Αυτός είναι ο λόγος που τα μικρά παιδιά πετάνε πράγματα!
Το να ρίχνουν κάτω τα πράγματα είναι μία νέα και ευχάριστη δεξιότητα για πολλά παιδάκια μεταξύ 18 μηνών και 3 ετών.
Χρειάζεται να εξασκεί τις λεπτές κινητικές δεξιότητες για να ανοίξει τα δάκτυλά του και να αφήσει ένα αντικείμενο να πέσει και σημαντικό συντονισμό χεριού-ματιού για να το ρίξει πράγματι. Έτσι μην σας εκπλήσσει το γεγονός ότι το παιδί θέλει να ασκήσει αυτή τη συναρπαστική ικανότητα! Αυτό που θα συμβεί μετά θα είναι εκπαίδευση! Το μικρό παιδί ανακαλύπτει πως ότι πέφτει, πάει κάτω ποτέ επάνω!
Δεν ξέρει ακόμη τη βαρύτητα, αλλά μπορεί να παρατηρήσει σίγουρα τα αποτελέσματά της. Αν ρίξει μία μπάλα αυτή αναπηδά, αν ρίξει όμως το κουτάλι του πέφτει κάτω. Φυσικά εσείς γίνεστε έξαλλη όταν τα μακαρόνια του καταλήγουν στο πάτωμα που μόλις έχετε σφουγγαρίσει, ή η καθαρή πιπίλα του προσγειώνεται στο πεζοδρόμιο, αλλά όλα αυτά είναι πολύ διασκεδαστικά για το παιδί σας. Τι μπορείτε να κάνετε: «Αν το μικρό παιδί σας ρίξει ένα βαρύ αντικείμενο από το μπαλκόνι και μπορεί πράγματι να χτυπήσει κάποιον μη φωνάξετε ή το βάλετε τιμωρία» λένε οι ειδικοί. Είναι μάταιο να προσπαθήσετε να σταματήσετε το παιδί από το να ρίχνει πράγματα στην ηλικία αυτή. Απλά προσπαθήστε να περιορίσετε τι μπορεί να ρίξει και από πού.
“Μόλις κατέστρεψες το παιδί σου. Συγχαρητήρια! ”
Δείξτε του τι μπορεί να πετάει. Θα διαπιστώσετε ότι θα μάθει πιο γρήγορα τι δεν πρέπει να πετάει, αν ξέρει τι επιτρέπεται να ρίχνει κάτω. Οι ελαφριές μπάλες είναι ιδανικές. Όπως επίσης βοτσαλάκια στη λίμνη στο πάρκο ή στην ακροθαλασσιά! Το μήνυμα που πρέπει να του μεταφέρετε είναι ότι το να πετάει πράγματα είναι μια χαρά, αρκεί να πετάει τα σωστά πράγματα στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή! Όταν ρίχνει κάτι ανάρμοστο, όπως για παράδειγμα ένα παπούτσι, πάρτε το από τα χέρια του, δώστε του μία μπάλα και πείτε δεν πετάμε παπούτσια, μπορείς όμως να παίξεις και να πετάξεις τη μπάλα. Αποθαρρύνετε το επιθετικό πέταμα. Τι πρέπει να κάνετε όταν το μικρό παιδάκι σας πετάξει άμμο ή μία πέτρα σε άλλο παιδάκι στην παιδική χαρά; Όσο μπορείτε προσπαθήστε να μην δώσετε σημασία στην αρχή. Αν ξέρει ότι έτσι θα κεντρίσει την προσοχή σας είναι πολύ πιθανόν να το κάνει πάλι. Αν όμως παρατηρήσετε ότι συχνά μπορεί να χτυπήσει ένα άλλο παιδάκι, είναι σημαντικό να αντιδράσετε, πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί μαθαίνουν πιο εύκολα με την επανάληψη.
