Παιδική Παχυσαρκία: Πως επηρεάζει τα δόντια του παιδιού;
Ως παιδική παχυσαρκία ορίζεται η αύξηση του σωματικού λίπους πέρα από κάποια όρια.
Τις τελευταίες δεκαετίες το φαινόμενο έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας και αποτελεί μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Οι επιπτώσεις της σε πολλά όργανα και συστήματα του οργανισμού, είναι πολύ σημαντικές.
Από οδοντιατρική άποψη, επηρεάζει έστω και έμμεσα, τόσο τη νεογιλή (παιδικά δοντάκια) όσο και τη μόνιμη οδοντοφυΐα.
Αναλυτικότερα, πρωτεύοντα ρόλο στην παιδική παχυσαρκία παίζουν μεταξύ άλλων οι κακές διατροφικές συνήθειες. Τέτοιες είναι η προτίμηση στο γρήγορο και έτοιμο φαγητό, η παράλειψη βασικών γευμάτων, όπως είναι το πρωινό και η αντικατάστασή τους με συχνή λήψη σνακ χαμηλής θρεπτικής αξίας, πλούσιων όμως σε θερμιδογόνα συστατικά, όπως για παράδειγμα οι σοκολάτες, τα μπισκότα, τα πατατάκια κλπ. καθώς και η αυξημένη κατανάλωση ανθρακούχων και σακχαρούχων αναψυκτικών.
Αυτές οι διατροφικές συνήθειες σχετίζονται στενά και με την εμφάνιση διαφόρων νόσων της στοματικής κοιλότητας, τόσο στους μαλακούς ιστούς (ούλα, περιοδόντιο), όπως είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα, όσο και στους σκληρούς οδοντικούς ιστούς (αδαμαντίνη, οδοντίνη, οστεΐνη) , όπως είναι ητερηδόνα.
Πιο συγκεκριμένα, οι υδατάνθρακες που υπάρχουν σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες τροφών και ειδικότερα η ζάχαρη, είναι αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα, αυτοί που “χαλάνε” τα δόντια.
Η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης, τόσο σε ποσότητα όσο και συχνότητα, έχει σαν αποτέλεσμα τα βακτήρια που φυσιολογικά υπάρχουν στη στοματική κοιλότητα και τρέφονται και αυτά με υδατάνθρακες, να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα, σχηματίζοντας αποικίες μικροβίων. Αυτές οι συναθροίσεις μικροοργανισμών αποτελούν την οδοντική πλάκα, το πρωταρχικό βλαπτικό αίτιο για την εκδήλωση φλεγμονής των περιοδοντικών ιστών, της γνωστής σε όλους ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας.
Επιπλέον, κάποιες κατηγορίες βακτηρίων του στόματος, διασπώντας τους ζυμώσιμους υδατάνθρακες , παράγουν οξέα. Τα οξέα αυτά με τη σειρά τους δημιουργούν ένα στοματικό περιβάλλον με χαμηλό ph (όξινο) και ως εκ τούτου ευνοϊκό για τη διάλυση και αποδόμηση των σκληρών οδοντικών ιστών, των συστατικών δηλαδή του δοντιού. Με αυτόν τον τρόπο προκαλείται η τερηδόνα.
Αν η συχνότητα λήψης σακχαρούχων τροφών είναι πολύ μεγάλη, δηλαδή λαμβάνεται τροφή σε χρονικά διαστήματα μικρότερα της μισής- μίας ώρας, το στοματικό περιβάλλον παραμένει όξινο, δεν επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα οξύτητας, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται η τερηδονογόνος δράση των τροφών αυτών, με καταστρεπτικές συνέπειες για τα δόντια.
Γίνεται σαφές λοιπόν πως οι διατροφικές συνήθειες που υιοθετούν τα παιδιά μας και οδηγούν στην εκδήλωση της παιδικής παχυσαρκίας, επηρεάζουν σημαντικά και την υγεία της στοματικής τους κοιλότητας.
