Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μην μοιράζονται τα παιχνίδια τους!

μοιράζονται τα παιχνίδια

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μην μοιράζονται τα παιχνίδια τους γιατί τα παιδιά έχουν δικαίωμα να έχουν γνώμη. Όσο κι αν αυτό μοιάζει “περίεργο” ή κόντρα στο συνηθισμένο, θα πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Ένα παιδί με “σωστή” συμπεριφορά, δεν δίνει σε μια μητέρα μεγαλύτερο κύρος, γιατί αυτή η σωστή συμπεριφορά μπορεί να διαμορφώσει ένα μη διεκδικητικό παιδί.

Αλλά, ας το δούμε πιο αναλυτικά. Όταν έκλεισε το δικό μου παιδί τον πρώτο χρόνο της ζωής του και περπάτησε, ξεκινήσαμε τις επισκέψεις στην παιδική χαρά. Ο χώρος της παιδικής χαράς είναι πολύ αγαπημένος στα παιδιά. Μέσα στα περιφραγμένα και σχετικά περιορισμένα τετραγωνικά της, τα παιδιά εκφράζονται χωρίς περιορισμούς και εξωτερικεύουν τα συναισθήματα τους ενώ παράλληλα κοινωνικοποιούνται. Η παιδική χαρά, ειδικά για τα πρώτα παιδιά (ή τα μοναχοπαίδια) είναι ο χώρος που συναναστρέφονται με άλλα παιδιά και μαθαίνουν σιγά σιγά να αλληλεπιδρούν. Την ίδια στιγμή, οι κούνιες μπορούν να γίνουν αιτία για τσακωμούς και “σπρωξίματα” καθώς τα παιδιά καλούνται να μοιραστούν τα παιχνίδια τους και οι μαμάδες να αποδείξουν στις άλλες μαμάδες πόσο καλή ανατροφή έχουν δώσει στο παιδί τους.

Σε αυτήν την παγίδα έπεσα κι εγώ. Φεύγοντας από το σπίτι φόρτωνα τη τσάντα του παιδιού με παιχνίδια και μπισκότα και με το που φτάναμε στις κούνιες τα έβγαζα όλα στη μέση για κοινή χρήση. Το παιδί μου όμως δεν ήθελε να βλέπει τα παιχνίδια του να μοιράζονται από άκρη σε άκρη και συχνά να καταστρέφονται από την κακή μεταχείριση. Τα μεγαλύτερα παιδιά, τραβούσαν από τα μικρά του τότε χεράκια το παιχνίδι που είχε επιλέξει, του το έπαιρναν και εκείνο έβαζε τα κλάματα. Τα κλάματα ήταν ο μόνος τρόπος αντίδρασης, γιατί δεν μιλούσε ακόμα. Εγώ πάλι, αν κι ήμουν η ενήλικη και όφειλα να προστατεύσω το παιδί μου και να προσέξω τα πράγματα του, έπαιρνα πάντα το μέρος των άλλων παιδιών. Χρησιμοποιούσα τη θεωρία ότι πρέπει να μάθει καλούς τρόπους, να μοιράζεται κτλ και δεν του έδινα ποτέ δίκιο.  Άφηνα ένα μικρό παιδάκι έρμαιο των μεγαλύτερων και μάλιστα εγώ που ήμουν ο μόνος δικός του άνθρωπος, υποστήριζα τους αντιπάλους.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Διαβάστε ακόμη: