“Η ημέρα που χτύπησα το παιδί μου…”

sad-woman-004

Ήταν ένα καθημερινό πρωινό στο οποίο έπρεπε να ετοιμάσω πρωινό, να πακετάρω κολατσιό και να περιμένω τα μεγαλύτερα παιδιά μου να φύγουν για το σχολείο.

Ο άντρας μου είχε φύγει εκτάκτως από νωρίς το πρωί και εγώ ένιωθα ταλαιπωρημένη και κακόκεφη.

Ένιωθα τόσο αβοήθητη. Έχω πολλές δικαιολογίες.

Ο 4χρονος γιος μου ήταν λίγο άρρωστος τις προηγούμενες μέρες και τον παρακαλούσα να πάρει την αντιβίωσή του. Μετά από πολύ ώρα με κλάματα τελικά κατάφερε να πάρει το φάρμακό του.

Η ώρα είχε ήδη περάσει και εγώ ακόμη πάλευα να πείσω τον γιο μου να ντυθεί. Όσο κοιτούσα το ρολόι μου ο γιος μου ήθελε οπωσδήποτε να βάλει το αγαπημένο του μπλουζάκι που εννοείται πως ήταν άπλυτο.

Του εξηγούσα πως θα πρέπει να βάλει κάτι άλλο επειδή έχουμε αργήσει και επειδή εκείνο είναι άπλυτο. Ήταν ανένδοτος και έκλαιγε ακόμη πιο πολύ. Τον πήρα στην αγκαλιά μου και προσπάθησα να τον ντύσω. Τότε άρχισε να κουνιέται πέρα δώθε και το κεφάλι του με χτύπησε στο πρόσωπο και στην μύτη  μου. Τότε δεν ξέρω πως έγινε, λόγω του πόνου που ένιωσα, λόγω της όλης καθυστέρησης, δεν ξέρω πως αλλά τον χτύπησα στον ποπό του. Με κοίταξε στα μάτια και άρχισε να κλαίει. Φύγαμε για το σχολείο και στο δρόμο του εξηγούσα πως δεν έπρεπε να αργήσουμε. Τον άφησα στο σχολείο και έφυγε χωρίς να με κοιτάξει.

Τότε σκέφτηκα: Τι έκανα;

Τι άνθρωπος ήμουν; Θα με ξανακοιτάξει ποτέ το παιδί μου στα μάτια;Πρέπει να μπω μέσα στο σχολείο για να του ζητήσω συγνώμη;Αν πάω στην δουλειά μου θα είμαι εγωίστρια;

Δεν μπορεί να το έκανα εγώ αυτό! Δεν είμαι βίαιος άνθρωπος εγώ.Εγώ προστατεύω τα παιδιά μου δεν τα χτυπάω!Τι μάνα είμαι εγώ;

Όταν μιλήσαμε με τον άντρα μου στο τηλέφωνο ντράπηκα να του πω για αυτό που συνέβη.

Όταν πήγα να πάρω το παιδί μου από το σχολείο ακόμη έπαιζε στην αυλή. Μόλις με είδε αμέσως ήρθε στην αγκαλιά μου και εγώ γέμισα τύψεις και ενοχές.

Ξέρω πως είναι αδύνατο σαν γονιός να μην χάσεις την υπομονή σου. Το να έχω 3 παιδιά με έφερε  εκτός εαυτού πολλές φορές αλλά ποτέ δεν σήκωσα χέρι πάνω τους. Η διαπαιδαγώγηση είναι γεμάτη εκατομμύρια επιλογές. Αλλά μια φορά σε μια στιγμή κάνεις την λάθος επιλογή.

Μια για την οποία δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου.

babyradio.gr- Γεωργία Τ.