Επομένως πρωταρχικός στόχος της αντιμετώπισης του γενικότερου προβλήματος, πρέπει να είναι η προσαρμογή σε διατροφικές συνήθειες που προσφέρουν ισορροπημένα όλα τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα στον οργανισμό. Τα σταθερά βασικά γεύματα με σπιτικό μαγειρεμένο φαγητό, τα ενδιάμεσα σνακ με προτίμηση σε φρούτα και λαχανικά και η επιλογή ροφημάτων χωρίς την προσθήκη ζάχαρης είναι οι διατροφικές συνήθεις που θα απομακρύνουν τον κίνδυνο της παιδικής παχυσαρκίας και θα προφυλάξουν τα δόντια από τις επιβλαβείς συνέπειες της αλόγιστης λήψης σακχαρούχων και κατεργασμένων τροφών.
Επίσης, ο κίνδυνος εμφάνισης προβλημάτων στη στοματική κοιλότητα περιορίζεται ακόμα περισσότερο, αν μαζί με την σωστή διατροφή ακολουθείται και η κατάλληλη στοματική υγιεινή.
Όλα όσα θα ήθελε ο παιδίατρός σας να γνωρίζετε για το νεογέννητο!
Αυτή συνίσταται σε σωστό και διεξοδικό βούρτσισμα των δοντιών και των ούλων, μετά από κάθε γεύμα, ειδικά αν αυτό περιέχει ζάχαρη. Με τον τρόπο αυτό, απομακρύνεται η οδοντική πλάκα, οι αποικίες δηλαδή των μικροβίων που ευθύνονται για τη φλεγμονή των ούλων αλλά και για την εμφάνιση τερηδόνας.
Συμπληρωματικά με το βούρτσισμα των δοντιών, επιβάλλεται και η χρήση οδοντικού νήματος ώστε να καθαριστούν οι οδοντικές επιφάνειες στις οποίες δεν φτάνει η οδοντόβουρτσα και που βρίσκονται ανάμεσα στα δόντια. Τα δύο αυτά σημαντικά μέσα στοματικής υγιεινής συμπληρώνει το κατάλληλο στοματικό διάλυμα, το οποίο όμως πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο εφόσον το συστήσει ο οδοντίατρος και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του.
Όσον αφορά τον κατάλληλο χρόνο έναρξης της φροντίδας των δοντιών, αυτός είναι η βρεφική ηλικία και μάλιστα όταν θα εμφανιστεί το πρώτο νεογιλό δόντι. Όπως είναι φυσικό, το βούρτσισμα των δοντιών γίνεται αρχικά από τους γονείς και υπό την επίβλεψή τους μέχρι την ηλικία που το παιδί να μπορεί μόνο του και χωρίς επιτήρηση να εκτελέσει σωστά τη στοματική του υγιεινή.
Κλείνοντας, θα πρέπει να πούμε πως η υγιεινή διατροφή και η σωστή φροντίδα της στοματικής κοιλότητας, είναι μια καθημερινή επιλογή. Είναι τρόπος ζωής. Αυτή την επιλογή πρέπει να την κάνουμε και να την εφαρμόσουμε ως γονείς, πρώτα στον εαυτό μας και κατόπιν να την διδάξουμε στα παιδιά μας. Η αγάπη για το σώμα και η φροντίδα ώστε αυτό να είναι υγειές, είναι κάτι που μαθαίνεται με καθημερινή εξάσκηση. Αυτό το μάθημα το οφείλουμε στα παιδιά μας, ώστε αφενός να περιορίσουμε την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας, η οποία θα οδηγήσει αργότερα σε παχύσαρκους ενήλικες, και αφετέρου να εμποδίσουμε την εγκατάσταση νόσων της στοματικής κοιλότητας που θα ταλαιπωρήσουν τα παιδιά και στο μέλλον.
