Οι φράσεις που τελικά δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά μας
Συχνά, στην προσπάθειά μας να πειθαρχήσουμε το παιδί μας, καταφεύγουμε σε διάφορες φράσεις που το μπερδεύουν, το πληγώνουν και του δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα, φράσεις που τελικά κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό.
Ποιες είναι αυτές;
«Αν δεν φας, δεν θα μεγαλώσεις»
Πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε αυτήν τη φράση στην προσπάθεια για να πείσουμε το παιδί μας να φάει λίγο παραπάνω. Τις περισσότερες φορές βέβαια πετυχαίνουμε το στόχο μας, διότι (χάρη στον προστακτικό τόνο της φωνής μας) το αναγκάζουμε να αδειάσει το πιάτο του, οπότε τρώει όχι επειδή πεινάει, αλλά επειδή εμείς του το επιβάλαμε. Προσπαθήστε να σέβεστε τις ανάγκες του παιδιού. Μην παρεμβαίνετε προσπαθώντας να του επιβάλετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι το σωστό. Ακόμα και αν το μικρό σας δεν έχει φάει μπουκιά όλη μέρα, αποφύγετε κάθε είδους απειλές ή προσταγές. Επειδή είναι πολύ σημαντικό να εκφράζεστε στο παιδί σας με θετικό τρόπο (αντί για αρνητικό), μπορείτε να πείτε στο παιδί σας: “Είναι καλό να τρως το φαγητό σου, γιατί έτσι θα μεγαλώσεις και θα είσαι ένα δυνατό παιδί”. Εξηγήστε του πως το φαγητό βοηθά στην ανάπτυξή του και του χαρίζει όλη την ενέργεια που έχει ανάγκη για να τρέχει γρήγορα, να παίζει πολλές ώρες.
Ασκήσεις ηρεμίας μόνο για… γονείς!
«Μην κλαις! Τα καλά παιδιά δεν κλαίνε»
Κανένα παιδί δεν κλαίει χωρίς λόγο και τα πρώτα χρόνια το κλάμα αποτελεί τον πιο αποτελεσματικό κώδικα επικοινωνίας. Τα δάκρυα αποκαλύπτουν πως το παιδί σας είναι στενοχωρημένο, φοβισμένο ή κάτι ζητά από εσάς (φαγητό, βόλτα, προσοχή). Με τη φράση αυτή χωρίς να το θέλετε το μαλώνετε, επειδή εκφράζει τα συναισθήματά του με το κλάμα, ενώ την ίδια στιγμή εκείνο πιστεύει πως, αφού κλαίει, δεν είναι καλό παιδί. Καλό είναι να ηρεμήσετε και να συζητήστε μαζί του τι ήταν αυτό που το οδήγησε στην ανάγκη να κλάψει. Να το ενθαρρύνετε να εκφράζει τα συναισθήματά του αλλά να του εξηγήσετε πως το κλάμα δεν είναι μοναδικός τρόπος έκφρασης συναισθημάτων. Επισημάνετε στο παιδί σας πως με το κλάμα δεν μπορεί να έχει αυτό που επιθυμεί.
«Όχι έτσι! Είδες πως το έκανε το άλλο παιδάκι;»
Εσείς πώς νιώθετε όταν σας συγκρίνουν με άλλους; Σίγουρα όχι και πολύ ευχάριστα. Γιατί λοιπόν συγκρίνετε το παιδί σας με το αδερφάκι του, το φίλο του ή τον συμμαθητή του; Το καημένο ενοχλείται πάρα πολύ κάθε φορά που σας «ξεφεύγουν» τέτοιου είδους συγκρίσεις.Οι συγκρίσεις εξάλλου οδηγούν στον ανταγωνισμό. Θα θέλατε να μεγαλώσετε ένα παιδί ανταγωνιστικό; Σκεφτείτε την επόμενη φορά που θα το συγκρίνετε με άλλα παιδάκια και θα του υποτιμήσετε την προσπάθειά του. Το παιδί σας θα απογοητεύεται σιγά-σιγά και θα παύει να προσπαθεί.
«Αν δεν κάτσεις καλά, θα σε πάρει ο γύφτος ή ο μπαμπούλας!»
Όταν το παιδί είναι πολύ άτακτο και με τίποτα δεν καταφέρνετε να το ησυχάσετε και να σας ακούσει έστω για μισό λεπτό τότε οι περισσότεροι γονείς καταφεύγετε στη… συνδρομή του γύφτου (του μπαμπούλα και άλλων φοβιστικών προσώπων για το παιδί σας) καθώς οι επιλογές είναι ατέλειωτες ανάλογα με το αντικείμενο του φόβου του κάθε παιδιού. Η απειλή αυτή λοιπόν, πώς θα έρθει ο γύφτος να το πάρει ή συνήθως κάποιος άγνωστος και θα του στερήσει τους γονείς του, το γεμίζει με ανασφάλεια και απίστευτο φόβο. Μπορεί βέβαια ένα τέτοιο απειλητικό μήνυμα να ηρεμεί αμέσως το άτακτο πιτσιρίκι σας (τα αποτελέσματα είναι συνήθως άμεσα και θεαματικά), αλλά και οι παρενέργειες πολλές. Ο φόβος και η ανασφάλεια φωλιάζουν στην ψυχούλα του. Η πειθαρχία του παιδιού σας οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο φόβο. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα καταλάβει ότι η συμπεριφορά του ήταν λάθος και δεν πρέπει να την επαναλάβει. Ο φόβος είναι ο χειρότερος τρόπος για να διδάξετε στο παιδί σας την πειθαρχία!
Έξυπνος οδηγός για οικογενειακές αποδράσεις με το αυτοκίνητο!
9 πράγματα που πρέπει να σταματήσετε αμέσως, αν θέλετε να έχετε μια ευτυχισμένη σχέση
