5 λεπτά στο μυαλό μιας μαμάς…

5 λεπτά στο μυαλό μιας μαμάς…

5 λεπτά στο μυαλό μιας μαμάς

Τι ώρα είναι; Τι μέρα είναι; Πω πω αυτό το κρεβάτι είναι τόσο μαλακό. Γιατί να μη μπορώ να μείνω ξαπλωμένη εδώ όλη μέρα; Αυτές θα ήταν οι τέλειες διακοπές. Ποιος νοιάζεται για την Καραϊβική, εγώ θέλω μόνο το κρεβάτι μου. Το κρεβάτι μου, με τηλεόραση και ένα cheesecake. Και γαριδάκια. Ή γουακαμόλε. Μμμ. Πατατάκια. Και σανγκρια. Ποτέ δεν θα αδυνατίσω. Μήπως να πάρω μέρος στο διαγωνισμό του facebook για τους κοιλιακούς; Καιρό έχω να χάσω σε διαγωνισμό! . Μάλλον να κάνω ένα cheesecake. Διαγωνισμός που να τρως ένα cheesecake κάθε μέρα δεν υπάρχει;

Γιατί τσακώνονται αυτά πάλι; Για έναν μαρκαδόρο; Έχουν ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια που έχω ακριβοπληρώσει και αυτά τσακώνονται για έναν μαρκαδόρο; Τώρα που είπα παιχνίδια, πρέπει να πλένω τα λούτρινα! Αν έχουν γεμίσει σκόνη τόσο καιρό; Λες πίσω από τον μάτι του αρκούδου να υπάρχει μια ολόκληρη πόλη από ακάρεα σκόνης; Μια κανονική πόλη με δρόμους και μέσα μαζικής μεταφοράς! Πρέπει να προσέχω με αυτά τα θέματα. Να είμαι πιο συνεπής. Γιατί δεν μπορώ να είμαι μία φυσιολογική, υπεύθυνη μαμά, όπως αυτές στο Pinterest ;

Τι έχω να κάνω σήμερα; Να τηλεφωνήσω σε όσους με πήραν χθες και δεν πρόλαβα να μιλήσω, να απαντήσω στα emailκαι στα μηνύματα… Πω πω ο κόσμος θα με περνάει για αγενή. Πρέπει να οργανωθώ. Πρέπει να οργανώσω ένα ολόκληρο σπίτι. Αυτό το δωμάτιο είναι άνω-κάτω. Είδα στην Oprah ότι η κρεβατοκάμαρα είναι ο καθρέφτης του γάμου. Θεέ μου ας μην είναι αλήθεια… Πρέπει να βάλω πλυντήριο. Το οτι γέμισαν όλα τα καλάθια με άπλυτα, δεν είναι καλό σημάδι… Πρώτα, βέβαια, πρέπει να μαζευτεί κανένα ρούχο στα συρτάρια. Έχω βαρεθεί να βλέπω τη μικρή να φορά τα ρούχα του μεγάλου. Αλλά δεν θέλω να πετάω ρούχα, μωρέ. Μήπως πρέπει να κάνουμε άλλο ένα παιδί; Δεν νιώθω να έχω «κλείσει» ακόμα. Νιώθω εξαντλημένη και «τρελαμένη» αλλά όχι ότι δεν θα έκανα κι άλλο… Θα χρειαζόμασταν βέβαια μεγαλύτερο αυτοκίνητο… Εγώ δεν οδηγώ όμως μίνι – βαν!

Φάρμακο για την ψυχή της μαμάς…

Πρέπει να φάνε κανένα φρούτο σήμερα. Φράουλες. Κρίμα που δεν βρήκα βιολογικές. Αυτές είναι γεμάτες φυτοφάρμακα. Φυτοφάρμακο σε σχήμα φράουλας!  Πρέπει να τις πλύνω πολύ καλά πρώτα!

Πρέπει  να καθαρίσω και το ψυγείο. Και την κατάψυξη! Δεν πρόκειται να τα φάμε ποτέ όλα αυτά που έχει μέσα. Σιχαίνομαι που πετάμε τόσα φαγητά. Τι να μαγειρέψω σήμερα; Τάκος…Κοτόπουλο… όσπρια δεν θέλει κανείς. Κρέας μην τρώμε και κάθε μέρα, θα πάθουμε τίποτα στο τέλος. Μακαρόνια; Δεν θέλω τόση γλουτένη… Ρύζι; Ρύζι με τι..; Δεν ξέρω. Μήπως να τους φτιάξω καμιά πίτσα που είναι γρήγορη; Ναι μωρέ, πίτσα. Έχω μαγειρέψει 3 μέρες σερί, δικαιούμαι ένα διάλειμμα από την κουζίνα!

Μακάρι να ήμουν λίγο σαν την νύφη μου. Είναι τόσο οργανωμένη. Σήμερα είναι και μέρα ξεσκονίσματος. Χθες βράδυ μου φάνηκε πως είδα μια μπάλα σκόνης -σαν αυτές τις μπάλες από άχυρο που βλέπεις να κυλάνε στην έρημο σε κάτι ταινίες Western- να κυλά στο καθιστικό. Αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να πάω να πάρω ξύδι. Μην καθαρίζω συνέχεια με τα χημικά, δεν είναι καλό για το μωρό. Εγώ θα φταίω αν πάθει κανένα αναπνευστικό. Εγώ και τα απορρυπαντικά με το Άρωμα Φρεσκάδας. Τι πάει να πει «άρωμα φρεσκάδας»; Κανονικά το άρωμα φρεσκάδας δεν θα έπρεπε να είναι άοσμο; Απλά αυτή μυρωδιά σε κάνει να νιώθεις ικανοποίηση… Έπρεπε να το λένε «Άρωμα Προσπάθησα» ή «Άρωμα Καθάρισα».

Πρέπει να πάω να πάρω και καμιά πιπίλα. Είναι λες και εξαφανίζονται. Μπορεί να έρχονται τα goblin το βράδυ και να τις κλέβουν για τα μωρά τους. Τώρα που είπα ξωτικά, να μην ξεχάσω να τα γράψω στην κατασκήνωση σήμερα. Ελπίζω να μην έληξε η προθεσμία. Φέτος ξέφυγαν οι τιμές στις κατασκηνώσεις, πάντως…

Πρέπει να πάμε και στον παιδίατρο. Μακάρι να ερχόταν στο σπίτι ο παιδίατρος. Τότε, βέβαια, θα αναγκαζόμουν να καθαρίσω. Ή ίσως απλά να ψέκαζα λίγο «Άρωμα Προσπάθησα»!

Λοιπόν, αν δεν σηκωθώ τώρα θα αργήσουμε. Έχω να βάλω και βενζίνη. Με το ζόρι φτάνει μέχρι το βενζινάδικο. Γιατί το αφήνω πάντα για την τελευταία στιγμή; Βιαζόμουν να έρθω να μαγειρέψω.

Θέλουν πρωινό. Πώς και δεν έχει ακουστεί ακόμα το μωρό; Καλά είναι; Ελπίζω να είναι καλά. Ξύπνησε χθες το βράδυ; Ούτε που θυμάμαι. Ω, όχι!  Φαντάσου να μπω στο δωμάτιο και… α, να’τος! Κλαίει τώρα. Μακάρι να κοιμόταν λίγο ακόμα.

Πηγή: huffingtonpost.com

Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή

Διαβάστε ακόμη:

«Πειράζει;» Η εξομολόγηση μιας κουρασμένης μαμάς

Κι αν δεν αγαπήσω το μωρό μου; Οι προβληματισμοί μιας μαμάς…