Για να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε παιδιά με αισιοδοξία, σιγουριά και αυτοπεποίθηση, θα πρέπει να δουλέψουμε με το θέμα «ταμπέλες» και να μάθουμε έτσι πώς να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας δίνοντας τους μόνο σωστά και θετικά μηνύματα.
Τι είναι το θέμα «ταμπέλες»; Ο καθένας από εμάς, άσχετα από ηλικία του, νομίζει πως πάνω από το κεφάλι του έχει ένα πλαίσιο όπου γράφονται «ταμπέλες», γράφονται δηλαδή διάφορα επίθετα που είτε βάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας ή επίθετα που μας βάζουν άλλοι.
Το ίδιο κάνουμε και στα παιδιά μας. Χωρίς να το θέλουμε όμως, δυστυχώς, στην προσπάθεια μας να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά των παιδιών μας, τονίζουμε τα λάθη τους, τα μειονεκτήματά τους και τους βάζουμε έτσι συνεχώς αρνητικές ταμπέλες.
Βάλτε θετικές “ταμπέλες” στα παιδιά
Φανταστείτε ότι έχουμε ένα παιδί το οποίο είναι άτακτο, το οποίο κάνει συνέχεια φασαρία και μας δυσκολεύει. Εμείς του λέμε πόσο άτακτο είναι, βάζοντας του την ταμπέλα «είσαι άτακτος». Το παιδί αυτόματα νιώθει την ανάγκη να ανταποκριθεί στην ταμπέλα του. Και τι γίνεται; Γίνεται πιο άτακτο, πιο άτακτο, πιο άτακτο.
Αν όμως προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε τις αρνητικές ταμπέλες με θετικές τότε η συμπεριφορά του παιδιού θα αλλάξει και τα αποτελέσματα θα είναι θετικά. Και αυτό λειτουργεί όχι μόνο στα παιδιά αλλά σε όλα τα άτομα σε όλες τις ηλικίες. Οι θετικές ταμπέλες βοηθούν πάρα πολύ, γιατί βελτιώνουν την αυτοεικόνα μας, την εικόνα δηλαδή που έχει ο κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του.
Το να βάζουμε θετικές ταμπέλες, δεν σημαίνει ότι θα λέμε σ’ ένα παιδί, ενώ είναι άτακτο, πόσο φρόνιμο είναι. Όχι! Εκείνο που θα κάνουμε είναι ψάχνουμε για να βρούμε κάθε ευκαιρία που το παιδί μας συμπεριφέρεται φρόνιμα και να την υπερτονίσουμε. Σίγουρα με μια φορά που θα βάλουμε θετική ταμπέλα δεν θα λύσουμε το πρόβλημα. Η συμπεριφορά του παιδιού όμως θα αλλάξει αν αγνοούμε την αταξία για λίγο καιρό και αν υπερτονίζουμε, βάζοντας θετικές ταμπέλες, τις ώρες που το παιδί είναι φρόνιμο.
Τι γίνεται όμως αν εμείς, οι γονείς, βάζουμε θετικές ταμπέλες και οι γιαγιάδες, οι παππούδες ή οι δάσκαλοι βάζουν αρνητικές ταμπέλες; Το πρώτο σημείο αναφοράς του κάθε παιδιού είναι η μητέρα του και ο πατέρας του. Αν λοιπόν οι γονείς βάζουν θετικές ταμπέλες και βοηθήσουν με αυτό τον τρόπο το παιδί να νιώθει αισιοδοξία, αυτοπεποίθηση, σιγουριά και θετικότητα, τότε αυτό δεν επηρεάζεται τόσο εύκολα από οποιεσδήποτε άλλες αρνητικές ταμπέλες.
Από την άλλη, αν εμείς οι γονείς κάνουμε λάθη και είμαστε αρνητικοί και το παιδί πάει στο σχολείο και ακούει μόνο θετικές ταμπέλες από τη δασκάλα του και τις ακούει συνέχεια τότε θα υιοθετήσει τις θετικές ταμπέλες και θα ανταποκριθεί θετικά σε αυτές.
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει συνεχώς να βρίσκουμε την ευκαιρία να βάζουμε θετική ταμπέλα. Ενώ, δυστυχώς, το λάθος που κάνουμε ως γονείς είναι να τσακώνουμε τα παιδιά μας την ώρα που κάνουν κάτι κακό. Κάνοντάς το όμως αυτό διευρύνουμε το κακό. Ας αρχίσουμε λοιπόν να τσακώνουμε τα παιδιά μας και να τους το λέμε, μόνο όταν κάνουν κάτι καλό.
Ο κάθε άνθρωπος, ειδικά τα παιδιά, θέλει να ακούει τις θετικές ταμπέλες και να ανταποκρίνεται θετικά σε αυτές. Έτσι, εάν και οι δυο γονείς για 4-5 μέρες βάζετε μόνο θετικές ταμπέλες, χωρίς να πετάξετε σε κάποια στιγμή έντασης ή κούρασης μιαν αρνητική ταμπέλα, σας δίνω το λόγο μου πως μέσα σε 4-5 μέρες τα παιδιά σας θα αλλάξουν συμπεριφορά. Δοκιμάστε το λοιπόν! Τι λέτε;
Μιράντα Σιδερά, Κοινωνικός Επιστήμονας, Εκπαιδεύτρια σεμιναρίων και συγγραφέας οκτώ βιβλίων
Πηγή: paidiatros.com
