Η απάντηση που δίνει μια Βρετανίδα μπλόγκερ ανακουφίζει τους γονείς από το άγχος του «πρέπει να κάνω δεύτερο παιδί μέσα σε δύο χρόνια».
Η Ali Harris, μια Βρετανίδα μαμά και μπλόγκερ, έχει ζήσει πολύ έντονα την πίεση της κοινωνίας που δεχόμαστε οι μαμάδες να αποκτήσουμε την «τέλεια» οικογένεια στον «τέλειο» χρόνο. Αυτό που έχει αποκομίσει όμως από τις προσωπικές εμπειρίες της είναι πως η διαρκής ανησυχία μας να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες των άλλων δεν είναι τίποτα παραπάνω από σπατάλη χρόνου και ενέργειας.
Η Harris, αφού υπέστη μια αποβολή στην προηγούμενη (την τρίτη) εγκυμοσύνη της, έκανε μια ανάρτηση στο Instagram επιχειρώντας να εξηγήσει γιατί η λέξη «μητρότητα» σημαίνει κάτι διαφορετικό για κάθε γυναίκα.
«Είναι εύκολο να κολλήσουμε εμμονικά στην ιδέα ότι πρέπει να αποκτήσουμε δεύτερο παιδί, πολλές από εμάς στοχεύοντας στην “τέλεια” διαφορά ηλικίας ώστε τα παιδιά μας να είναι αρκετά κοντά το ένα στο άλλο για να παίζουν μαζί αλλά και με αρκετά μεγάλη διαφορά ηλικίας για να μη χρειαστεί να τους αλλάζουμε πάνα ταυτόχρονα», σχολίασε.
Τώρα έγκυος ξανά, στο τρίτο της παιδί, γράφει γιατί δεν είναι ρεαλιστικό να αγωνιζόμαστε να πετύχουμε το τέλειο timing. «Όλοι γνωρίζουμε ότι τα πράγματα στη ζωή δεν έρχονται πάντα όπως τα έχουμε σχεδιάσει και πως όταν περάσει η υποτιθέμενη ιδανική περίοδος των τριών περίπου χρόνων ίσως νιώσουμε ότι έχουμε αποτύχει να εκπληρώσουμε όχι μόνο τις δικές μας προσδοκίες, αλλά και εκείνες της κοινωνίας για την τέλεια οικογένεια», γράφει.
Μάλιστα, η αποβολή της την έκανε να ξανασκεφτεί την απόφασή της να αποκτήσει ένα ακόμα παιδί. «Η απώλεια του τρίτου μωρού μας και στη συνέχεια οι προσπάθειές μας για τρία χρόνια να συλλάβω ξανά, ενώ το ηλικιακό χάσμα διευρυνόταν διαρκώς, με έκαναν να αμφιβάλλω για το κατά πόσον ήταν σωστό να αποκτήσω ένα ακόμα παιδί».
Όμως, οι όποιες αμφιβολίες της για μία ακόμα εγκυμοσύνη διαλύθηκαν όταν είδε τις αντιδράσεις των δύο πρώτων παιδιών της απέναντι στην τωρινή της κύηση. «Τι μου αρέσει περισσότερο σε αυτή την εγκυμοσύνη; Από τη στιγμή που μοιράστηκα την είδηση με τα δύο παιδιά μου, που είναι 8 και 6 ετών, έχουν ενθουσιαστεί απίστευτα με τον ερχομό του μωρού. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, μού έχουν διδάξει ότι πρέπει να αναθεωρώ τα κριτήριά μου για το τι θεωρώ “τέλειο” και να αποδέχομαι τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως πιστεύουμε εγώ και οποιοσδήποτε άλλος ότι θα έπρεπε να είναι».
