Προσοχή! Μην επισκέπτεστε ποτέ ένα νεογέννητο χωρίς την άδεια της μητέρας!
Η blogger και μητέρα Laura Grace Weldon, μοιράζεται στο popsugar.com την ιστορία που της δίδαξε να μην αφήσει ποτέ να έρθουν επισκέπτες για τουλάχιστον μία ολόκληρη εβδομάδα μετά τη γέννηση ενός μωρού .
Δείτε τι έγινε.
Τρεις μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού μας, μας άφησε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή ότι ερχόταν. Εκείνη τη στιγμή.
Ο σύζυγός μου και εγώ μόλις μπει μέσα σε ένα νέο κύκλο γονεικότητας, που περιελάμβανε εμένα, εκείνον και το μωρό. Ο Benjamin αποτελούσε ένα θαύμα για εμάς … Ήταν η μύηση μας στην οικογενειακή ζωή . Ο τρόπος που άλλαξε η ζωή μας ήταν ιερός και δεν ήθελα να τα καταστρέψω όλα αυτά για ευγενικές συνομιλίες με γνωστούς και φίλους όπου θα άκουγα τα γνωστά κλισε «φαίνεσαι υπέροχη».
Ήμουν επίσης εξαντλημένη και συγκλονισμένη , όπως συμβαίνει συνήθως στις μητέρες μετά τον τοκετό. Περιμέναμε τ9 μήνες για να δούμε και να χαρούμε το μωρό μας. Πλέον έχουμε να κάνουμε με ερεθισμένες θηλές , διακεκομμένο ύπνο , και τα επίπεδα των οιστρογόνων που πέφτουν 100- 1.000 φορές την πρώτη εβδομάδα μετά τον τοκετό . Ήξερα πολλές άλλες νέες μητέρες που δεν άλλαξαν τίποτα στη ζωή τους μετά τον τοκετό. Όχι όμως εγώ. Εγώ δεν είχα καμία διάθεση για κοινωνικότητα .
Όταν η γιαγιά του συζύγου μου έφτασε, η αποφασιστικότητα μου μειώθηκε. Καθώς έσκυψε να φιλήσει στο μάγουλο του μωρού μας κοιτούσα τις ρυτίδες στο μάγουλο της και σκεφτόμουν πως ο γιος μου αποτελεί έναν απόγονο της, ένα αγόρι που θα μεγαλώσει σε έναν κόσμο μακριά από τη γενιά της. Οι σκέψεις αυτές όμως εξανεμίστηκαν όταν εκείνη τον άρπαξε από τα χέρια μου με δεξιοτεχνία ενός κλέφτη. Το υπερβολικό άρωμα από τους καρπούς της ενόχλησε αμέσως τον μικρό, ο οποίος άρχισε να κλαίει σχεδόν αμέσως , αλλά εκείνη αρνήθηκε να τον δώσει.
«Ξέρω από μωρά», είπε , με σιγουριά και προσπαθώντας να με καθησυχάσει . Δεν τα κατάφερε.
Τα ματάκια του ήταν γεμάτα δάκρυα όσο εκείνη ακουμπούσε το πολύτιμο προσωπάκι του πάνω της, ενώ ένα διακοσμητικό στρας της μπλούζας της να τον πίεζε το μάγουλο. Πήγα αμέσως να τον πάρω αγκαλιά αλλά εκείνη όχι απλά δεν μου τον έδωσε, αλλά άρχισε να τον ταρακουνάει πάνω κάτω, προφανώς, τρομάζοντας τον. Το κλάμα του είχε γίνει υπερβολικά έντονο, και είχε άμεση επίδραση σε ολόκληρο τον οργανισμό μου.
Οι τρίχες των χεριών μου σηκώθηκαν, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιόμουν σχετικά με την επίδραση του συμβάντος πάνω μου. Ήθελα να κλάψω από τα νεύρα μου, άνοιξα το στόμα μου να μιλήσω και ευτυχώς κατάφερα να μην βάλω τις φωνές.
Έρευνα δικαιώνει όλες τις μαμάδες! Μην μπαίνετε με τα παπούτσια στο σπίτι!
« Δώσε μου αυτό το μωρό πίσω ΤΩΡΑ», της είπα , « διαφορετικά δεν θα είμαι υπεύθυνη για ό, τι θα πω . «
Εκείνη , που μου είχε παραχωρήσει το παρατσούκλι του » γλυκού κοριτσιού» όταν με πρωτοείδε, τώρα με κοίταζε σοκαρισμένη . Δεν είχε ιδέα ότι , σε αυτή τη στιγμή της επιλόχειας οργής, ήμουν ικανή ακόμη και το χέρι της να δαγκώσω για να πάρω το μωρό μου πίσω.
Άρπαξα τον γιο μου που ακόμη έκλαιγε και τον πήγα μέσα στη κρεβατοκάμαρα όπου κλειδώθηκα μέσα μαζί του. Προσπάθησα να τον ηρεμήσω και να ηρεμήσω κι εγώ ταυτόχρονα, ώσπου χτύπησε την πόρτα ο άντρας μου και κατάλαβα οτι με φοβόταν λίγο.
Σίγουρα μπορούσα να χειριστώ καλύτερα την κατάσταση. Όπως και εκείνη άλλωστε. Το περιστατικό όμως αυτό μας επιβεβαίωσε οτι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να εξασφαλίσουμε την οικογενειακή μ ας ηρεμία – γεγονός που αποδείχθηκε εξαιρετικά χρήσιμο, καθώς κάναμε άλλα τρία παιδιά στην πορεία.
Σας παρακαλώ λοιπόν, και μιλάω εκ μέρους όλων σχεδόν των μαμάδων. Μην επισκέπτεστε ένα νεογέννητο εάν δεν είστε σίγουροι οτι η μητέρα θέλει πραγματικά να σας δει. Ακόμη και τον παραμικρό δισταγμό να παρατηρήσετε, προτιμήστε να αφήσετε λίγο χρόνο να περάσει.
Μετάφραση για το Babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
