Το 2χρονο παιδί μου παρουσιάζει εμμονή με την οργάνωση: να ανησυχήσω;
Πότε η συμπεριφορά του είναι απόλυτα φυσιολογική και σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να κρύβει κάποια διαταραχή.
Κάποιες φορές ο 2χρονος γιος μου γίνεται δύναμη καταστροφής: μπορεί μέσα σε ελάχιστα λεπτά να γκρεμίσει στο πάτωμα όλα τα προσεκτικά τακτοποιημένα παιχνίδια του ή να βομβαρδίσει ολόκληρη την κουζίνα με γιαούρτι.
[babyPostAd]Άλλες, συνήθως όταν είναι καλοδιάθετος, μπορεί να εντοπίσει ένα αυτοκινητάκι πεταμένο στο πάτωμα, να το σηκώσει και να το τοποθετήσει πίσω στο ράφι, σε απόλυτη ευθυγράμμιση με τα υπόλοιπα παιχνίδια.Να νιώθω περήφανη ότι μεγαλώνω ένα παιδί με την αίσθηση της οργάνωσης και της τάξης; Ή να ανησυχώ μήπως η συμπεριφορά του κρύβει κάποια δυσλειτουργία; Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με άρθρα προβληματισμένων γονιών, που αναρωτιούνται μήπως η εμμονή του παιδιού τους με την οργάνωση δείχνει αυτισμό ή ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
«Κάποια παιδιά απολαμβάνουν να τακτοποιούν τα παιχνίδια τους και άλλα αντικείμενα γιατί με αυτό τον τρόπο βλέπουν πώς οι πράξεις τους επηρεάζουν τον κόσμο γύρω τους», απαντά η dr Anna Shier, Αμερικανίδα ψυχίατρος παιδιών και εφήβων.
«Τα νήπια βρίσκονται σε ένα στάδιο όπου επιδιώκουν να χειρίζονται τα πράγματα στο περιβάλλον τους, καθώς έτσι αποκτούν μια αίσθηση ελέγχου και δύναμης, εκεί που μόλις λίγους μήνες νωρίτερα δεν ήταν καν σε θέση να περπατήσουν χωρίς βοήθεια ή ακόμα και να μπουσουλήσουν», προσθέτει.
Πότε όμως ένας γονιός καλείται να ανησυχήσει;
Όταν η οργάνωση και τακτοποίηση γίνεται εμμονική και επαναλαμβανόμενη. «Δηλαδή αν, σε μια περίοδο που το νήπιο θα έπρεπε να εξερευνεί το περιβάλλον του, η τακτοποίηση και ευθυγράμμιση των παιχνιδιών του το εμποδίζουν να παίξει με καινούρια πράγματα. Τα περισσότερα παιδιά κάποιες φορές τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, αλλά αν οι δραστηριότητές τους επικεντρώνονται κυρίως στην τακτοποίηση και την ταξινόμηση, τότε συνιστούν λόγο ανησυχίας», προσθέτει η dr Shier.
Σε περίπτωση που σας προβληματίζει οτιδήποτε στη συμπεριφορά του νήπιου παιδιού σας, η καλύτερη λύση είναι να το συζητήσετε με τον παιδίατρο. «Η επιθυμία ενός παιδιού να ταξινομεί και να ευθυγραμμίζει παιχνίδια είναι ένα ιδιαίτερα κοινό χαρακτηριστικό των παιδιών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, για τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρξει μια όσο το δυνατόν πρώιμη παρέμβαση», σχολιάζει η dr Shier.
Σε μια διαφορετική περίπτωση, η ταξινόμηση αντικειμένων μπορεί να γίνει ένα πρώτης τάξης εργαλείο μάθησης, προσθέτει η Jacquelyn Smith, ειδική παιδαγωγός.
«Η οργάνωση και η ταξινόμηση είναι θεμελιώδεις μαθηματικές δεξιότητες. Διδάσκουν την έννοια των αριθμών και παρέχουν εργαλεία επίλυσης προβλημάτων», σχολιάζει η Smith.
Επιπλέον, με τη βοήθεια της οργάνωσης και της ταξινόμησης μπορούμε να διδάξουμε στο παιδί μας τα χρώματα, τα μεγέθη, τα σχήματα και τα μοτίβα, μέσα από καθημερινές δραστηριότητες όπως η τακτοποίηση των παιχνιδιών ή ο διαχωρισμός των ρούχων της μπουγάδας (π.χ. χρωματιστά και λευκά).
«Η κόρη μου λατρεύει τα Lego, έτσι συχνά της ζητάω να βρει όλα τα λευκά τετράγωνα Lego και τα ροζ ορθογώνια Lego για να χτίσουμε μαζί ένα σπίτι. Με αυτό τον τρόπο της μαθαίνω ταυτόχρονα τα χρώματα και τα σχήματα», φέρνει ως παράδειγμα η Smith.
Επιπλέον, η οργάνωση καθεαυτή αποδεικνύεται μακροπρόθεσμα μια δεξιότητα χρήσιμη για την καθημερινότητα των παιδιών. «Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, τα βοηθάει π.χ. να οργανώνουν τη γραφική ύλη και τα βιβλία τους», προσθέτει η Smith. Έτσι, μαθαίνουν να προετοιμάζονται καλύτερα για το σχολείο, τις εξωσχολικές δραστηριότητές τους και, μελλοντικά, για τη δουλειά τους.
Την επόμενη φορά λοιπόν που ο γιος μου θα τοποθετήσει το αυτοκινητάκι του στην ίδια ευθεία με τα υπόλοιπα στο ράφι, θα επιλέξω να σκεφτώ ότι πιθανότατα επιδεικνύει μια συμπεριφορά φυσιολογική για την ηλικία του, η οποία του ανοίγει το δρόμο για δεξιότητες που θα του φανούν χρήσιμες στο μέλλον.
Χωρίς να πάψω βέβαια ποτέ να επαγρυπνώ για ανησυχητικά σημάδια. Όχι ότι θα μπορούσα να κάνω και διαφορετικά, άλλωστε.
Πηγή:childit.gr
