Σε μια οικογένεια τα άτομα μεταξύ τους διαφέρουν Άραγε έχετε συνειδητοποιήσει ποτέ κατά πόσο ευθύνεται, είτε για τα πλεονεκτήματα ,είτε για τα μειονεκτήματα που έχει το παιδί σας η σειρά γέννησης του μέσα στην οικογένεια; Οι γονείς πρέπει να έχουν υπόψη τους την ύπαρξη αλλά και την κοινωνική σημασία του οικογενειακού αστερισμού (δηλαδή τη θέση που έχει το παιδί στην οικογένεια) για να καταλάβουν τους κινδύνους και να προσπαθήσουν αν όχι να τους εξαλείψουν τουλάχιστον να τους ελαχιστοποιήσουν.
ΜΟΝΑΧΟΓΙΟΣ Η ΜΟΝΑΧΟΚΟΡΗ
Ένα αγόρι ανάμεσα σε κορίτσια μπορεί να γίνει εγωκεντρικό γιατί το παραχαϊδεύουν οι γονείς του και οι αδελφές του ειδικά αν είναι μικρότερο. Έχει την ανάγκη όλες του οι απαιτήσεις να πραγματοποιούνται. Ένα κορίτσι ανάμεσα σε αγόρια ενδέχεται να είναι και αυτό όπως το μοναχογιό για τους παραπάνω λόγους που προείπα. Μπορεί να είναι το κέντρο της προσοχής όλης της οικογένειας με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ένα δύσκολο χαραχτήρα με στοιχεία εγωισμού ή να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί σκληρά τα αδέλφια του και να αναπτύξει αρνητικές και ανταγωνιστικές συμπεριφορές.
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ
Ένα παιδί που γεννιέται δεύτερο έχει το πρώτο παιδί ως ένα άτομο που το καθοδηγεί σε όλα γιατί είναι μεγαλύτερο. Στις γνώσεις, στο ύψος, στη δύναμη, στις εμπειρίες. Τις περισσότερες φορές όλα τα παραπάνω λειτουργούν ως κίνητρο να φτάσει το πρώτο παιδί με αποτέλεσμα να γίνεται δραστήριο, δυναμικό και γεμάτο ενέργεια. Μπορεί να υπάρξει ανταγωνιστικότητα από το σπίτι μέχρι το σχολείο έως τις φιλίες και τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Γενικά το δεύτερο παιδί δεν χαλαρώνει ακόμη και στις απλές καθημερινές δραστηριότητες.
ΤΟ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ
Συνήθως όλοι το καλομαθαίνουν γιατί είναι το μοναδικό παιδί στην οικογένεια. Από το πατέρα και τη μητέρα μέχρι το παππού και τη γιαγιά με αποτέλεσμα να αναπτύσσει στοιχεία εγωπάθειας και εγωκεντρικότητας. Είναι ένα παιδί που θέλει (γιατί έτσι το έχουν μεγαλώσει) να γίνεται πάντα το δικό του μέσα στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό. Παίζει τον κεντρικό ρόλο στην οικογένεια και νιώθει μοναδικό.
ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ
Η θέση του είναι δύσκολη γιατί έχει όλα του τα αδέλφια είτε είναι ένα είτε είναι περισσότερα να προηγούνται άρα πρέπει να γίνει μαχητής για να αποδείξει πως μπορεί να τα φτάσει. Από την άλλη μεριά όμως μπορεί και να είναι το παραχαϊδεμένο παιδί της οικογένειας ως το μικρότερο που οι γονείς του αλλά και τα αδέλφια του το βοηθάνε σε όλα με αποτέλεσμα να αναπτύξει στοιχεία εκμετάλλευσης προς τους υπόλοιπους.
Το ευκολότερο πράγμα είναι να καλομάθουμε – να παραχαϊδέψουμε ένα παιδί. Θέλουμε να το προστατέψουμε από όλες τις κακουχίες, να τα κάνουμε όλα ευχάριστα για να μην πληγωθεί και να νιώσει την απόρριψη. Την ίδια στιγμή όμως είναι σαν να το μεγαλώνουμε σε μια γυάλα όπου δεν υπάρχουν κίνδυνοι. Αυτό ενέχει την μεγάλη πιθανότητα να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, να μην είναι σκληραγωγημένο, να μην αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να μην σέβεται τα δικαιώματα των άλλων παρά μόνο τα δικά του. Επίσης επειδή η ζωή είναι άδικη και σκληρή και δεν θα είναι προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει τα προβλήματα και τις αποτυχίες που θα βιώσει μεγαλώνοντας, είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα ανταπεξέλθει.
Χρειάζεται λοιπόν αγάπη με λόγια και με πράξεις αλλά συνάμα να του δοθεί και η ευκαιρία να γίνει ανεξάρτητο. Εκείνο όμως που έχει σημασία περισσότερο από όλα είναι ο τρόπος που εσείς οι γονείς μεγαλώνετε ένα παιδί. Τι αξίες και τι εφόδια τους δίνετε. Προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε πολύ συχνά τον έπαινο, την επιβράβευση για τις σωστές πράξεις και την σωματική επαφή όπως αγκαλιές, χάδια και φιλιά. Να παρέχετε στα παιδιά σας ευκαιρίες για εξωσχολικές δραστηριότητες όπως αθλήματα, χόμπι, παιδικές κατασκηνώσεις όπου το παιδί μαθαίνει νέες γνώσεις ανεξαρτητοποιείται, και εντάσσεται σε κοινωνικές ομάδες.
Να μην κάνετε σύγκριση της επίδοσης του παιδιού με αυτή του αδελφού-αδελφής του σε σχέση με το σχολείο αλλά ούτε και σε άλλες ανάλογες καταστάσεις. Αποφύγετε την υπερπροστασία των παιδιών διότι τα παιδιά δεν θα μπορέσουν να αυτονομηθούν ούτε να νιώσουν πως έχουν τις δικές τους δυνάμεις να νικήσουν κάποιες δυσκολίες.
Αγαπάτε το κάθε παιδί σας γι’ αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που θα θέλατε να είναι. Ανακαλύψτε τα ιδιαίτερα χαρίσματα του παιδιού σας και τέλος αποφύγετε τις συγκρίσεις και τις διακρίσεις διότι αυτό ενέχει την πιθανότητα ανάπτυξης αντιζηλίας μεταξύ των παιδιών σας.
Γιώργος Ψυχογίδης MSc – Ειδικός Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Πηγή: mymommy.gr
