Αγαπημένη μου πεθερά, μεγάλωσες 2 εκπληκτικά παιδιά! Άσε με να μεγαλώσω και εγώ τα δικά μου!
Αγαπημένη μου πεθερά,
Πριν από 11 χρόνια άνοιξες την πόρτα του σπιτιού σου με ένα τεράστιο χαμόγελο και με ανοιχτές αγκάλες. Χάρηκες τόσο πολύ που ο μεγαλύτερος γιος σου σε επισκεπτόταν από το πανεπιστήμιο – και έφερνε και την κοπέλα του μαζί!
[babyPostAd] “Αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου” σου είχε πει λίγες μέρες πριν έρθουμε. Δεν μπορώ να ξέρω πώς ένιωσες όταν το άκουσες αυτό… Φοβήθηκες οτι θα τον χάσεις; Αγχώθηκες για το αν είμαι αρκετά καλή;Προσπαθούσα απεγνωσμένα να σου κάνω καλή εντύπωση. Εγώ πάντως σε λάτρεψα κατευθείαν!
Σίγουρα υπήρχε μια ένταση και μια αμηχανία, αλλά ταιριάξαμε γρήγορα! Μιλήσαμε για τα πάντα και καταλήξαμε να πειράζουμε το γιο σου για τις διατροφικές του περιέργειες!
Την ημέρα του γάμου μου σε θυμάμαι να χορεύει ς με τον άντρα μου. Το πρόσωπό σου έλαμπε από χαρά και … κάτι άλλο… Νοσταλγία ίσως; Ανασφάλεια;
Ίσως έπρεπε να το προσέξω περισσότερο…
Λίγα χρόνια μετά, μόλις γέννησα το πρώτο μου παιδί ήρθες στο σπίτι μας και ανέλαβες τα πάντα. Καθάριζες, μαγείρευες, έπλενες, κρατούσες το παιδί. 3 εβδομάδες μετά, δεν είχε γίνει ακόμη ούτε κουβέντα για την επιστροφή σου στο σπίτι σου.
Όταν σε ρωτήσαμε είπες οτι “θα κάτσεις μέχρι να μην σε χρειαζόμαστε άλλο!”
Σε χρειαζόμαστε; Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ενοχλήθηκα από αυτά τα λόγια σου!
Πώς τα πας με τη μαμά του; Tips για ειρηνική συνύπαρξη με την πεθερά…
Με το ζόρι κρατήθηκα να μην σου φωνάξω “στο καλό και μη ξαναγυρίσεις” την ώρα που έφευγες!
Προσπαθώ να καταλάβω τι άλλαξε από τη μέρα που σε γνώρισα, μέχρι σήμερα, που είμαι σύζυγος του γιου σου και η μητέρα των παιδιών του. Δεν μπορώ να καταλάβω!
Σε αγαπώ, σε σέβομαι. Ξέρω οτι μεγάλωσες 2 υπέροχα παιδιά.
Για όνομα του Θεού όμως, άσε με να μεγαλώσω κι εγώ τα δικά μου!
Πάντα η γνώμη σου είναι καλοδεχούμενη, αλλά μέχρι εκεί. Το οτι ζητάμε τη γνώμη σου δεν σημαίνει οτι θα την εφαρμόσουμε κιόλας!
Το ξέρω οτι ανησυχείς για τα εγγόνια σου που τα λατρεύεις. Και εγώ ανησυχώ. Αλλά εγώ είμαι η μαμά και σε διαβεβαιώ πώς σκέφτομαι πολύ πριν πάρω οποιαδήποτε απόφαση!
Ξέρω οτι σε πονάει, αλλά η δουλειά σου ως μαμά έφτασε στο τέλος της. Ο γιος σου έγινε ένας υπέροχος άντρας.
ΑΝΤΡΑΣ.
Και δεν χρειάζεται πλέον κανέναν για να τον αναθρέψει… Όσο για τα εγγόνια σου; Έχουν μαμά!
Είχες πει οτι θα μείνεις μέχρι να μην σε χρειαζόμαστε πια.
Ε, λοιπόν δε σε χρειάζομαστε πια!
Όμως μη φύγεις…
Δε σε χρειαζόμαστε, αλλά σε θέλουμε στη ζωή μας.
Τα παιδιά μου έχουν ανάγκη τη γιαγιά τους που τα λατρεύει.
Απλά μην απαιτείς να είσαι η μαμά τους, αντί για γιαγιά…
Σε αγαπώ, γιατί είσαι μια εξαιρετική μητέρα, και πάνω απ’ όλα μια εξαιρετική φίλη!
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
