τα βάλετε στο κλίμα γιατί μπορεί και να γυρίσει μπούμερανγκ!!
Πηγή: thechildin.blogspot.gr
