Πριν από 50 χρόνια, στις 20 Μαρτίου του 1965, καθιερώθηκε η ημέρα αυτή ως η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα παιδιά και τους νέους. Με αυτόν τον τρόπο έγινε πραγματικότητα η επιθυμία να τιμάται ετησίως η προσπάθεια που γίνεται πίσω από κάθε θεατρική δουλειά και να δίνεται η απαραίτητητη βαρύτητα σε κάθε έκφραση που παίρνει σάρκα και οστά πάνω στο σανίδι.
Σε μία χώρα όπως η δική μας, όπου γέννησε το δράμα και έδωσε ζωή στο θέατρο, μια τέτοια ημέρα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Όχι μόνο γιατί τιμάει την τέχνη του θεάτρου, υπενθυμίζοντάς μας τις ρίζες μας, τιμώντας την αξία των τεχνών και αναγνωρίζοντας την προσπάθεια, αλλά γιατί τη συνδέει και με τα παιδιά μας. Μια παιδεία που συμπεριλαμβάνει και θεατρικά βιώματα πλήρης, έχει ευγένεια, χαρίζει ήθος και καλλιέργεια. Είναι για όλους μας χρέος να εντάσσουμε το παιδικό και νεανικό θέατρο στις ζωές των παιδιών μας και να τους δίνουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τα πνευματικά εφόδια που προσφέρει.
Πέρα από θεατές όμως, μη ξεχνάμε ότι τα παιδιά μας μπορεί να γίνουν και συμμέτοχοι σε μια θεατρική προσπάθεια. Αν διακρίνουμε την επιθυμία ή το ταλέντο τους να ασχοληθούν περισσότερο από το να κάτσουν απλώς σε ένα θέατρο για να παρακολουθήσουν, αλλά θέλουν να εμπλακούν ενεργά σε μια θεατρική δουλειά, τότε δεν πρέπει να τους το στερήσουμε. Είτε μέσω του σχολείου, είτε μέσω του δήμου ή όποιου άλλου φορέα, ας τους δώσουμε την ευκαιρία να δοκιμαστούν και να εκφραστούν. Η τέχνη είναι το γόνιμο έδαφος μέσα από το οποίο ανθίζουν χαρακτήρες, δεξιότητες, χαρές, ακόμα και καριέρες.
από την Κατερίνα Αλεξογιάννη
Πηγή: dearmom.gr
