Πώς θα σταματήσει να αναπαράγει τις κακές λέξεις που ακούει;
Χτίζει το λεξιλόγιό του με απίστευτη ταχύτητα και ρουφάει σαν σφουγγάρι οτιδήποτε ακούσει γύρω του αναπαράγωντας συχνά λεξούλες που πολλές φορές δεν κατανοεί τι σημαίνουν. Από αυτή την αναπαραγωγή λεξιλογίου, που είναι χαρακτηριστικό της προσχολικής ηλικίας, συχνά δεν λείπουν και οι κακές λεξούλες. Και καμιά φορά δεν λείπει ούτε το συνοδευτικό, υστερικό γέλιο του νηπίου που τις εκστομίζει, όταν από την αντίδραση των γύρω του έχει καταλάβει τι έχει πει, προκαλώντας την εναλλαγή διάφορων χρωμάτων στο πρόσωπο των ντροπιασμένων ή εκνευρισμένων γονιών του …
Δεν είναι φυσικά και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο να διαχειριστείτε ένα νήπιο ή ένα παιδί προσχολικής ηλικίας που σε δημόσιο χώρο αρχίζει να φωνάζει κακές λεξούλες ή να μιλάει σε κάποιον γνωστό σας αναπαράγοντας βρισιές που έχει ακούσει. Ωστόσο το πρώτο πράγμα που καλό είναι να έχετε κατά νου είναι ότι πρόκειται για ένα φυσιολογικό στάδιο της νηπιακής και προσχολικής ηλικίας όταν τα παιδιά πειραματίζονται με την γλώσσα. Ταυτόχρονα εκείνη την περίοδο η αντίδραση των άλλων τους μαθαίνει πολλά για το νόημα των λέξεων και όσο πιο υπερβολική είναι αυτή η αντίδραση τόσο πιθανότερο είναι να τις επαναλαμβάνει για να τεστάρει αντιδράσεις. Άρα λοιπόν ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να σταματήσει αυτή τη συνήθεια;
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας. Το πρώτο βήμα είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και να μην αντιδράσετε υπερβολικά στο άκουσμα μιας άσχημης λέξης. Εξηγήστε του με ήρεμη φωνή ότι αυτή η λέξη μπορεί να κάνει κάποιον άλλον άνθρωπο να νιώσει άσχημα ή να ντραπεί και ότι εσείς γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι τόσο καλό παιδί που δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο. Έπειτα ασχοληθείτε με αυτό που κάνατε μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Χρησιμοποιήστε το περιστατικό ως μια ευκαιρία διαπαιδαγώγησης.Αντί να απαγορεύσετε αυτές τις λέξεις, γεγονός που θα το πεισμώσει με αποτέλεσμα να τις επαναλαμβάνει συχνότερα, διδάξτε του άλλες λεξούλες που μπορεί να χρησιμοποιεί εναλλακτικά. Κάθε φορά που χρησιμοποιεί τις νέες λέξεις, αφιερώστε του την προσοχή σας και επιβραβεύστε το. Φροντίστε δηλαδή να μην εστιάζετε τόσο στην απαγόρευση συγκεκριμένων λέξεων αλλά περισσότερο να το ενθαρρύνετε να μιλάει ευγενικά και να φέρεται σωστά.
Παιδί και όρια! Είστε αυστηρή ή ενδοτική μαμά;
Ασχοληθείτε με την πρόθεση που έχουν οι λέξεις και όχι με τις ίδιες τις λέξεις.Για παράδειγμα αν το μικρό σας τις χρησιμοποιεί για να προσβάλλει ή να φέρει σε άσχημη θέση κάποιον, ασχοληθείτε με τη συνολική συμπεριφορά, θέτοντας όρια και εξηγώντας γιατί είναι απαράδεκτη χωρίς να εστιάζετε αποκλειστικά στην λέξη.
Εκφράστε αυτό που αισθάνεστε. Αν κάποιες από τις λεξούλες που χρησιμοποιεί είναι πράγματι ανεπίτρεπτο να λέγονται, εξηγήστε του με ήρεμο τρόπο πώς αισθάνεστε κάθε φορά που τις λέει και ορίστε συγκεκριμένες συνέπειες για την επόμενη φορά που θα τις επαναλάβει. Φροντίστε δε να ακολουθήσετε πιστά τις συνέπειες που έχετε ορίσει και ταυτόχρονα να του δείξετε πως στόχος σας είναι να μιλάει ευγενικά.
Προσέξτε τον τρόπο που μιλάτε. Αποτελείτε το παράδειγμα για εκείνο και όπως είναι φυσικό τις περισσότερες λέξεις τις αντιγράφει ακούγοντας τις στο οικογενειακό περιβάλλον. Φροντίστε να μην βρίζετε όταν είστε θυμωμένοι μπροστά του και αν κάνετε κάτι τέτοιο απολογηθείτε και ζητήστε του να σας βοηθήσει να βρείτε μαζί λύσεις για το πώς θα μπορούσατε να εκφραστείτε με διαφορετικό τρόπο (είναι ένα καλό μάθημα και για το ίδιο).
Βοηθήστε το μικρό σας να μάθει να ελέγχει τη συμπεριφοράτου σε διάφορες καταστάσεις, κάτι που θα του φανεί χρήσιμο στην κοινωνικοποίησή του. Αντί να απαγορεύσετε κάποιες λέξεις εντελώς εξηγήστε του ότι δεν επιτρέπεται να τις λέει μπροστά σε άλλους ανθρώπους γιατί τους κάνει να αισθάνονται άσχημα. Αν παρόλα αυτά θέλει να τις λέει, μπορεί να το κάνει όταν είναι μόνος του, πηγαίνοντας λόγου χάρη στο δωμάτιό του.
Διδάξτε τις σωστές λέξεις για τα μέρη του σώματος. Η χρήση των σωστών λέξεων για τα μέρη του σώματος, αυτών δηλαδή που δεν έχουν σεξιστική ή προσβλητική χροιά, δεν πρέπει να θεωρείται κάτι ανεπίτρεπτο. Ένα παιδί ακόμα και σε αυτή την ηλικία καλό είναι να γνωρίζει πώς ονομάζεται το καθετί στο σώμα του. Η σιωπή γύρω από αυτό, του στέλνει το μήνυμα ότι πρόκειται για κάτι άσχημο ή άβολο δημιουργώντας ταμπού, ενώ του δίνει ακόμα μια αφορμή για να χρησιμοποιεί άκομψες λέξεις όταν βλέπει πως προκαλεί δυσφορία στους ενήλικες.
Πηγή: happyparenting.gr