Πείτε του «όχι αυτό πονάει» και τραβήξτε το μακριά από τα άλλα παιδιά για λίγα λεπτά. Είναι σημαντικό να κρατήσετε το παιδάκι μακριά από το παιχνίδι όχι για πολύ ώρα για να μην ξεχάσει γιατί το κάνετε αυτό. Αν τώρα δείτε ότι πετάει πράγματα όταν θυμώνει, προσπαθήστε να του εξηγήσετε ότι είναι καλύτερα να εκφράσει το θυμό του με λόγια. Ο τόνος της φωνής σας θα δώσει στο παιδί να καταλάβει ότι είστε δυσαρεστημένη μαζί του. Μην του φωνάξετε και ποτέ μην το χτυπήσετε. Ούτε στο χεράκι του. Αν επιμένει να ρίχνει πράγματα , ακόμη και αν έχετε δοκιμάσει να το αποτρέψετε ήρεμα και σταθερά, μάλλον δεν έχετε άλλη επιλογή αλλά να προσέχετε πολύ με τι παιχνίδια παίζει και να έχετε το νου σας όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Στερεώστε τα παιχνίδια του στο κάθισμά του. Όταν είναι στο καρότσι ή στο κάθισμα του αυτοκινήτου, δοκιμάστε να δέσετε κάποια μικρά παιχνίδια ή την πιπίλα του με κορδέλα. Μάλλον θα χαρεί βλέποντας ότι μπορεί να πετάει ένα παιχνίδι και μετά να μπορεί να το πιάσει πάλι. Τακτοποιήστε μαζί. Μην ζητάτε από το παιδί σας να μαζέψει ότι έχει πετάξει. Είναι «βαρύ» για το παιδί αυτής της ηλικίας. Αντίθετα γονατίστε δίπλα του και πείτε «έλα να δούμε ποιος θα μαζέψει πιο γρήγορα περισσότερα lego!» Δώστε το καλό παράδειγμα. Δεν χρειάζεται να τακτοποιήσετε τα μαξιλάρια στον καναπέ για να δώσετε το καλό παράδειγμα στο παιδί σας.
Την επόμενη φορά που θα αρχίσει να πετάει πράγματα, πάρτε το από το χέρι και πετάξτε μαζί ότι πρέπει, δηλαδή τα άπλυτα ρούχα στο καλάθι, κάποια χαρτομάντηλα στα σκουπίδια, τα παιχνίδια στο δικό τους καλάθι κλπ. Καθίστε μαζί του στο φαγητό. Είναι μία «βρώμικη» ώρα, αλλά μπορείτε να αποφύγετε το χειρότερο αν είστε καθισμένη δίπλα του όταν τρώει. Αν χρειαστεί κρατήστε το μικρό χεράκι που θέλει να πετάξει το φαγητό του στο πάτωμα. Είναι μία πολύ καλή συνήθεια και συγχρόνως απαραίτητη, όπως δηλώνουν οι ειδικοί, να είναι οι γονείς την ώρα του φαγητού μαζί με το παιδί τους, να συμμετέχουν σε συζήτηση για να το βοηθήσουν να αναπτύξει τις γλωσσικές δεξιότητες του.
Είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθείτε ότι το παιδί μασά την τροφή του πριν την καταπιεί αποφεύγοντας έτσι να πνιγεί. Χρησιμοποιείτε πιάτα κατάλληλα για μικρά παιδιά. Εννοείτε ότι ποτέ δεν πρέπει να σερβίρετε το φαγητό του στα καλά σας πιάτα. Τα πλαστικά παιδικά πιάτα που έχουν και βεντούζες, στερεώνονται στο καρεκλάκι ή στο τραπέζι και δεν μπορεί να το πετάξει κάτω. Βέβαια, ακόμη και στην περίπτωση αυτή καλό είναι να προσέχετε τα μικρά θαυματουργά χεράκια του. Αρκεστείτε σε μικρές ποσότητες. Μην γεμίζετε το πιάτο του. Θα έχετε έτσι λιγότερες απώλειες. Όταν φάει όλο το φαγητό του και θέλει λίγο ακόμη τότε μπορείτε να προσθέσετε λίγη ποσότητα ακόμη. Μην πιέζετε το παιδί να φάει αν δεν θέλει άλλο, εκτός και αν πρέπει να το κάνετε σύμφωνα με την συμβουλή του παιδιάτρου σας.
Πολλά παιδάκια δεν αρχίζουν να πετάνε το φαγητό τους μέχρι να τελειώσουν, να χορτάσουν και έχουν αρχίσει να βαριούνται. Έτσι μόλις δείτε τέτοια σημάδια πάρτε το πιάτο από μπροστά του και σηκωθείτε από το τραπέζι ή το καρεκλάκι του. Και ιδίως μην στενοχωριέστε αν ένα κομμάτι ψωμί ή λίγο τυρί έπεσε στο πάτωμα. Είναι ενοχλητικό, αλλά μήπως όλοι μας κάποια στιγμή δεν ρίχνουμε, κατά λάθος βέβαια, κάτι στο πάτωμα;
Διαβάστε ακόμη:
