«Αγορομάνα κουράγιο!»
Της Τζίνας Γαβαλά
Το ταξίδι μου στον κόσμο μιας αγορομάνας ξεκίνησε πριν από σχεδόν 5 χρόνια, όταν έμεινα έγκυος στον πρωτότοκό μου, τον Γιάννη. Κάτι συζητούσαμε με τον μέλλοντα μπαμπά, πώς θα είναι το μωρό, σε ποιον θα μοιάζει και όλες αυτές τις χαριτωμένες χαζομαρούλες που συζητούν μεταξύ τους τα ξεμωραμένα, σε ενδιαφέρουσα, ζευγάρια και εγώ μίλησα για το μωρό λέγοντας «αυτός». Δυο μήνες μετά, επιβεβαιώνομαι πανηγυρικά και αρχίζουν τα δάκρυά μου να τρέχουν σαν τρελά που ένα αγοράκι μεγάλωνε μέσα στην κοιλίτσα μου. Ένα αρσενικό, τόσο δα πλασματάκι που έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου!
[babyPostAd]Ενάμιση χρόνο μετά, έγκυος πια στο δεύτερο παιδί μου ήμουν και πάλι σίγουρη ότι η μικρογραφία μωρού που είχα στην κοιλιά μου ήταν αρσενική. Τι και αν στην αυχενική διαφάνεια μας είπαν με σιγουριά ότι το παιδί μας θα είναι κορίτσι, εγώ δεν άκουγα κανέναν. Και προς έκπληξη όλων, η επόμενη εξέταση δείχνει ξεκάθαρα ότι η μαμά δεν ήταν τρελή. Μπορεί και να ήταν βασικά αλλά όχι για αυτόν τον λόγο! Το σίγουρο ήταν ότι θα γινόμουν μαμά δύο αγοριών, που θα μεγάλωναν και θα γίνονταν δύο ενήλικοι υπέροχοι άντρες. Γιατί αυτό θα ήταν οι γιοι μου. Αυτό θα είναι οι γιοι μου.Μέχρι να γίνει βέβαια αυτό, έχω να ζήσω τόσα πολλά πράγματα μαζί τους. Πολλές στιγμές που θα δυσκολευτώ να παίζω τον σούπερ ήρωα που πέφτει κάτω από τους ιστούς του Σπάιντερμαν ή που θα ζαλίζομαι με την εικόνα ενός μικρού παιδιού να χοροπηδάει ασταμάτητα σε έναν καναπέ που έχει χρίσει από μόνος του τραμπολίνο! Πόσες ακόμα που επειδή δεν γνωρίζω όλους τους Thundercats ή τους Transformers θα βλέπω την απόρριψη να μου έρχεται κατακούτελα γιατί δεν θα περνάνε τόσο καλά μαζί μου. Και όμως, δεν θα υπάρξει ούτε μια φορά που δεν θα νιώθω ευλογημένη για το ταξίδι περιπέτειας στο οποίο βρίσκομαι.
Γιατί το να έχεις γιους, είναι μια περιπέτεια. Μια περιπέτεια γεμάτη από μαιμούδες που πηδάνε από καναπέ σε καναπέ και από τραπέζι σε τραπέζι γιατί «μπορώ μαμά, δεν θα χτυπήσω». Μια περιπέτεια γιατί οι μπουνιές και οι κλωτσιές ανάμεσά τους είναι «ψωμοτύρι»! Μια περιπέτεια, αφού το να καταφέρεις να τα κάνεις μπάνιο με τα χώματα όλου του δρόμου πάνω τους είναι σαν να μπαίνεις στο τελευταίο βαγόνι του τρένου όταν κλείνουν οι πόρτες!
Το να έχεις όμως γιους, εκτός από περιπέτεια, είναι και η πιο επιτυχημένη ρομαντική κομεντί του κόσμου… Το πώς σε κοιτάνε, πώς σε αγκαλιάζουν, πόσο ξεκάθαρο είναι σε κάθε τους βλέμμα ότι είσαι όλος τους ο κόσμος είναι καλύτερο από όλα τα Notebook και τα Love Story όλου του Χόλιγουντ μαζί. Όταν ο μικρός μου γιος ξυπνάει το πρωί, με παίρνει την πιο σφιχτή αγκαλιά και μου λέει «Μαμά, είσαι πολύ όμορφη, πάρα πολύ όμορφη!». Πώς ξέρει η μικρογραφία του πιο ωραίου άντρα στον κόσμο (γιατί είμαι και αντικειμενική!) πόσο σημαντικό είναι για μια γυναίκα να ακούει όμορφα λόγια, δεν το ξέρω! Όταν ακούω από τον 4χρονο πρωτότοκό μου ότι με χρειάζεται (ναι, ακριβώς αυτό το ρήμα χρησιμοποιεί) και ότι με αγαπάει μέχρι την Αφροδίτη και τον Πλούτωνα, δεν υπάρχει κάτι που να με κάνει περισσότερο ευτυχισμένη, που να μου δίνει μεγαλύτερο κίνητρο να κάνω τα πάντα για αυτά τα πλάσματα!
Αυτά τα πλάσματα που έχω την τιμή να είμαι μαμά τους.
Που ενώ ξέρω ότι θα ακούσω πολλές φορές αυτό το «άσε μας ρε μάνα» ,που θα σκουπιστούν αν τους φιλήσω, που θα μου κλείσουν την πόρτα στην μούρη – κυριολεκτικά και μεταφορικά- δεν θέλω να λείψει τίποτα. Θέλω να ζήσω κάθε στιγμή αυτού του ταξιδιού και αυτής της ταινίας. Θέλω να ζήσω πολλούς ακόμα «πολέμους» μέσα στο σπίτι! Μαξιλαροπόλεμο, μπουγελοπόλεμο, πόλεμο με σπαθιά, με όπλα, με αλεύρι, με οτι μπορούν να φανταστούν! Θέλω να τρομάξω πολλές φορές όταν κρύβονται και ξεπροβάλλουν «ξαφνικά» και θέλω να ξαναπάω σινεμά να δω τον Batman! θέλω να τους καμαρώνω όταν γίνονται άντρες και θέλω να είμαι εκεί όταν έρθει η πρώτη όμορφη κοπελίτσα να πάρει την πρωτοκαθεδρία στην καρδιά τους.
Ήδη ζω πολλά από αυτά. Έχω ήδη ακούσει ότι είμαι κακή μαμά δεκάδες φορές. Βέβαια κάπου διάβασα ότι αν το ακούσω αυτό από τα παιδιά μου σημαίνει ότι κάτι κάνω καλά, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει… Ο χρόνος θα δείξει. Μέχρι τότε, θα ζω μόνο το ταξίδι και θα παρακολουθώ τις πιο επιτυχημένες ταινίες όλων των εποχών να γυρίζονται μέσα στο σπίτι μου!
Πηγή: all4mama.gr
