To παρακάτω κείμενο αποτελεί μία προσωπική εξομολόγηση ενός ανθρώπου, αποφάσισε να υπηρετήσει το λειτούργημα του βρεφονηπιοκόμου μπαίνοντας στο τριακοστό έτος της ζωής του.
Στις γραμμές που ακολουθούν παραθέτω τις απόψεις μου, οι οποίες στηρίζονται αποκλειστικά σε προσωπικές εμπειρίες και βιώματα.
Πρωταρχικός λόγος και κίνητρο για τη συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου είναι η μεγάλη -σε βαθμό λατρείας- αγάπη μου για τα παιδιά και ιδιαίτερα για όσα βρίσκονται στη βρεφική και νηπιακή ηλικία. Θεωρώ υπέροχο το συναίσθημα να ασχολείται κανείς με τα παιδιά, αναζωογονείται, νιώθει πάλι παιδί, επιστρέφει στην αθωότητα και την ανεμελιά του και γενικότερα κατακλύζεται από μοναδικά συναισθήματα.
Το πάθος μου για το συγκεκριμένο αντικείμενο γεννήθηκε, όταν ένα ανοιξιάτικο πρωινό επιχείρησα να δημιουργήσω το προσωπικό μου ιστολόγιο, στο οποίο παρουσιάζω θέματα, που φιλοδοξώ να είναι χρήσιμα για τους νέους γονείς. Από εκείνη τη χρονική στιγμή και μετά, με το παραμικρό ερέθισμα και αφορμή, μπαίνω στο word και “χάνομαι” στη “μαγεία” αυτής της υπέροχης ασχολίας: της συγγραφής κειμένων για παιδιά! Κάθε νέα γραμμή και νέο κείμενο ενισχύουν ακόμη περισσότερο την αγάπη μου για τη βρεφονηπιοκομία και μου προσφέρουν μία μοναδική αίσθηση πληρότητας! Είναι, εξάλλου, υπέροχο το συναίσθημα να ασχολείται κανείς μ’ αυτό που πραγματικά αγαπά! Όταν μάλιστα καταφέρνει να κάνει το μεράκι του επάγγελμα, τότε η ευχαρίστηση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη!
Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την ηλικία, τις συνθήκες, το περιβάλλον και γενικότερα την κοινωνία, στην οποία ζει, θα πρέπει να έχει την ευκαιρία να εξασκεί το επάγγελμα, που τον ευχαριστεί και τον γεμίζει. Θα αναρωτηθείτε γιατί το λέω αυτό.
Θεωρώ ότι οι άνδρες βρεφονηπιοκόμοι αντιμετωπίζονται με προκατάληψη και ανεξήγητη επιφυλακτικότητα από μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Για να τεκμηριώσω την άποψή μου θα αναφέρω ορισμένα παραδείγματα.
Στη συντριπτική πλειονότητα των αγγελιών για τη φύλαξη παιδιών, το λεγόμενο “babysitting”, οι ενδιαφερόμενοι γονείς ζητούν και τελικά επιλέγουν γυναίκες. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν αμφισβητώ τις ικανότητες των γυναικών βρεφονηπιοκόμων, πολλές από τις οποίες έχουν σπουδάσει το αντικείμενο και έχουν βιώσει οι ίδιες τη χαρά της μητρότητας και επομένως διαθέτουν και προσωπική εμπειρία. Εκείνο το οποίο θέλω να πω είναι ότι θα πρέπει να δίνονται ισότιμα ευκαιρίες και σε άνδρες βρεφονηπιοκόμους, οι οποίοι έχοντας αποφοιτήσει από σχολές βρεφονηπιοκόμων, διαθέτουν την απαιτούμενη κατάρτιση και εμπειρία προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου λειτουργήματος.
Πολλοί άνδρες, φοιτητές ή απόφοιτοι βρεφονηπιοκομίας, ενδεχομένως να ακούν συνομηλίκους τους να θεωρούν “παράξενη” την ενασχόλησή τους με το συγκεκριμένο αντικείμενο, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται συχνά χλευαστικά ή υποτιμητικά. Αυτό αναγκάζει πολλούς απ’ αυτούς να βρίσκονται σε καθημερινό αγώνα να “υπερασπίζονται” τη συγκεκριμένη τους επιλογή (που αποτελεί εξάλλου γι’ αυτούς το όνειρό τους και έχουν κάθε δικαίωμα να το διεκδικούν και να αγωνίζονται γι’ αυτό!), κάποιους άλλους (ενδεχομένως περισσότερο ευάλωτους και συναισθηματικούς) να αισθάνονται ότι κατά κάποιο τρόπο “απολογούνται” ή και ορισμένους να οδηγούνται στην περιθωριοποίηση και την απομόνωση βιώνοντας ένα είδος αποκλεισμού!
Καταλήγοντας, θέλω να πω ότι είμαι αντίθετος με το ρατσισμό σε οποιαδήποτε μορφή του. Θεωρώ ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να εξασκεί το επάγγελμα που τον ευχαριστεί και παράλληλα ότι είναι υποχρέωση, τόσο της Πολιτείας, όσο και του κοινωνικού περιβάλλοντος, να παρέχει στο κάθε άτομο τις συνθήκες και ίσες ευκαιρίες για να δημιουργήσει και να αισθάνεται ολοκληρωμένο. Το τι κάνει κάποιο άνθρωπο ολοκληρωμένο και γεμάτο, είναι προσωπική του υπόθεση, η οποία θα πρέπει να γίνεται απολύτως σεβαστή από τον περίγυρό του. Δε θα πρέπει κανείς να στερείται τη δυνατότητα να αισθάνεται μέσω της εργασίας του δημιουργικός και χρήσιμος για το κοινωνικό σύνολο! Οποιαδήποτε προσπάθεια στέρησης της ελευθερίας θεωρώ ότι μόνο προβλήματα δημιουργεί προάγοντας τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό.
Για το babyradio
Ένας άντρας βρεφονηπιοκόμος.
