Το ξέρω πως οι φωνές δεν ωφελούν πουθενά.
Όμως όταν περνάω μια δύσκολη μέρα δεν μπορώ να ελέγξω αυτά που λέω και τον τόνο στο οποίο τα λέω.
Τι να κάνω και εγώ λοιπόν; Φωνάζω!
Φωνάζω όταν είμαι αναστατωμένη. Θα είναι τα πεταμένα φαγητά στο πάτωμα, τα παιχνίδια των παιδιών μου που βρίσκονται παντού, οι καυγάδες μεταξύ τους; Όλα αυτά ξεχωριστά ή μαζί μπορούν να αποτελέσουν έναν λόγο για φωνές. Τότε προσπαθώ να πάρω μια ανάσα. Μετράω μέχρι το 10 και δίνω στον εαυτό μου ένα διάλειμμα. Ακόμη μαθαίνω πως να κάνω μια παύση και να ηρεμώ.
Θέλω να είμαι στην ώρα μου. Είτε είναι το μπαλέτο της κόρης μου, το σχολείο είτε ένα ραντεβού για παιχνίδι θέλω να φτάσουμε εγκαίρως. Τότε κάτι ως συνήθως θα πάει στραβά. Θα χάσω τα κλειδιά μου επειδή θα τα έχει η κόρη μου, ο γιος μου δεν θα βρίσκει τα παπούτσια του και πάει λέγοντας. Τότε φωνάζω να βιαστούν!
Προσπαθώ όμως να κάνω περισσότερα πράγματα από το προηγούμενο βράδυ, για να μην τρέχουμε πανικόβλητοι το πρωί.Ετοιμάζω το κολατσιό τους νωρίτερα και γενικότερα προσπαθώ να είμαι στην ώρα μου.
Πολλές φορές φωνάζω επειδή έχω ανάγκες. Δεν έχω κάνει μπάνιο, δεν έχω πιει καφέ και δεν έχω πάει ούτε τουαλέτα. Συγνώμη αλλά η μαμά πρέπει να κάνει μπάνιο. Δεν είμαι εγωίστρια απλά θα αρχίσω να φωνάζω αν δεν πάω για μπάνιο. Θέλω και εγώ αυτή την πολυτέλεια των 10 λεπτών.
Και να φώναζα μόνο για αυτά! Φωνάζω όταν θυμώνω με το αφεντικό μου, τον άντρα μου, τον αγενή ταμία κλπ. Τι να κάνω; Προσπαθώ να μην τα παίρνω όλα τόσο προσωπικά.
Τι να κάνω όταν μου φωνάζει κάποιος άλλος; Φωνάζω! Προσπαθώ να εξηγήσω στα παιδιά μου πως όταν φωνάζουν αναγκάζομαι να φωνάξω.
Όλα αυτά λοιπόν με κάνουν να φωνάζω. Όχι δεν είμαι τόσο νευρική. Απλά δεν σας έχω πει για τις φορές που είμαι ήρεμη! Ναι υπάρχουν και αυτές! Κάθε μέρα προσπαθώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος.
Δεν τα καταφέρνω πάντα αλλά το να είσαι γονιός μερικές φορές απαιτεί και δυνατή φωνή…
babyradio.gr- Άννα Κ.
Δεν είναι όλες οι θετές μητέρες κακές, όπως στα παραμύθια…
