Είναι αλήθεια ότι τα παιδιά μεγαλώνουν πάρα πολύ γρήγορα ή, τουλάχιστον, έτσι νιώθουμε μόλις αντιληφθούμε ότι έφτασαν κιόλας στον προθάλαμο της ενηλικίωσης, την εφηβεία. Κι εκεί είναι που μας κυριεύει μια ανάγκη να σταματήσουμε τον χρόνο και να ζήσουμε μερικές ακόμη στιγμές με τα μικρά μας. Εκείνα τα χαριτωμένα τερατάκια που κρέμονταν απ’ τα χείλη μας και δεν μπορούσαν να κάνουν βήμα χωρίς εμάς.
Έλα όμως που δεν υπάρχουν πια. Τη θέση τους έχουν πάρει κάποιοι ενήλικες που μας βλέπουν με τρόμο κάθε φορά που η οικογενειακή ζωή τους τέμνεται με την κοινωνική. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε πια, είναι να σφίξουμε τα δόντια και να μην κάνουμε τίποτα από εκείνα που θέλουμε σαν τρελές να κάνουμε. Με λίγα λόγια:
1Κομμένες οι αγκαλιές και τα φιλιά – το αυτονόητο
Εντάξει, αγαπάτε το παιδί σας όσο τίποτα κι ούτε που καταλάβατε πότε πέρασαν τα χρόνια και από μια σταλιά έγινε κανονικός άνθρωπος. Και εννοείται ότι σας αγαπάει κι αυτό, είστε το στήριγμα και ο φάρος του στη ζωή, αλλά καθώς μεγαλώνει και αλλάζει, παλεύει να αγαπήσει και τον εαυτό του.
Θυμηθείτε λίγο και τον εαυτό σας στην ηλικία του, που βγαίνατε τρέχοντας απ’ το σπίτι να συναντήσετε τους φίλους σας για να μην προλάβει η μητέρα σας να σας σκάσει κανένα φιλί και θέλετε ν’ ανοίξει η γη να σας καταπιεί!
Οπότε, συγκρατήστε λίγο την τρυφερότητά σας και δεν θα χάσετε. Δεν θα κάνετε το παιδί σας να κοκκινίσει μπροστά στους φίλους του και θα κερδίσετε πολύτιμους «πόντους», που δεν είναι και εύκολο με έναν έφηβο.
2Δεν ρωτάμε ποτέ αν έφαγε ή αν πήρε τη ζακέτα του
Ένα παιδί στην εφηβεία είναι, ουσιαστικά, ένας μικρός ενήλικας και έχει πλήρη γνώση του τι πρέπει να κάνει, πότε και γιατί. Αν δεν το κάνει, είναι επειδή διεκδικεί για τον εαυτό του και το δικαίωμα της επιλογής ή σας υπενθυμίζει ότι σε λίγα χρόνια θα το έχει έτσι κι αλλιώς.
Φυσικά, στους φίλους του αφήνει να εννοηθεί ότι το έχει κερδίσει ήδη και, πιθανότατα, το ίδιο έχουν κάνει κι εκείνοι.
Οπότε, κάθε ερώτησή σας που υποδηλώνει ότι είναι ακόμη υπό την προστασία σας ή δεν το εμπιστεύεστε να φροντίσει τον εαυτό του, απλώς υπονομεύει την εικόνα που έχει χτίσει. Και η εικόνα του, δεν είναι και λίγο πράγμα σ’ αυτήν την ηλικία.
3Δεν προσποιούμαστε ότι είμαστε οι «cool» γονείς
Εάν κάποτε ήσασταν σίγουροι ότι ως γονείς θα είστε πολύ προχωρημένοι και άνετοι, ξανασκεφτείτε το. Τότε ίσως ξέρατε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, αλλά τα χρόνια πέρασαν και ο ορισμός του «προχωρημένου και άνετου» είναι πολύ πιθανό να έχει αλλάξει κάπως.
Και να μην έχει αλλάξει, όμως, έχετε αλλάξει εσείς και η σχέση σας με το παιδί σας ίσως να μην είναι εκείνη που οραματιστήκατε ως cool.
Ο πιο ασφαλής τρόπος να κερδίσετε την εμπιστοσύνη του, είναι να αποδεχτείτε ότι για όλους τους έφηβους, όλων των εποχών, cool είναι ο γονιός που δεν μπλέκεται στα πόδια τους και δεν τους κάνει ρεζίλι στους φίλους τους λέγοντας ότι «τα σπάνε».
4Δεν κάνουμε ότι τα ξέρουμε όλα – είναι η σειρά τους γι’ αυτό
Είναι σίγουρο ότι ξέρετε περισσότερα πράγματα για τη ζωή από το έφηβο παιδί σας. Και είναι φυσιολογικό να θέλετε να του το υπενθυμίζετε σε κάθε ευκαιρία για ζητάει πάντα τη συμβουλή σας αντί να κάνει του κεφαλιού του.
Αλλά μην ξεχνάτε πως όταν ήσασταν στην ηλικία του τα ξέρατε πάλι όλα. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζατε.
Σειρά του, λοιπόν, να νομίζει ότι ξέρει περισσότερα από εσάς. Αν θέλετε να ζητά τη γνώμη σας και να την ακούει με προσοχή, δώστε του χώρο να το κάνει μόνο του και, υπό συνθήκες, αφήστε το να μάθει και απ’ τα λάθη του.
5Τα αφήνουμε να είναι ο εαυτός τους – ακόμη και αν δεν το αναγνωρίζουμε
Η εφηβεία είναι μια περίοδος κατά την οποία το παιδί σας συγκροτεί την προσωπική του ταυτότητα. Και είναι πολύ δύσκολο για ένα έφηβο παιδί να διατηρεί την ίδια στάση και συμπεριφορά μπροστά σε σας και μπροστά στους φίλους του.
Πόσο μάλλον, όταν η ταυτότητά του καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από τη γνώμη που έχουν οι άλλοι για ‘κείνο – είτε οι φίλοι είτε ο ευρύτερος περίγυρος, π.χ. συμμαθητές.
Αν δείτε, λοιπόν, το παιδί σας με τους φίλους του και δεν το αναγνωρίζετε, μην δείξετε έκπληκτη και μην ανησυχήσετε καθόλου. Όταν βρεθείτε οι δυο σας, θα πάψει να είναι ο κατά φαντασίαν ενήλικας που είδατε και θα γίνει πάλι το έφηβο παιδί που ξέρετε και αγαπάτε πιο πολύ από κάθε τι.
