Συγγενές ραιβόκρανο.Πως το έπαθε το μωρό μου;

Raivokrano_large2Από το Νίκου Βαράκη παιδίατρος

Εμφανίζεται τους πρώτους μήνες της ζωής (συνήθως μετά τον 1ο μήνα) και παρουσιάζεται ως μονόπλευρη σύσπαση του στερνοκλειδομαστοειδούς (ο μυς που «συνδέει» το στέρνο την κλείδα και την μαστοειδή απόφυση – πίσω από το αυτί-).

Συχνά ψηλαφάμε μια μάζα μέσα στον μυ, η οποία μεγαλώνει μέχρι την 6η εβδομάδα και προοδευτικά εξαφανίζεται μέχρι τον 6ο μήνα.

Το συγγενές ραιβόκρανο μπορεί να είναι τόσο ήπιο που να μην γίνει αντιληπτό πριν από την ηλικία των 1-2 ετών.

Πρόκειται για την πλάγια κλίση του κεφαλιού προς την πλευρά του προβλήματος, ενώ το πηγούνι στρέφεται προς την Ραιβόκρανο torticollisαντίθετη πλευρά.

Πως το έπαθε το μωρό μου;

Η αιτιολογία δεν είναι γνωστή. Άλλοι ερευνητές πιστεύουν ότι οφείλεται στην θέση του μωρού στην μήτρα ή σε μειωμένη αιμάτωση από τον πλακούντα, άλλοι στην ισχαιμία ή τον τραυματισμό μετά από έναν δύσκολο τοκετό, δεν υπάρχει όμως μια καθαρή και σίγουρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

Πονάει το μωρό μου;

Όχι! Το συγγενές ραιβόκρανο εξ ορισμού δεν πονάει, και για αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί το μωρό.

Πως μπορώ να ξέρω ότι δεν είναι κάτι σοβαρό;

Την διάγνωση την θέτει ο παιδίατρος συνήθως απλά με την κλινική εξέταση ή σε κάποιες αμφίβολες περιπτώσεις, με την βοήθεια εργαστηριακού ελέγχου(συνήθως με υπέρηχο της περιοχής). Δεν αποκλείεται να χρειαστεί η εκτίμηση από άλλο ειδικό συχνότερα από παιδο-ορθοπεδικό.

Υπάρχουν παθολογικές καταστάσεις όπως οστικές ανωμαλίες, νευρολογικά προβλήματα ή ακόμα και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, που μπορεί να έχουν σαν πρώτη ή μοναδική εκδήλωση το ραιβόκρανο, για αυτό και η διάγνωση πρέπει να τίθεται πάντα από ιατρό.

Τι θα πάθει το μωρό μου αν δεν κάνω κάτι;

Το πιθανότερο είναι να μην πάθει τίποτα.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων καθώς το βρέφος μεγαλώνει και απόκτα όλο και καλύτερο έλεγχο του κεφαλιού του, το ραιβόκρανο σταδιακά υποχωρεί.

Στις πιο βαριές περιπτώσεις, όταν το ραιβόκρανο είναι έντονο και παραμένει παρ όλες τις προσπάθειες διόρθωσης με ασκήσεις, τότε υπάρχει κίνδυνος παραμόρφωσης-ασυμμετρίας του προσώπου του παιδιού.

Ποιά είναι η θεραπεία του συγγενούς ραιβόκρανου;

Αρχικά η διάγνωση πρέπει να γίνεται μετά από παιδιατρική εκτίμηση για τον αποκλεισμό άλλων παθολογικών καταστάσεων.

Συνήθως η πρώτη αντιμετώπιση είναι συντηρητική, με οδηγίες για ασκήσεις φυσιοθεραπείας και σωστής θέσης του μωρού

Σε περίπτωση αποτυχίας μέσα στο πρώτο χρόνο ζωής ή πολύ σοβαρού ραιβόκρανου, προχωράμε σε χειρουργική διόρθωση το αργότερο πριν την σχολική ηλικία, κυρίως για να αποφύγουμε την ασυμμετρία του προσώπου.

Πηγή : paidiatre.gr