Η Katie Spence Pugh, μητέρα τριών παιδιών, δημοσίευσε στο Facebook μία ασπρόμαυρη φωτογραφία που δείχνει τον αγρότη σύζυγό της, μετά από μία κουραστική μέρα, να τρώει έχοντας παρέα την κόρη του και σχολιάζει:
«Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία τις προάλλες στο τέλος μιας κουραστικής μέρας. Ήμουν κουρασμένη. Ήμουν ενοχλημένη. Είχα στείλει ένα μήνυμα στο σύζυγό μου όπου του έλεγα ότι μολονότι γνώριζα ότι δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι, θα έπρεπε να ξέρει ότι είχα κουραστεί με τις ατελείωτες ώρες που δούλευε και με όσα εγώ έπρεπε να κάνω κάθε μέρα. Η δουλειά πλήρης απασχόλησης, το μαγείρεμα, το μπάνιο των παιδιών, οι εκδρομές τα Σαββατοκύριακα χωρίς αυτόν, η διαχείριση όλου του σπιτιού, τα είχα βαρεθεί όλα!
Είχα τέτοιες στιγμές κάποτε (ok αρκετές φορές) που ήταν η περίοδος της σποράς και της συγκομιδής. Και μετά έγινε αυτό. Γύρισε σπίτι, έβαλε φαγητό και κάθισε να φάει μόνος του. Ήταν κουρασμένος. Ήταν σκασμένος από τη ζέστη. Ήταν εξαντλημένος. Αντί να παραπονεθεί όμως, μου ζήτησε συγγνώμη που κουράζομαι και που νοιώθω έτσι. Η Charlotte πήγε κοντά του, του μιλούσε και σχεδόν έφαγε όλο το φαγητό του. Δεν παραπονέθηκε. Το μοιράστηκε και τότε συνειδητοποίησα το εξής:
Ευχόμουν να τον βλέπαμε περισσότερο από μια ώρα την ημέρα; Ναι. Αλλά, η αγάπη που έχει για τη δουλειά του, είναι κάτι που ζηλεύω. Το να είσαι αγρότης είναι ένα άχαρο επάγγελμα. Μη χρησιμοποιείς χημικά, κάνε όλα τα προϊόντα σου οργανικά και πέρα από αυτό είναι και το άγχος από την απρόβλεπτη μητέρα φύση. Αυτός είναι ένας άνθρωπος που εργάζεται για να διατηρήσει 4 γενιές δείχνοντας στα παιδιά του την αξία της σκληρής δουλειάς και της πειθαρχίας.
Αντί λοιπόν να νοιώθω απογοητευμένη, θα έπρεπε να είμαι ευγνώμων. Θα έπρεπε να είχα καθίσει στο τραπέζι ακούγοντας όλες τις ιστορίες της ημέρας από τα παιδιά. Να τα κάνω μπάνιο και να ακούσω τις φωνές και τα γέλια τους. Να τα κάνω αγκαλίτσες και τα δείξω την αγάπη μου για 3 ώρες περισσότερο από εκείνον. Αυτός είναι που θυσιάζεται, όχι εγώ. Θα συνεχίσουμε μέχρι την επόμενη βροχερή μέρα όταν θα έχουμε μερικές έξτρα ώρες σκληρής δουλειάς. Εν τω μεταξύ, την επόμενη φορά που θα φορέστε ένα βαμβακερό πουκάμισο ή θα φάτε νόστιμα φρέσκα τρόφιμα, «ευχαριστήστε» κάποιον αγρότη. Τι θα κάναμε χωρίς αυτούς;
Μετάφραση για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
Διαβάστε ακόμη:
- Η εξομολόγηση μιας μητέρας για την αθέατη πλευρά της μητρότητας
- H εξομολόγηση της Γεωργίας: «Είμαι η μητέρα του Παναγιώτη που έχει αυτισμό…»
- Η εξομολόγηση μιας εργαζόμενης μαμάς
