Τα 8 σημαντικά πράγματα που μας έμαθε ο «Μικρός Πρίγκιπας» για τη ζωή

Όταν ο αφηγητής ζωγραφίζει έναν βόα που χωνεύει έναν ελέφαντα και το δείχνει σε ενήλικες, η απάντηση που παίρνει είναι ότι το σκίτσο του μοιάζει με καπέλο, κάτι που δείχνει ότι όλοι έχουν χάσει την φαντασία που είχαν ως παιδιά και αντιλαμβάνονται με βαρετό τρόπο τα πράγματα γύρω τους.

Όταν ο Μικρός Πρίγκιπας αρχίζει να υπονοεί ότι θέλει να εξερευνήσει και άλλους πλανήτες, το λουλούδι του- το οποίο έχει φροντίσει στοργικά- υποστηρίζει ότι δεν τον χρειάζεται και ότι μπορεί να ζήσει μόνο του. Κάπως έτσι, ο Μικρός Πρίγκιπας το εγκαταλείπει, κάτι που δείχνει ότι δεν πρέπει να καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας αλλά να μιλάμε για αυτά και να ζητάμε αυτό που θέλουμε από τους ανθρώπους που έχουμε στη ζωή μας.

Στον πρώτο πλανήτη που πηγαίνει ο Μικρός Πρίγκιπας, συναντάει ένα βασιλιά που είναι ολόκληρος ο πληθυσμός του πλανήτη του και υποστηρίζει ότι κυβερνάει τα πάντα στον κόσμο. Αν και ο Μικρός Πρίγκιπας δεν μπορεί να κατανοήσει τι είναι αυτό που πραγματικά κάνει ο βασιλιάς, το μάθημα που παίρνει από αυτή τη συνάντηση είναι ότι το να κρίνεις τον εαυτό σου είναι πολύ πιο δύσκολο και ορισμένες φορές πιο σημαντικό από το να κρίνεις τους άλλους. Ενώ σημειώνεται ότι μόνο αν κρίνουμε τον εαυτό μας μπορούμε να εξελιχθούμε ως άτομα.

Παρακάτω στην ιστορία, ο Μικρός Πρίγκιπας συναντάει έναν επιχειρηματία, ο οποίος είναι φοβερά απασχολημένος και μετράει συνέχεια τα αστέρια του γαλαξία ώστε να του ανήκουν στο τέλος. »Τα διαχειρίζομαι. Τα μετράω όλα και τα ξαναμετράω. Είναι δύσκολη δουλειά αλλά είμαι σοβαρός άνθρωπος» του λέει χαρακτηριστικά. Ο τρόπος όμως που βλέπει τον εαυτό του τον έχει οδηγήσει να ζει μια βαρετή, μονότονη και μοναχική ζωή, καθώς δεν μπορεί να αντιληφθεί την ομορφιά που κρύβουν τα αστέρια που μετράει συνέχεια.

Αργότερα ο Μικρός Πρίγκιπας επισκέπτεται έναν πλανήτη, όπου ζει ένας άνθρωπος που το μόνο που κάνει όλη μέρα είναι να σβήνει και ανάβει μια λάμπα όταν νυχτώνει και όταν ξημερώνει. Μόνο που ο πλανήτης κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον ήλιο ανά 1 λεπτό, κάπως έτσι ο άνθρωπος αυτός σπαταλάει μήνες ολόκληρους δουλεύοντας χωρίς να απολαμβάνει τη ζωή του, που περνάει τόσο γρήγορα.

Μια από τις πιο δυνατές στιγμές του βιβλίου είναι η συνάντηση του Μικρού Πρίγκιπα με μια αλεπού, ένα ζώο που είναι γνωστό για τις ύπουλες προθέσεις του, γεγονός που το εμποδίζει να κάνει φίλους. Η αλεπού, λοιπόν, είναι εκείνη που του δίνει 3 σημαντικά μαθήματα για τη ζωή. “Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν… Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλό σου, που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό… Γίνεσαι υπεύθυνος, για πάντα, για ό,τι εξημερώνεις”

Ακόμα και όταν βρίσκεται σε ένα κήπο γεμάτο με πανέμορφα τριαντάφυλλα, ο Μικρός Πρίγκιπας δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται το δικό του τριαντάφυλλο, γιατί πολύ απλά είναι αναντικατάστατο στη ζωή του. »Σίγουρα, κάποιος τυχαίος περαστικός, βλέποντας το δικό μου λουλούδι θα νόμιζε πως σας μοιάζει. Μα, από μόνο του αυτό, είναι πιο σημαντικό από όλα εσάς, γιατί εγώ το ποτίζω, το προφυλάσσω κάτω από ένα γυάλινο δοχείο. Γιατί είναι αυτό που εγώ προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί αυτό είναι που του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο ή τρεις που τις άφησα για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί αυτό είναι εκείνο που το άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή, μάλιστα, μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου»

Ο αφηγητής του βιβλίου, όσο και αν αγαπάει τον Μικρό Πρίγκιπα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να τον κρατήσει μαζί του στη Γη γιατί ξέρει ότι θα υποφέρει. Πριν φύγει ο Μικρός Πρίγκιπας του λέει »Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού πια θα έχω κατοικήσει εγώ σε ένα από όλα και θα γελάω σε κάποιο από αυτά, τότε για εσένα θα είναι σαν να γελάνε όλα τα αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε». Και αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα του βιβλίου, γιατί καμιά φορά το να αφήνεις κάποιον να φύγει από το πλευρό σου είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι τον αγαπάς.