Την προηγούμενη εβδομάδα ο γιος μου έγινε 3 χρονών.
Την ίδια ημέρα έχασε την ζωή του και ένα κοριτσάκι μεγαλύτερο σε ηλικία από ένα συγγενικό του πρόσωπο. Δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι άλλο επειδή όλοι γνωρίζετε για ποιο παιδάκι μιλάω.
Έτσι λοιπόν άρχισα να σκέφτομαι πόσο άδικα έχασε την ζωή του και πόσο άδικος είναι ο κόσμος στον οποίο ζούμε. Άρχισα λοιπόν να φαντάζομαι πως θα ήταν ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσει το παιδί μου αλλά και όλα τα παιδιά του κόσμου.
Θέλω το περιβάλλον όπου ζούμε να είναι ασφαλές και να μην φοβόμαστε συνεχώς πως κάτι κακό θα συμβεί. Να μην υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κακό στα παιδιά και να υπάρχουν μόνο άνθρωποι που σέβονται την παιδική ηλικία.
Τα παιδιά ανεξαρτήτου χρώματος, φύλου, ηλικίας, θρησκείας πρέπει να ζουν ελεύθερα χωρίς να τους μεταδίδουμε τον φόβο πως οποιοσδήποτε μπορεί να τους κάνει κακό, ακόμη και ένας άνθρωπος που είναι από το οικογενειακό μας περιβάλλον και με τον οποίο μπορεί να έχουμε άριστες σχέσεις.
Θέλω το παιδί μου να μεγαλώνει σε έναν κόσμο που δεν χαμηλώνουμε την τηλεόραση επειδή δεν θέλουμε να ακούσει μια ακόμη άσχημη είδηση που αφορά ένα παιδί. Τα παιδιά να είναι ελεύθερα να ανακαλύπτουν τον κόσμο και να μην απογοητεύονται ή να πληγώνονται από άλλους ανθρώπους. Θέλω να βιώσει τον σεβασμό και την αγάπη και όχι την βία και την κακοποίηση.
Μακάρι να ήταν το τελευταίο περιστατικό που ακούσαμε και όλα αυτά να σταματήσουν εδώ. Να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγήν και να μην ξανασυμβεί τίποτα κακό ποτέ ξανά. Θέλω το παιδί μου να έχει δικαίωμα να ζήσει και κανείς να μην του το στερήσει αυτό. Κανείς να μην βλάψει κανένα παιδί ούτε σωματικά ούτε λεκτικά.
Θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει και να μπορεί να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και κανένας να μην σταματήσει τα όνειρά του.
Θέλω να λέει ελεύθερα την γνώμη του και να στηρίζει τα πιστεύω του και κανείς να μην θέλει να του κάνει κακό επειδή έχει διαφορετικές απόψεις. Θέλω να έχει πάντα την δύναμη να λέει αυτά που πιστεύει και να μην φοβάται τις αντιδράσεις των άλλων.
Μπορεί όντως να είμαι πολύ ονειροπόλα. Ίσως η άποψή μου να είναι πολύ ιδεαλιστική και να μοιάζω σαν να πιστεύω στα παραμύθια. Ίσως και όχι.
Ίσως επειδή πάντα υπάρχει η ελπίδα.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο.
babyradio.gr- Κατερίνα Π.
Τι διαφορά κάνει στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού σου η κλειστή τηλεόραση;
Διαφωνία μεταξύ γονιού και νονού!
