Στις 17 Ιουλίου του 2014 ο Άντονι Μάσλιν και η Μάριτ Νόρις από την Αυστραλία έχασαν τα τρία τους παιδιά όταν η πτήση MH17 των μαλαισιανών αερογραμμών συνετρίβη στην Ουκρανία, σκοτώνοντας και τα 298 άτομα που επέβαιναν σε αυτό.
Οι άτυχοι γονείς αναγκάστηκαν με τον πλέον σκληρό τρόπο να πουν «αντίο» στα παιδιά τους, τον 12χρονο Μο, την 10χρονη Έβι και τον 8χρονο Ότις, τα οποία ταξίδευαν μαζί με τον παππού τους. Ωστόσο, τώρα, δύο χρόνια μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα ο Άντονι και η Μάριτ έγιναν ξανά γονείς, αφού έφεραν στον κόσμο ένα υγιέστατο κοριτσάκι!
Η μικρή Βάιολετ
Το ζευγάρι ανακοίνωσε τον ερχομό της κόρης του στις 10 Μαΐου με ένα μήνυμα στο οποίο τονίζουν ότι η μικρή τους έφερε ξανά «αγάπη και φως, ελπίδα και χαρά».
Όπως και στην ανακοίνωση που είχαν βγάλει για να μιλήσουν για την «κόλαση» την οποία βίωναν καθημερινά μετά τον θάνατο των παιδιών τους, έτσι και σε αυτή, οι λέξεις που χρησιμοποιούν συγκινούν και συγκλονίζουν.
«Πιστεύουμε πως ο Μο, ο οποίος θα γίορταζε το περασμένο Σάββατο τα 14α γενέθλιά του, η Έβι που θα έκλεινε τα 12, ο Ότις που θα γινόταν 10 ετών τον επόμενο μήνα και ο παππούς Νικ μας έστειλαν ένα απίστευτο δώρο. Η γέννηση της κόρης μας, Βάιολετ, είναι μια δοκιμασία για εμάς και για αυτά που πιστεύουμε, όπως το ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το μίσος», αναφέρουν και συνεχίζουν: «Ακόμη ζούμε με τον πόνο του χαμού, αλλά η Βάιολετ και η σκέψη ότι και τα τέσσερα παιδιά μας είναι πάντα μαζί μας, φέρνει φως στο σκοτάδι μας».
«Θα συνεχίσουμε να αγαπάμε και τα τέσσερα παιδιά μας. Η Βάιολετ φέρνει ελπίδα και χαρά για εμάς. Ελπίζουμε ότι θα φέρει ελπίδα και χαρά και σε εσάς», τονίζει το ζευγάρι.
Πώς χάθηκαν και τα τρία παιδιά της οικογένειας
Τα παιδιά επέστρεφαν στην Αυστραλία με τον παππού τους, έπειτα από τις διακοπές τους στην Ευρώπη, αφού το σχολείο θα ξεκινούσε αυτή την εβδομάδα. Ωστόσο, οι γονείς τους αποφάσισαν να μείνουν λίγες ακόμη ημέρες στο Άμστερνταμ για να ηρεμήσουν.
Τα παιδάκια που χάθηκαν μαζί με τον πατέρα τους
Η ανακοίνωση του ζευγαριού λίγο μετά την αεροπορική τραγωδία:
«Ένα μήνυμα στους στρατιώτες στην Ουκρανία, τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ, τους φίλους και την οικογένειά μας.
Ο πόνος μας είναι έντονος και αδυσώπητος. Ζούμε σε μια κόλαση πέρα από την κόλαση.
Τα μωρά μας δεν είναι πια εδώ μαζί μας. Πρέπει να ζούμε με αυτή την τρομοκρατική πράξη κάθε μέρα και κάθε στιγμή για το υπόλοιπο της ζωής μας. Κανείς δεν πρέπει να ζήσει ποτέ την αγωνία και τον πόνο που βιώνουμε, ούτε ακόμη και οι άνθρωποι που χτύπησαν την οικογένειά μας στον ουρανό. Κανένα μίσος στον κόσμο δεν είναι τόσο δυνατό, όσο η αγάπη που έχουμε για τα παιδιά μας και για τον παππού τους, τον Nick. Κανένα μίσος στον κόσμο δεν είναι τόσο δυνατό, όσο η αγάπη που νιώθουμε ο ένας για τον άλλο.
Είναι μια αποκάλυψη για εμάς που μας ανακουφίζει.
Θα θέλαμε να ζητήσουμε από όλους να το θυμούνται αυτό πριν πάρουν οποιαδήποτε απόφαση που μπορεί να επηρεάσει εμάς και τα άλλα θύματα αυτού του τρόμου.
Θέλουμε να συνεχίζουμε να μαθαίνουμε για τις ζωές σας, για όλα τα καλά και όλα τα άσχημα. Εμείς δεν έχουμε πια ζωή που θέλουμε να ζήσουμε. Για αυτό θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους, τους φίλους, τις οικογένειές και την κοινότητά μας και να σας πούμε ότι σας αγαπάμε».
Η οικογένεια πριν την τραγωδία
