H πρώτη δασκάλα… Η πρώτη αγάπη…
Η πρώτη δασκάλα δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Αντιθέτως αποτελεί τον άνθρωπο που πρόκειται να αντικαταστήσει τη μητρική φιγούρα στο
ξένο σχολικό περιβάλλον.
Η πρώτη επαφή του παιδιού με το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί και την επίσημη αποκοπή του από το ισχυρό δέσιμο με την οικογένεια του. Το παιδί σταματάει να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στη μικρή “οικογενειακή κοινωνία” και καλείται να περάσει μεγάλο μέρος της ημέρας του σε ένα νέο κόσμο με κανόνες που δεν έφτιαξε εκείνο.
Παράλληλα, το παιδί προσπαθεί να νιώσει άνετα και να βρει τον τρόπο να εκφράσει το συναίσθημά του μέσα σε αυτόν τον καινούργιο κόσμο. Περιμένει από τη δασκάλα του να αγκαλιάσει την προσωπικότητα του και να προσπαθήσει να ανακαλύψει τις μαθησιακές ιδιαιτερότητές του.
Προσφέρει απλόχερα, με τον παιδικό του τρόπο, όλα όσα έχει μέσα του και περιμένει από αυτόν τον ένα άνθρωπο να δει τις ξεχωριστές του ικανότητες και το ταλέντο του.
Όταν βαριέται, περιμένει από εκείνη να βρεί τον τρόπο να το βοηθήσει με ξεχωριστές δραστηριότητες και παιχνίδια και όταν φοβάται περιμένει από εκείνη να διαμορφώσει ένα θετικό και ασφαλές κλίμα στην τάξη.
Ο δάσκαλος μπορεί να “αλλάξει” ένα παιδί…
Η δασκάλα όμως της εποχής προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες της ανάμεσα στη ζωή έξω από το σχολείο και στη ζωή μέσα στο σχολείο. Προσπαθεί να αφήσει “εκτός” τα σημαντικά οικονομικά και εργασιακά θέματα που αντιμετωπίζει και να δει με αισιοδοξία το μέλλον. Προσπαθεί να σταθεί δίπλα σε χιλιάδες μαθητές που βρίσκονται πλέον στα όρια της φτώχειας με την ίδια αγάπη που στέκεται δίπλα στα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες ή απλά σχολική άρνηση. Προσπαθεί να κατανοήσει τις ραγδαίες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα και να τις αφομοιώσει. Προσπαθεί να ομορφύνει την αίθουσα που σε πολλά σχολεία καταρρέει και να προστατεύσει τους μαθητές της από τις χαμένες ώρες διδασκαλίας.
Οι γονείς, από την άλλη, περιμένουν από τη δασκάλα να τα ξέρει όλα, να τα λύνει όλα και να στέκεται δίπλα στα παιδιά τους σαν να είναι τα μοναδικά στον κόσμο. Είναι λογικό και αποδεκτό. Κι εγώ το ίδιο θέλω για το πρωτάκι μου! Οι γονεις διεκδικούν το καλύτερο για τα παιδιά τους και συχνά δεν το διαπραγματεύονται.
Σε κάθε περίπτωση, η ημέρα που ένα μικρό παιδί συναντιέται με την πρώτη του δασκάλα είναι μια μοναδική ημέρα και η πρώτη αποχαιρετιστήρια αγκαλιά είναι μια μοναδική στιγμή για την οποία πρέπει να παλέψουμε όλοι.
Γονείς, δάσκαλοι και παιδιά οφείλουμε να προσπαθούμε για αυτήν τη σχέση και να διεκδικούμε τα υπέροχα αποτελέσματά της.
Πηγή: mommy.gr
